Το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου είναι προ των πυλών και πολλοί είναι εκείνοι που ήδη έχουν σχεδιάσει μια εξόρμηση. Αν, όμως, δεν έχετε σχεδιάσει κάτι για το τριήμερο και ψάχνετε έναν προορισμό για μια μονοήμερη εκδρομή, τότε τα Καλάβρυτα είναι το μέρος που αξίζει να επισκεφτείτε, μιας και είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα χρόνια της γερμανικής Κατοχής.
Στη μαρτυρική πόλη της Αχαΐας γράφτηκε μία από τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας της χώρας και μία από τις μεγαλύτερες θηριωδίες των Γερμανών κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με την σφαγή των Καλαβρύτων, από στρατιώτες της γερμανικής 117ης Μεραρχίας Καταδρομών, στο πλαίσιο της επιχείρησης «Καλάβρυτα».
Το ημερολόγιο έγραφε 13 Δεκεμβρίου 1943, όταν οι ναζί αφάνισαν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού των Καλαβρύτων, σκοτώνοντας συνολικά 1.100 άτομα. Η Σφαγή των Καλαβρύτων ήταν ουσιαστικά τα αντίποινα των κατακτητών στην εκτέλεση 77 γερμανών στρατιωτών που είχαν αιχμαλωτίσει οι αντάρτες του ΕΛΑΣ λίγες μέρες νωρίτερα.
Τα γερμανικά στρατεύματα μπήκαν στα Καλάβρυτα στις 9 Δεκεμβρίου 1943. Αρχικά διαβεβαίωσαν τους κατοίκους ότι δε διατρέχουν κανένα κίνδυνο με αποτέλεσμα κάποιοι κάτοικοι που είχαν εγκαταλείψει την περιοχή, φοβούμενοι τα αντίποινα, να επιστρέψουν.
Μάλιστα, ο Γερμανός Διοικητής Ebersberger έδωσε το λόγο της στρατιωτικής του τιμής για να κατευνάσει τους φοβισμένους κατοίκους. Στις 13 Δεκεμβρίου, όμως, νωρίς το πρωί κατέφθασε στην κωμόπολη δύναμη γερμανικού στρατού, με επικεφαλής ανώτατους αξιωματικούς. Οι καμπάνες της κεντρικής Εκκλησίας ήχησαν και οι Γερμανοί αξιωματικοί διέταξαν όλους τους κατοίκους να συγκεντρωθούν στο δημοτικό σχολείο της κωμόπολης, έχοντας μαζί τους μία κουβέρτα και τρόφιμα μιας ημέρας.
Εκεί έγινε ο διαχωρισμός και τα γυναικόπαιδα παρέμειναν στο σχολείο, ενώ όλος ο ανδρικός πληθυσμός ηλικίας 14 ετών και άνω οδηγήθηκε σε φάλαγγες στην κοντινή Ράχη του Καππή. Λίγες ώρες αργότερα, ριπές πολυβόλων έριχναν στο έδαφος τα σώματα των άτυχων Καλαβρυτινών.
Συνολικά 499 άτομα εκτελέστηκαν εκείνη την ημέρα στα Καλάβρυτα, κατάφεραν να διασωθούν 12 άτομα, χωρίς οι Γερμανοί να έχουν επίγνωση, ενώ ο συνολικός αριθμός των θυμάτων έφτασε τα 677 άτομα στην ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων και στα γειτονικά χωριά. Τα γυναικόπαιδα των Καλαβρύτων παγιδεύτηκαν στο δημοτικό σχολείο, το οποίο ζωνόταν κυριολεκτικά στις φλόγες.
Σπάζοντας πόρτες και τα τζάμια των παραθύρων κατάφεραν να ξεφύγουν από τον ολέθριο θάνατο, ενώ υπάρχει η φήμη ότι ένας αυστριακός στρατιώτης, στον οποίο είχε ανατεθεί η φύλαξή τους, άφησε την πόρτα της εισόδου ελεύθερη. Η συνέχεια του δράματος βρήκε τις γυναίκες να προσπαθούν με όση δύναμη τους είχε απομείνει να σκάψουν τάφους στην παγωμένη γη του Δεκέμβρη για να θάψουν τους νεκρούς τους.
Η σφαγή των Καλαβρύτων, όπως ονομάστηκε αυτό το Ολοκαύτωμα, ήταν αδιαμφισβήτητα από τις πιο βίαιες επιχειρήσεις των ναζί κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Ο Καρλ φον λε Σουίρ ο υπεύθυνος αυτής της σφαγής, δε δικάστηκε ποτέ ως εγκληματίας πολέμου, αλλά πέθανε αιχμάλωτος των Σοβιετικών.
Σήμερα, στη Ράχη του Καππή δεσπόζουν ένας πέτρινος σταυρός και το γλυπτό της Πονεμένης Μάνας, αιώνια σύμβολα μαρτυρίου εξακολουθούν να στέλνουν μηνύματα ειρήνης και συναδέλφωσης των λαών του κόσμου. Ένα μνημείο που αν βρεθείτε στα μαρτυρικά Καλάβρυτα, δεν γίνεται να μην το επισκεφτείτε. Θα βιώσετε τα πιο έντονα συναισθήματα, ειδικά διαβάζοντας τις ηλικίες νεαρών αγοριών ανάμεσα στους νεκρούς που βρήκαν τραγικό θάνατο.
