Σύντομη συνομιλία με έναν από τους ανάπηρους πολέμου που έλαβαν μέρος στην παρέλαση είχε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. «Μην μας πετάτε σαν στυμμένες λεμονόκουπες» είπε ο ανάπηρος πολέμου στον κ. Παυλόπουλο, ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι η πολιτεία δεν κάνει κάτι τέτοιο.
Στη δήλωσή του μετά το τέλος της παρέλασης ο κ. Παυλόπουλος δήλωσε: «Το απαράμιλλο παράδειγμα των Προγόνων μας Αγωνιστών του 1821, οι οποίοι με την Εθνεγερσία έβαλαν τέλος στην τουρκική σκλαβιά τεσσάρων αιώνων και θεμελίωσαν το νεώτερο κυρίαρχο Ελληνικό Κράτος, πρέπει να μας εμπνέει και να μας καθοδηγεί στο διηνεκές. Ιδίως δε κατά την τρέχουσα κρίσιμη συγκυρία για την Πατρίδα. Όλοι οι Έλληνες που εμφορούμε θα από τα ιδεώδη της Δημοκρατίας οφείλουμε, περισσότερο από ποτέ, παραμερίζοντας τις όποιες διαφορές μας μπροστά στα σημαντικά για το Έθνος και τον Λαό μας, να ορθώσουμε ένα αρραγές μέτωπο συνευθύνης προκειμένου ν’ αντισταθούμε επιτυχώς στις μεγάλες προκλήσεις των καιρών και να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για την Ελλάδα και τις νεότερες γενιές των Ελλήνων, στις οποίες έχουμε χρέος να κληροδοτήσουμε προοπτική ελπίδας και δημιουργίας.
Η Ελλάδα, πέραν των δραματικών επιπτώσεων του οξύτατου οικονομικού και κοινωνικού προβλήματος, υφίσταται σήμερα τις συνέπειες μιας πρωτόγνωρης προσφυγικής ροής, εξαιτίας της γεωγραφικής θέσης της στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι τα δικά της σύνορα φυλασσόμενα κυριάρχως απ’ αυτήν. Πιστοί στο αρχαιοελληνικό παράδειγμα της συμπεριφοράς των Προγόνων μας απέναντι στους Ικέτες αλλά και στις Χριστιανικές αρχές της Αγάπης και της Αλληλεγγύης, οι Έλληνες αντιμετωπίζουμε τους Πρόσφυγες υπό όρους Ανθρωπισμού. Ενώ τους αδίστακτους τρομοκράτες, ύστερα μάλιστα και από το τελευταίο αποτρόπαιο τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά της Ευρώπης, τις Βρυξέλλες, τους αντιμετωπίζουμε ως στυγνούς εγκληματίες εχθρούς της Ανθρωπότητας και αποκρουστικούς υπηρέτες της νέας βαρβαρότητας που επιχειρεί να πλήξει τον πυρήνα του Πολιτισμού και της Δημοκρατίας.
Την ίδια όμως συμπεριφορά απαιτούμε από τους Εταίρους μας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία οφείλει να σεβασθεί στο ακέραιο τις ιδρυτικές αρχές και αξίες της και να συμπεριφερθεί ως προς το Προσφυγικό ζήτημα σύμφωνα με τον πνευματικό, πολιτικό και νομικό της πολιτισμό, απομονώνοντας, εν ανάγκη και με την επιβολή κυρώσεων, τις ακραίες εκείνες επιλογές Εταίρων που διακατέχονται από αντιανθρωπιστικά και αντιδημοκρατικά φοβικά σύνδρομα, τα οποία ουδόλως συμβιβάζονται με τα ευρωπαϊκά ιδεώδη».
