Ο 37χρονος πυροσβέστης Ηλίας Αρβυθάς είναι ο άνθρωπος που με τρομερή αυτοθυσία όρμισε στις φλόγες που ξεπηδούσαν από το διαμέρισμα της Μανδηλαρά στη Λάρισα, στον πέμπτο όροφο, μπήκε στο δωμάτιο που φλεγόταν, άρπαξε το τετράχρονο παιδί στην αγκαλιά του και το απομάκρυνε από το κίνδυνο. Μάλιστα υπέστη και μικρό έγκαυμα στην προσπάθειά του αυτή.
Μια μέρα μετά την παρ ολίγον τραγωδία, ο πυροσβέστης μίλησε στο onlarissa.gr και περιέγραψε τις δραματικές στιγμές της διάσωσης του μικρού αγοριού το οποίο έσωσε από βέβαιο θάνατο καθώς οι φωτιές είχαν περικυκλώσει το καροτσάκι που ήταν δεμένο το παιδί.
Ο ίδιος είπε: «Δεχθήκαμε τηλεφώνημα ότι καίγεται διαμέρισμα στον πέμπτο όροφο στη Μανδηλαρά. Οι πληροφορίες από το κέντρο ήταν ότι εκεί ήταν εγκλωβισμένο και ένα μικρό αγόρι. Σπεύσαμε στο σημείο. Φτάσαμε γρήγορα, καθώς οι αστυνομικοί της ομάδας «ΔΙΑΣ» άνοιγαν το δρόμο. Ανεβήκαμε στο διαμέρισμα. Η φωτιά, εάν δεν υπήρχε άτομο εγκλωβισμένο, ήταν μια απλή φωτιά. Έπρεπε να πλησιάσουμε το εγκλωβισμένο αγοράκι. Δεν χρειάστηκε δεύτερη σκέψη. Μπήκα μέσα στο δωμάτιο. Το βρήκα περικυκλωμένο από τις φλόγες. Οι φλόγες ήταν δίπλα του. Το παιδί ήταν σε ένα καλοκαιρινό καροτσάκι και ήταν δεμένο».
Ο πυροσβέστης συνέχισε: «Ήταν ξύπνιο και έκλαιγε. Είχε μεγάλο θερμικό φορτίο στο δωμάτιο. Όποιος και να ήταν θα έκανε το ίδιο πράγμα. Απλώς έτυχε να είμαι εγώ εκεί».
«Μπήκα μέσα στο δωμάτιο με τις φλόγες. Είδα ότι δεν μπορώ να το πάρω με το καροτσάκι. Το τράβηξα, το έλυσα, το πήρα στην αγκαλιά μου και το απομάκρυνα από τις φλόγες. Όταν το έβγαλα το είδα ότι ανάσαινε. Είχε ανοίξει λίγο τα μάτια του. Από εκεί κατάλαβα ότι πέρασαν τα χειρότερα».
«Το σημαντικό είναι να ζήσει ο μικρός. Αν δεν ζήσει για εμάς για το Πυροσβεστικό Σώμα θα είναι μια αποτυχημένη προσπάθεια», συμπλήρωσε ο πυροσβέστης.
Όσο για τα συναισθήματά του μετά την διάσωση είπε: «Αυτό καλούμαστε να κάνουμε κάθε φορά που πάμε για βάρδια. Το συναίσθημα πρέπει να το αφήνουμε στην άκρη. Εκείνη την στιγμή πρέπει να κάνουμε την δουλειά μας. Έχουμε να σώσουμε ένα άτομο; Πρέπει να μπούμε μέσα να το σώσουμε. Μέτα το συμβάν θα σκεφτείς το συναισθηματικό κομμάτι».
«Δεν νομίζω ότι υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση, χαρά, να ξέρεις ότι έβγαλες ένα μικρό αγοράκι από τις φλόγες».
