Πολύ λίγα παιδιά αυτοκτονούν σε τόσο μικρή ηλικία και ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά γι' αυτούς τους θανάτους.
Η νέα μελέτη μελέτησε και συνέκρινε 87 αυτοκτονίες παιδιών ηλικίας από 5 έως 11 ετών, με 606 αυτοκτονίες παιδιών ηλικίας από 12 έως 14 ετών, οι οποίες συνέβησαν στις ΗΠΑ στη διάρκεια μιας δεκαετίας.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επιδημιολόγο Jeffrey Bridge του Ινστιτούτου Ερευνών του Νοσοκομείου Παίδων του Columbus στο Οχάιο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό«Pediatrics» της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, διαπίστωσαν ότι και στις δύο ηλικιακές ομάδες περίπου το ένα τρίτο των παιδιών είχε προηγουμένως διαγνωσθεί με κάποιο ψυχικό πρόβλημα.
Η βασική διαφορά ήταν ότι τα μικρότερα παιδιά είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα να έχουν διαγνωσθεί με ΔΕΠΥ, ενώ οι έφηβοι με κατάθλιψη.
Όμως οι επιστήμονες υπογράμμισαν ότι η νέα έρευνα, πέρα από μια συσχέτιση, δεν αποδεικνύειπως η ΔΕΠΥ αποτελεί την αιτία για τις αυτοκτονίες των μικρών παιδιών. Θα μπορούσε, όμως, να βοηθήσει τους γιατρούς να εντοπίσουν εκείνα τα παιδιά που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο.
Άλλοι ειδικοί επεσήμαναν ότι είναι δύσκολο να εξαχθούν οριστικά συμπεράσματα από ένα τόσο μικρό δείγμα πληθυσμού. Τόνισαν, πάντως, πως η νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι στα πολύ μικρά παιδιά η πράξη της αυτοκτονίας έχει έναν πιο παρορμητικό χαρακτήρα σε σχέση με τα μεγαλύτερα παιδιά.
Η Dr Nancy Rappaport ,παιδοψυχίατρος και αναπληρώτρια καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Harvard επεσήμανε ότι ορισμένα παιδιά κάτω των 12 ετών, που είχαν διαγνωσθεί μεΔΕΠΥ, στην πραγματικότητα μπορεί να είχαν διπολική διαταραχή, καθώς αυτές οι δύο καταστάσεις συχνά μπερδεύονται.
Σύμφωνα με περσινά στοιχεία, ο αριθμός αυτοκτονιών παιδιών ηλικίας 5 έως 11 ετών στις ΗΠΑ έχει σχεδόν διπλασιασθεί σε σχέση με το 1993 μεταξύ των μαύρων (αφρο-αμερικανών), ενώ αντίθετα έχει μειωθεί μεταξύ των λευκών. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, το 37% των παιδιών Δημοτικού που αυτοκτονεί, είναι μαύρο, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των μαύρων μεταξύ των εφήβων είναι 12%.
Τα περισσότερα μικρά παιδιά είχαν λογομαχήσει ή συγκρουστεί με κάποιο συγγενή ή συνομήλικο, προτού αυτοκτονήσουν. Περίπου ένα στα τρία είχε κάποιο σοβαρό πρόβλημα στο σχολείο, αλλά λόγω μικρής ηλικίας δεν είχε μιλήσει γι' αυτό, ενώ το 30% είχε μιλήσει σε κάποιον για την πρόθεσή του να αυτοκτονήσει. Οι επιστήμονες τόνισαν ότι είναι σημαντικό να παίρνει κανείς στα σοβαρά τέτοια λόγια, ακόμη κι αν προέρχονται από ένα μικρό παιδί.
"Τα μικρότερα παιδιά δεν μπορούν πάντα να εκφράσουν με λόγια αυτά που αισθάνονται, ούτε είναι σε θέση να βρίσκουν λύσεις" είπε η Jill Harkavy-Friedman, αντιπρόεδρος του Αμερικανικού Ιδρύματος για την πρόληψη των Αυτοκτονιών.
"Μπορείτε να ρωτήσετε το παιδί σας "αισθάνεσαι ότι δεν θέλεις να είσαι εδω πια;" και να ξεκινήσει, έτσι, μια συζήτηση. Είναι σημαντικό για τους παιδιάτρους, τους γονείς και το προσωπικό στα σχολεία να θίγουν το θέμα, αν οι γονείς είναι ανήσυχοι. Ξέρουμε ότι, συχνά, τα παιδιά δεν αποκαλύπτουν την πρόθεσή τους να βάλουν τέλος στη ζωή τους, αλλά, αν ερωτηθούν, θα το πουν".
