Συνολικά 160.000 ευρώ χρωστούσε σε τράπεζες μία 55χρονη Χανιώτισσα η οποία πλέον θα πληρώσει μόνο 71.000 ευρώ μετά από απόφαση δικαστηρίου καθώς το χρέος της «κουρεύτηκε» κατά 53%.
Πρόκειται για μία 55χρονη μητέρα δύο παιδιών, η οποία είχε δανειστεί για ν’ αγοράσει το σπίτι που μένουν ενώ είχε μπει και εγγυήτρια σε καταναλωτικό δάνειο της κόρης της.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ένωσης Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης, η 55χρονη μαζί με τον σύζυγό της – έμπορας στο επάγγελμα – είχαν οικογενειακό εισόδημα, προ κρίσης, που έφτανε τις 30.000 ευρώ.
Στη συνέχεια η οικογένεια βρέθηκε σε πολύ χαμηλό εισόδημα, περίπου 3.000 ευρώ ετησίως, με ως επί το πλείστο βοηθούμενοι από συγγενείς.
Το Ειρηνοδικείο Χανίων δικαίωσε την δανειολήπτρια και διέγραψε από το συνολικό της χρέος το ποσό των 80.578,41 ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 53% της συνολικής οφειλής και ως οφειλέτρια αλλά και ως εγγυήτρια.
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Ένωση Καταναλωτών:
Αξίζει να σημειωθούν τα εξής:
1ον Η παραπάνω απόφαση, έκανε δεκτό αυτούσιο το σχέδιο ρύθμισης της οφειλέτριας που πρότεινε η δανειολήπτης-αιτούσα και επικύρωσε αυτό, όπως ακριβώς είχε στην ένδικη αίτηση.
2ον Εξαιρέθηκε από την ρευστοποίηση το σπίτι της οφειλέτριας , το οποίο είναι το μοναδικό περιουσιακό της στοιχείο, παρά τις αντιρρήσεις της πιστώτριας.
3ον Χορηγήθηκε «περίοδο χάριτος» τριετία
4ον Για την διάσωση της κατοικίας , θα καταβάλλει δόσεις ,μέχρι του ποσού των 71.692,70 ευρώ
5ον Πέτυχε «κούρεμα» του χρέους της κατά 53%
«Όπως αποδείχθηκε στο Δικαστήριο,η αιτούσα είχε περιέλθει από το έτος 2010 σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία πληρωμής των ληξιπροθέσμων οφειλών της , η οποία (αδυναμία ) δεν οφείλεται σε δόλο, αλλά σε έλλειψη εισοδήματος, είναι άνεργη και το μοναδικό της εισόδημα είναι ,το ενοίκιο των 280 ευρώ, που εισπράττει από την ενοικίαση μέρος του σπιτιού της και την σύνταξη 1000 ευρώ, του συζύγου της .
Όσον αφορά το ειδικότερο περιεχόμενο των Ρυθμίσεων, το Δικαστήριο έλαβε υπόψη το εισόδημα της αιτούσας ,τις βασικές προσωπικές οικογενειακές βιοτικές τους ανάγκες ( καθώς και την έλλειψη προοπτικής βελτίωσης στο μέλλον της οικονομικής της κατάστασης εξαιτίας των οικονομικών δυσχεριών και συγκυρίας.
