Ο δικηγόρος Ιωαννίνων, Χάρης Α. Λαζάνης, σε μια άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση, σχολίαζει τόσο την απόφαση του ΣτΕ αναφορικά με τη συνταγματικότητα των τηλεοπτικών αδειών όσο και τις τρέχουσες εξελίξεις στο θέμα του Κυπριακού.
Της Μαρίας Αρετής Ε. Ζιαζιά
Λίγες ημέρες μάλιστα μετά την εκπνοή του 2016, θεωρεί ως σημαντικό γεγονός για το εν λόγω έτος και το οποίο αναπολεί, την επιτυχία του ΠΑΣ Γιάννινα να συμμετάσχει για πρώτη φορά στην ιστορία του σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση, εκπροσωπώντας κατά αυτό τον τρόπο επάξια τη χώρας μας.
Αν και φύσει αισιόδοξος νέος άνθρωπος, στην Ελλάδα του 2017, υποστηρίζει ότι δεν χωρούν αισιόδοξες προβλέψεις ενώ σε 10 χρόνια φαντάζεται και ελπίζει ότι η Ελλάδα του τότε δεν θα θυμίζει σε τίποτα την Ελλάδα του σήμερα, φυσικά προς το καλύτερο.
Εκκινώντας, θα ήθελα να μου σχολιάσετε –από νομικής απόψεως- την απόφαση του ΣτΕ για τη συνταγματικότητα των αδειών.
Η περίπτωση των τηλεοπτικών αδειών ήταν μία μεγάλη ευκαιρία για όλους μας να αντιληφθούμε ότι ζούμε σε μία δημοκρατική κοινωνία, η οποία στηρίζεται στο Σύνταγμα και τους Νόμους. Και επίσης να αντιληφθούμε, πολίτες και πολιτικοί, ότι η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη. Αυτή ήταν και η μεγάλη νίκη της απόφασης του ΣτΕ κατά την άποψή μου, διότι οι πολιτικοί κατά κύριο λόγο, συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορούν να νομοθετούν, με γνώμονα τα ευκαιριακές ή ιδεολογικές αντιλήψεις τους, αλλά με γνώμονα το Σύνταγμα. Αυτός ο σεβασμός κερδήθηκε από την Ελληνική Δικαιοσύνη , με την απόφαση αυτή. Στο τυπικό μέρος της απόφασης, όπως την διαβάσαμε πρόσφατα με την τελική δικαστική κρίση, αναφέρει «ότι αντίκειται στο Σύνταγμα και στο άρθρο 15 του Συντάγματος, παράγραφος 2, η διάταξη 2Α του νόμου 4339 του 2015 που έδιδε την αρμοδιότητα αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών στον υπουργό Επικρατείας». Επίσης προκύπτει, ότι το ΕΣΡ πέραν της αποκλειστικής του αρμοδιότητας να αδειοδοτεί τα κανάλια, έχει σημαντικό ρόλο σύμπραξης με άλλες Αρχές στον καθορισμό των όρων και των προϋποθέσεων για τη νόμιμη λειτουργία τους. Με άλλα λόγια, έχει διττό ρόλο και καθοριστική αρμοδιότητα σε όλο το φάσμα των θεμάτων που αφορούν τη ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου.
Ως άνθρωπος ασχολούμενος με τα κοινά, πως κρίνετε τις εξελίξεις στο θέμα της επίλυσης του Κυπριακού.
Κατά την άποψη μου φυσικά και πρέπει να υπάρξει επίλυση στο θέμα που εκκρεμεί εδώ και 43 χρόνια. Ας μην ξεχνάμε ότι το διεθνές πρόβλημα στην Κύπρο, είναι η εισβολή- κατοχή, ευρωπαϊκού μάλιστα εδάφους. Και μόνο με βάση το διεθνές δίκαιο μπορεί να επιλυθεί και όχι εις βάρος της Ελληνοκυπριακής πλευράς. Η λύση του Κυπριακού είναι θέμα που αφορά πρωτίστως τους Κυπρίους. Ο Κυπριακός Ελληνισμός είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού και γι’ αυτό και η Ελλάδα πρέπει και οφείλει να στηρίζει τις αποφάσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Κυπριακού Λαού. Με προβληματίζει ιδιαίτερα τόσο η στάση της τουρκοκυπριακής πλευράς όσο και της Τουρκίας, που δείχνουν ότι επιθυμούν με την αδιαλλαξία τους, μη σεβόμενοι το διεθνές δίκαιο, την νομιμοποίηση του ψευδοκράτους και του κατοχικού στρατού. Και αυτό συνεπάγεται ότι δεν θα είναι αποδεκτή οποιαδήποτε λύση.
Το 2017 θα είναι ένα αρκετά δύσκολο έτος για τους ελεύθερους επαγγελματίες, και φυσικά και για τους δικηγόρους. Όντας δικηγόρος πως βιώνετε το νέο φορολογικά «αποπνικτικό» καθεστώς;
Τα τελευταία χρόνια και ειδικά την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οι ελεύθεροι επαγγελματίες μπορούμε να πούμε, ότι είμαστε ο εύκολος στόχος για φοροεισπρακτικά μέτρα. Έχουμε φθάσει στο σημείο να εργαζόμαστε με «συνέταιρο» το κράτος, το οποίο αφενός μας φορολογεί ακόμα και με 50% συνολικά θεωρώντας μας φοροφυγάδες και αφετέρου το ίδιο το κράτος δεν εξορθολογίζει τις δαπάνες του. Το 2017 όχι μόνο δεν θα αλλάξει τίποτα αλλά ήδη τα πιεστικά φορολογικά μέτρα έχουν κάνει την εμφάνισή τους σε όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες, με αποτέλεσμα η ψυχολογία της αγοράς να βρίσκεται στο ναδίρ. Το χειρότερο όλων για τον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα, είναι η έλλειψη σταθερού φορολογικού συστήματος , έχοντας ως αποτέλεσμα την όξυνση της κρίσης που βιώνει ο κάθε κλάδος. Οι Δικηγόροι ως ελεύθεροι επαγγελματίες δεν μπορούν να αποτελούν εξαίρεση.
Η δικηγορία στην επαρχία έχει πληγεί οικονομικά από την κρίση;
Η δικηγορία γενικά από την αρχή της οικονομικής κρίσης, έχει χάσει πολλά από τα «προνόμια» που είχε. Στην επαρχία ίσως τα πράγματα να είναι λίγο καλύτερα από την Αθήνα, όχι μόνο λόγω του λιγότερου πληθυσμού αλλά και επειδή στην επαρχία υπάρχει ακόμα ο θεσμός του «προσωπικού» δικηγόρου. Οι πολίτες αισθάνονται ασφαλείς να έχουν το δικό τους δικηγόρο, να είναι φίλος τους και εκεί διαφέρει με την απρόσωπη Αθήνα. Δυστυχώς όμως κάθε χρόνο, με εξαίρεση την περίοδο 2013-2014 που για πρώτη φορά είδαμε μείωση στα φορολογικά μας, αυξάνονται οι υποχρεώσεις μας προς το κράτος και σε συνδυασμό με την έλλειψη ή μείωση της πελατείας και της εξάντλησης κεφαλαίων οδηγούμαστε και στην επαρχία σε δύσκολα μονοπάτια. Ήδη γνωρίζουμε συναδέλφους που έχουν κάνει παύσει εργασιών ή συστέγαση για μείωση των εξόδων αλλά ακόμη και συναδέλφους που μεταναστεύουν στο εξωτερικό.
Πως πιστεύετε θα είναι η Ελλάδα το 2017;
Αν και φύσει αισιόδοξος νέος άνθρωπος, στην Ελλάδα του 2017, δεν χωρούν αισιόδοξες προβλέψεις. Και αυτό γιατί από την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική, διαφαίνεται, όπως όλοι βλέπουν, ότι οδηγούμαστε ως χώρα σε αδιέξοδο. Για την αντιστροφή αυτού του κλίματος χρειάζεται, μία πολιτική αλλαγή, η οποία επιβάλλεται να έχει ως άξονες την εμπιστοσύνη του κράτους προς τους πολίτες και αντίστροφα, την απελευθέρωση δυνάμεων όπως η επιχειρηματικότητα , η ελευθερία κινήσεων και η καινοτομία σε μία φιλελεύθερη οικονομία. Αυτοί οι άξονες σήμερα είναι ποινικοποιημένοι από τις προφανείς ιδεοληψίες των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με αποτέλεσμα να είναι αδρανοποιημένοι. Χωρίς αυτούς, καμία χώρα που θέλει να ευημερούν οι πολίτες της δεν μπορεί να ορθοποδήσει. Κατά την άποψή μου, μοναδική παράταξη που μπορεί να ενεργοποιήσει αυτές τις πολιτικές, είναι η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Άλλωστε η Νέα Δημοκρατία το απέδειξε και στο πρόσφατο παρελθόν, την διετία 2012-2014 διακυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά, όπου μπήκαν οι βάσεις για την έξοδο από αυτή την πολύ-επίπεδη κρίση και δημιουργίας ενός σύγχρονου Ευρωπαϊκού κράτους, το οποίο όλοι προσδοκούμε.
Ποιο θεωρείτε σημαντικό γεγονός για το 2016;
Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας το 2016, δεν έγινε κάτι το αξιοσημείωτο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι θεωρείται καλό σημάδι. Ίσως για τη χώρα μας το 2015 ήταν πολύ πιο έντονη χρονιά. Έτσι για εμένα μένει να χαρακτηρίσω ως σημαντικό γεγονός, την επιτυχία του ΠΑΣ Γιάννινα να συμμετάσχει για πρώτη φορά στην ιστορία του σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση, εκπροσωπώντας επάξια τη χώρας μας.
Μια ευτυχισμένη και μια λιγότερο (ευτυχισμένη) στιγμή για το 2016.
Σίγουρα όπως σας είπα και πριν το 2016 ήταν μία παράξενη χρονιά. Μπορώ όμως προσωπικά να σας αναφέρω μία ευτυχισμένη στιγμή που ήρθε από την δουλειά μου και δεν είναι άλλη από την επιτυχία που είχα στο Μονομελές Πρωτοδικείο με μία απόφαση που κούρευε το δάνειο μίας πελάτισσας μου κατά 80% στο σύνολο και αν υπολογίσουμε και τους τόκους που θα πλήρωνε σε βάθος εικοσαετίας με κανονικές καταβολές,σίγουρα το κούρεμα θα είναι μεγαλύτερο και εξωπραγματικό. Η ευτυχισμένη στιγμή λοιπόν δεν είναι η είδηση της απόφασης, αλλά η χαρά και ανακούφιση που είδα στα μάτια της όταν της ανακοίνωσα την απόφαση. Πραγματικά δεν είχα ξανά- νοιώσει έτσι.
Μία δυσάρεστη στιγμή ήταν σίγουρα όταν έχασα έναν φίλο μου, συμμαχητή και συνοδοιπόρο στα κομματικά μας δρώμενα. Και σε τέτοιες περιπτώσεις συνειδητοποιείς για τη ζωή πολλά πράγματα και αναθεωρείς ακόμα περισσότερα.
Πως φαντάζεστε τον εαυτό σας σε 10 χρόνια;
Η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς η πραγματικότητα δεν μουεπιτρέπει να κάνω τόσο μακροπρόθεσμα όνειρα. Είμαι άνθρωπος που θέλω να ζω και να απολαμβάνω κάθε στιγμή της ζωής μου. Θα ήθελα, όχι μόνο τα επόμενα 10 αλλά όσα χρόνια ζήσω, να είμαι ευτυχισμένος με την οικογένειά μου, τους ανθρώπους που αγαπώ και με στηρίζουν και πολίτης μιας χώρας στην οποία θα χαίρεσαι να ζεις. Το μόνο σίγουρο που θέλω να φαντάζομαι είναι ότι η Ελλάδα του τότε δεν θα θυμίζει σε τίποτα την Ελλάδα του σήμερα, φυσικά προς το καλύτερο.
