Το ότι έχει κάνει τη διαθήκη του και φτιάχνει τον τάφο του, αποκαλύπτει Έλληνας ηθοποιός, δηλώνοντας εξοικειωμένος με την ιδέα του
θανάτου, ενώ περιγράφει το πού και πώς θέλει να ταφεί!
«Δεν θέλω να έρθει στη ζωή μου η ανημποριά. Είμαι από φτωχή οικογένεια, έχω μεγαλώσει φτωχικά, αλλά με πολλή αγάπη. Δεν με φοβίζει καθόλου η φτώχεια, ξέρω να την αντιμετωπίσω, μπορώ να ζήσω με ψωμί κι ελιά. Ούτε ο θάνατος με φοβίζει, καθόλου. Στο χωριό μου υπάρχει ο οικογενειακός τάφος και... περιμένει, δεν με φοβίζει να το λέω», αναφέρει, στο περιοδικό «Λοιπόν», ο Πάνος Σταθακόπουλος.
Ο ηθοποιός, γνωστός από τηλεοπτικές επιτυχίες όπως οι «Φρουροί της Αχαΐας», «Λάκης ο Γλυκούλης» και «Συμμαθητές», τάσσεται υπέρ της ευθανασίας και, στην ερώτηση αν θα πει στους φίλους του να τον αποσυνδέσουν από τυχόν μηχανική υποστήριξη, απαντά: «ναι, βέβαια, να τραβήξουν το καλώδιο της πρίζας, δεν βρίσκω το λόγο... Αν έχω τη δυνατότητα, θα τα τραβήξω μόνος μου. Είναι ωραίο να βλέπεις τα αγαπημένα σου πρόσωπα δίπλα σου, αλλά όταν πονάς, τα βλέπεις και καταλαβαίνεις τον πόνο τους. Ότι κι αυτοί υποφέρουν που σε βλέπουν έτσι και υποκρίνονται ότι δεν τρέχει τίποτα κι όλα θα πάνε καλά. Κι εσύ τους δίνεις κουράγιο για να μη στεναχωριούνται κι αυτοί σε σένα... Άρα, παίζουμε θέατρο, κοροϊδευόμαστε».
Μάλιστα, ο Πάνος έχει ήδη μεταφέρει στους οικείους του όσα επιθυμεί για την τελευταία του κατοικία! «Θέλω να με πάνε στο χωριό μου και να μην πέσει χώμα επάνω μου, θέλω να είναι καθαρό το τσιμέντο, η πλακά που θα με σκεπάσει. Δεν θέλω αυτό το χώμα... Άκουγα από μικρός στο χωριό τον ήχο με το φτυάρι και το χώμα που έπεφτε πάνω στο φέρετρο, δεν ξέρω γιατί... θέλω την... καθαριότητα, θα το τακτοποιήσω κι αυτό για να γίνει, να το έχω έτοιμο. Θα μου πεις, από τώρα; Ποτέ δεν ξέρεις πότε έρχεται, ας είναι από τώρα. Με ηρεμεί, με γαληνεύει το ότι ξέρω πού θα είμαι, πού θα μπω», λέει χαρακτηριστικά.
«Ξέρω ποιος θα είναι ο χώρος της ταφής μου, στο χωριό ο καθένας το ξέρει κι έχει το χώρο του, υπάρχουν οικογενειακοί τάφοι. Υπάρχει χώρος που τον έχουμε φτιάξει με τσιμεντάκι γύρω γύρω κι εκεί δίπλα θέλω να κάνω τον τάφο», συνεχίζει και, όταν του επισημαίνουν πως αυτό ακούγεται μακάβριο, αναφέρει: «καθόλου! Δεν το έχω μόνο εγώ, το έχουν πολλοί στο χωριό. Κάποιος δώρισε εκεί το χώρο και τρέξανε να φτιάξουν τάφους. Μέσα σ' ένα εξάμηνο νόμιζες ότι το μισό χωριό ,έχει “φύγει”! Ήταν κενοτάφια, τα φτιάχνουν για να υπάρχουν. Όταν ήμουν στην Τήνο και πήγαινα σε διάφορα μοναστήρια, έβλεπα τους τάφους που είναι δίπλα στα κελιά, έχω μια εξοικείωση με αυτό, δεν με τρομάζει. Έχω κάνει τη διαθήκη μου».
