Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2024 -

«Αυτό που έκανα ήταν απαράδεκτο»: Από τον Φεβρουάριο ήταν νεκρός ο πατέρας του 59χρονου που τον αποτέφρωσε στην αυλή



Αφοπλιστικός είναι στις πρώτες του δηλώσεις μετά την σύλληψη και την απελευθέρωσή του, ο 59χρονος που επιχείρησε να αποτεφρώσει τον νεκρό του πατέρα στην αυλή του σπιτιού του στα Άνω Λιόσια.

Μιλώντας στο Star, ο 59χρονος δηλώνει ότι ο πατέρας του πέθανε στις αρχές του περασμένου Φλεβάρη: «Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι έχει πεθάνει. Όταν έφτιαξα τον καφέ, πήγα στο δωμάτιό του και είδα ότι βρισκόταν στην ίδια κατάσταση που τον άφησε νωρίτερα. Ήμασταν πάρα πολύ κοντά. Με τον πατέρα μου από τότε που γεννήθηκα μέχρι και που πέθανε ήμασταν μαζί. Ακόμα και τις εποχές που δούλευα εκτός Αθηνών, ερχόμουν και τον έβλεπα. Ο πατέρας μου είχε άνοια».

Ερωτηθείς σχετικά με το τι έκανε στη συνέχεια, ο 59χρονος αναφέρει: «Το πρώτο πράγμα ήταν να συνειδητοποιήσω ότι έχει πεθάνει. Αντέδρασα αψυχολόγητα. Προσπαθούσα να το συνειδητοποιήσω. Μόλις το διαπίστωσα, κλείδωσα την πόρτα του δωματίου του και έκανα να βγω μια εβδομάδα. Δεν είπα σε κανέναν ότι πέθανε. Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι μπορούσα να απευθυνθώ στο Δήμο. Ήμουν σε κατάσταση σοκ. Όταν ξεκίνησα να ρωτάω κάποια πράγματα, μου είπαν για 2.000 – 3.000 ευρώ. Ρώτησα κάποιους φίλους και γνωστούς, είχα πρόβλημα με τις τράπεζες. Πέρασε χρόνος, προσπάθησα να δω πώς θα μπορούσε να γίνει η κηδεία».

Όσο για τον λόγο που προσπάθησε να αποτεφρώσει τη σορό του πατέρα του, ο ίδιος απαντά: «Η καύση δεν έγινε λόγω δυσοσμίας. Άρχισε να μυρίζει όταν τον έβγαλα έξω όταν το σπίτι εκπλειστηριάστηκε, να βοηθήσω και τον άνθρωπο που έχει πάρει το σπίτι. Έβγαλα τον άνθρωπο έξω, τον τράβηξα με το στρώμα, δεν ήθελα να τον αποχωριστώ. Συναισθηματικά ήταν σαν να ήταν ζωντανός. Όταν τελείωσε η καύση, τον άφησα εκεί που ήταν μπήκα στο σπίτι και έμεινα μέσα για 2-3 ημέρες. Ήμουν απελπισμένος. Δεν υπήρχε τεμαχισμός πριν την καύση. Το είδαν οι γείτονες και φώναξαν αστυνομία, καλά έκαναν. Εγώ δυστυχώς δεν είχα άνθρωπο να στηριχτώ και αντέδρασα σπασμωδικά. Σε τέτοιες καταστάσεις πρέπει να απευθυνόμαστε στους Δήμους. Δεν ζητάω κάτι από τη Δικαιοσύνη, αυτό που έκανα ήταν απαράδεκτο. Να πω ότι το μετάνιωσα θα είναι υποκριτικό.
Δεν έχω πρόβλημα οικονομικό, επιβίωσης, έχασα όμως τον μόνο άνθρωπο που είχα».