Eίναι αναμφίβολο ότι το θέμα απολύσεις στο δημόσιο που ήρθε στη χώρα μας μαζί με την τρόικα, πουλάει.
To περασμένο Σάββατο μία εβδομαδιαία οικονομική εφημερίδα με πρωτοσέλιδό της επανέφερε το (ξεχασμένο) σενάριο των απολύσεων στο δημόσιο, συνδέοντας το, μάλιστα, με απαιτήσεις των δανειστών στο πλαίσιο της α΄ αξιολόγησης.
Λίγες ώρες μετά, η νέα υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης Όλγας Γεροβασίλη διέψευδε με ιδιαίτερα κατηγορηματικό τρόπο το δημοσίευμα χαρακτηρίζοντας το «απολύτως ανυπόστατο και παραπλανητικό…Η Κυβέρνησή μας, απερίσπαστη από “διαρροές”, εργάζεται στοχευμένα, ώστε να επιταχυνθεί η διαδικασία επίτευξης εθνικών στόχων μέσα απ’ το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης», κατέληγε στην (αιχμηρή) δήλωση της η κ. Γεροβασίλη.
Τι λέει όμως το ρεπορτάζ, που ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία στους, καθησυχασμένους το τελευταίο διάστημα, δημοσίους υπαλλήλους:
-Πρώτον, ότι οι δανειστές ζητούν μόνιμες απολύσεις με την παράκαμψη, μέσω «νομοθετικής ‘φόρμουλας’» της συνταγματικής επιταγής για μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων: Είναι κάτι που η κυβέρνηση διαψεύδει κατηγορηματικά, τονίζοντας ότι «η συνταγματικά κατοχυρωμένη μονιμότητα όσων υπηρετούν στο δημόσιο, εχέγγυο αποκομματικοποίησης του κράτους, ουδέποτε τέθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων». Είναι γνωστό, ότι στην πρώτη φάση της διαπραγμάτευσης επί συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, το θέμα είχε τεθεί, καθώς η άρση της μονιμότητας ήταν και εκπεφρασμένη θέση του τότε υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και σημερινού αρχηγού της ΝΔ. Ωστόσο, από τότε μέχρι σήμερα δεν φαίνεται να έχει επανέλθει, τουλάχιστον επισήμως.
-Δεύτερον, να μην αλλάξει η αναλογία μεταξύ προσλήψεων από το 1 προς 5: Ωστόσο, σύμφωνα με τα όσα διαβεβαίωνε ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης Χριστόφορος Βερναρδάκης αλλά και όσα αναφέρει στη δήλωσή της η νέα υπουργός , υπάρχει συμφωνία με τους δανειστές «απ’ το αρχικό 1 προς 5, να περάσουμε στο 1 προς 4 για το 2017 και στο 1 προς 3 για το 2018».
-Τρίτον, να γίνει άμεσο ξεκαθάρισμα με τους επίορκους οι οποίοι να απολύονται άμεσα, όπως στον ιδιωτικό τομέα: Όντως, οι θεσμοί έχουν ζητήσει την επιτάχυνση των διαδικασιών, καθώς υπάρχουν (οι γνωστές) καθυστερήσεις με τα πειθαρχικά συμβούλια, και γι’ αυτό στο συγκεκριμένο θέμα πρέπει να δοθεί το μήνυμα ότι είναι απαραίτητο να προχωρήσουμε τάχιστα. Τι απαντάει η κ. Γεροβασίλη; Ότι «είναι παραπάνω από προφανές πως δεν μπορεί να στρεβλώνουμε τη δημόσια συζήτηση, επικεντρώνοντας στις -μη αντιπροσωπευτικές για το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών- περιπτώσεις επίορκων», υπενθυμίζοντας ότι «αυτονόητα, οι υποθέσεις των 400 αποδεδειγμένα επίορκων, κατέληξαν σε αυτοδίκαιη απόλυση».
-Τέταρτον, να παραμένουν στάσιμοι τόσο βαθμολογικά όσο και μισθολογικά για όλο τον εργασιακό τους βίο οι δημόσιοι υπάλληλοι που λαμβάνουν τρεις αρνητικές αξιολογήσεις: Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τον, εγκεκριμένο από τους δανειστές, νόμο (4354/2015) που περιλαμβάνει και το μισθολόγιο στο δημόσιο, στις «όλως εξαιρετικές αυτές περιπτώσεις… δύναται να αναστέλλεται η αυτόματη μισθολογική εξέλιξη» του υπαλλήλου για ένα έτος και όχι, βεβαίως, για το σύνολο του εργασιακού του βίου. Το συγκεκριμένο νόμο επικαλείται και η νέα υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης, τονίζοντας ότι «οι όποιες επιπτώσεις της θετικής ή/και αρνητικής αξιολόγησης των υπηρετούντων στο δημόσιο έχουν θεσμοθετηθεί και περιγράφονται αναλυτικά στο Νόμο για το μισθολόγιο, που ήδη έχει ψηφιστεί κι αποτελεί Νόμο του κράτους».
-Πέμπτον, να μπει άμεσα «λουκέτο» σε φορείς-φαντάσματα του δημοσίου: Από την περίφημη «λίστα Πάγκαλου», μέχρι τη «λίστα Σταμάτη» έκλεισαν, όντως, αρκετοί φορείς-φαντάσματα, αλλά καθώς δεν έβγαιναν οι αριθμοί, έφτασε, τελικά, να μπει «λουκέτο» στη δημόσια ραδιοτηλεόραση που, αν μη τι άλλο, φορέα-φάντασμα δεν τη λες. Στην απάντησή της η κ. Γεροβασίλη δεν αναφέρεται καθόλου σε αυτό το θέμα. Αν, πάντως, όντως υπάρχουν φορείς-φαντάσματα (όχι σαν την… ΕΡΤ) που ξέφυγαν από τους κυρίους Πάγκαλο και Σταμάτη, κανείς, φαντάζομαι και η κυβέρνηση, δεν διαφωνεί ότι πρέπει να κλείσουν άμεσα.
Είναι γεγονός ότι στο ελληνικό δημόσιο υπάρχουν ακόμη (πολλές) αγκυλώσεις που έχουν την αφετηρία τους πολλές δεκαετίες πίσω και είναι δύσκολο να εξαλειφθούν σε μερικούς μήνες, ακόμη και χρόνια. Από την άλλη, είναι αναμφίβολο ότι το θέμα «απολύσεις στο δημόσιο» που ήρθε στη χώρα μας μαζί με την τρόικα, «πουλάει». Ανησυχεί τους δημοσίους υπαλλήλους, «γαργαλάει» κάποιους υπαλλήλους στον ιδιωτικό τομέα, «ερεθίζει» το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τον αρχηγό του που πιστεύει στο μικρότερο δημόσιο και το απέδειξε κατά τη διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, δημιουργεί πολιτικά προβλήματα στην παρούσα κυβέρνηση που προσπαθεί να σπάσει τις «αγκυλώσεις» του δημοσίου με ήπιο τρόπο και, πάντως, όχι με απολύσεις.
Να, λοιπόν, γιατί η δημόσια συζήτηση για τις απολύσεις στο δημόσιο θα έρχεται και θα ξαναέρχεται στην επικαιρότητα, ακόμη κι αν οι δανειστές μας τις έχουν όχι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού τους.
