Ενα βασικό ζήτημα που προκύπτει στο υπό εξέταση ασφαλιστικό πρόγραμμα ειναι και η διασύνδεση των ασφαλιστικών εισφορών με το εισόδημα του ελεύθερου επαγγελματία.
της Μαρίας-Αρετής Ε. Ζιαζιά
Η βασική επιλογή της εν λόγω σύνδεσης κινείται προς την κατεύθυνση της ορθότερης και δικαιότερης κατανομής των ασφαλιστικών βαρών. Πράγματι, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικής ισότητας, η ασφαλιστική υποχρέωση πρέπει να ειναι αναλογη της εισφοροδοτικης ικανότητας και κατα συνέπεια του διαθέσιμου εισοδήματος.
Εντούτοις,ομως, ο κάθορισμος των ασφαλιστικών εισφορών δε δύναται να γίνεται δίχως να λαμβάνονται υπόψιν ορισμένα κριτήρια. Στόχος θα πρέπει δε να ειναι η δίκαιη επιβολή εισφορών και οχι η οικονομική εξόντωση των επαγγελματιών.
Ειδικότερα, καθένας εχει αποκλειστικό δικαίωμα τοσο πάνω στην προσωπική του εργασία όσο και στο προϊόν της, την εξ´ αυτής αμοιβής δηλαδή, δικαίωμα το οποίο κατοχυρώνεται και συνταγματικά( αρ. 17 και 22 παρ.1 Συντ).
Ο περιορισμός, ωστόσο, του προρρηθεντος δικαιώματος χάριν δημοσίου συμφέροντος δε θα πρέπει να υπερβαίνει τα όρια που θέτει αφενός η αρχής της αναλογικότητας και αφετέρου η προστασία του πυρήνα του δικαιωματος.
Συνεπώς, οιαδηποτε οικονομική επιβάρυνση –μέσω της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορων- αφαιρεί απο τον επαγγελματία ένα ιδιαίτερα μεγάλο ποσοστό της αμοιβής του, αποστερώντας του συγχρόνως και τα αναγκαία μέσα διαβίωσης. Με τη λήψη των μέτρων, δηλαδή, θα αδυνατεί να καλύψει τα καθημερινά έξοδα, υποβαθμιζότας κατα πολυ το βιοτικο του επίπεδο.
Τη στιγμή που θα καλείται να καταβάλλει ένα τοσο μεγάλο ποσο για τις εισφορές του, δε θα δύναται να εξασφαλίσει τα απαραίτητα για την καθημερινότητα του έφοσον τα έξοδα θα υπερκαλύπτουν τα έσοδα.
Ειναι γεγονός, πάντως, ότι ο ως άνω προβληματισμός, αν και περιορίζει την ευχέρεια νομοθετικών χειρισμών, δε διδει καμία θετική λύση στο ασφαλιστικό προβλημα.
Το χρηματοδοτικό κενό του συστήματος μάλιστα θα πολλαπλασιάζεται καθόσον τα ζητήματα του δημογραφικού προβλήματος, της αύξησης της ανεργίας αλλα και της συνεχιζόμενης ύφεσης δε θα αντιμετωπίζονται αλλα αντιθέτως θα οξύνονται.
Εν κατακλείδι, θα πρεπει να δοθεί άμεσα και αποτελεσματικά μια τονωτική ένεση στο σύστημα προκειμένου να επιτευχθεί σταδιακή ανάκαμψη της οικονόμιας δίχως ομως να προκληθεί ταυτόχρονη εξόντωση του πιο παραγωγικού τομέα της οικονομίας, του ιδιωτικού.
