Το ανθρώπινο μυαλό έχει την ικανότητα με μία και μόνο λέξη να δημιουργεί τις τέλειες εικόνες, όπως μόνο εκείνο ξέρει. Και οι εικόνες αυτές μπορεί να είναι από ένα αντικείμενο, από ένα λουλούδι, από μια πόλη, από ένα νησί ή ακόμα και ενός ανθρώπου ή ζώου. Διαβάζοντας λοιπόν τη λέξη «πισίνα», στο μυαλό όλων μας έρχονται κάποιες εικόνες που σίγουρα είναι διαφορετικές στον καθένα μας. Το μεγαλύτερο μέρος θα οραματιστεί μια ήρεμη τιρκουάζ και σίγουρα ολοκάθαρη πισίνα που έχει βουτήξει στα δροσερά νερά της κατά το παρελθόν, ή που θα ήθελε να βουτήξει ακόμα και αυτή τη στιγμή που διαβάζει… και δεν θα έχει άδικο. Υπάρχει όμως μία «Πισίνα» που δεν βρίσκεται στην ξηρά, και που για να την επισκεφτείς χρειάζεσαι μια βάρκα ή ένα καΐκι, όντας σε ένα μικρό ακατοίκητο νησάκι, που ακούει στο όνομα Μαυρονόρος ή Μούρτος. Πρόκειται για την παραλία Πισίνα, μια από τις καλύτερες παραλίες της Ελλάδος, που ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Συβότων της Θεσπρωτίας. Όσο για την επιλογή του ονόματός της, μόνο τυχαία δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί… Λευκή άμμος και βότσαλα, πλαισιωμένα από ήρεμα κρυστάλλινα τιρκουάζ νερά, και πυκνή βλάστηση με φυσική σκίαση μετά τις μεσημεριανές ώρες, δημιουργούν το σκηνικό μιας «πισίνας της φύσης», που σίγουρα θα μείνει αξέχαστη σε όλους τους επισκέπτες της. Όσο για την «μονοτονία» του χρώματος της στα ανοιχτά του όρμου… οι σκούρες μεγάλες κηλίδες θαλασσίων φυτών που απλώνονται κατά μήκος της, δίνουν τροφή στον πλούσιο υποθαλάσσιο «κόσμο» της, που σε προκαλεί να κολυμπήσεις μαζί του. Αν αφεθείς λοιπόν στα εξωτικά νερά της, θα έχεις την ευκαιρία να κολυμπήσεις παρέα με τα πιο έξυπνα ψάρια που έχεις συναντήσει ποτέ στη ζωή σου και που το μόνο σίγουρο είναι ότι θα συμπεριφερθούν σαν να είσαι ένα από αυτά… Στο νησάκι του Μούρτου, παρά το μικρό του μέγεθος, μπορείς επίσης να επισκεφτείς την «σπηλιά των πειρατών» με τους περίτεχνους σταλακτίτες στην οροφή του, μια ακόμα χαρακτηριστική «Ιόνια» σπηλιά στα δυτικά του νησιού, που χάσκει ορθάνοιχτη στο πέλαγος και σε καλεί να κολυμπήσεις στα δροσερά νερά της παρέα με τις μυθικές γοργόνες που στέκονταν αγέρωχες στις πλώρες των πειρατικών καραβιών που άλλοτε έβρισκαν καταφύγιο στην κρυφή αγκάλη της.
