Οι περισσότερες από τις μέδουσες που ζουν στις ελληνικές θάλασσές δεν είναι τσούχτρες. Τσούχτρες ονομάζουμε μόνο μερικά είδη μέδουσας.
Τα τσιμπούρια μολύνονται όταν τρέφονται με αίμα από μολυσμένα ζώα (θηλαστικά, ερπετά ή πτηνά) και το τσίμπημα από τσιμπούρι μπορεί να μεταφέρει αυτά τα μικρόβια ή τους ιούς σε ανθρώπους ή σε άλλα ζώα.
Όλοι μας γνωρίζουμε πώς το τσίμπημα μέλισσας μπορεί να είναι μια επώδυνη και μερικές φορές ανησυχητική εμπειρία, ειδικά για όσους έχουν αλλεργία.
Όταν μια μέλισσα σας τσιμπήσει με το κεντρί της, εγχέει δηλητήριο στο δέρμα, προκαλώντας άμεσο πόνο, πρήξιμο και ερυθρότητα.
Όλοι μας έχουμε αισθανθεί αυτό το μικρό τσίμπημα στο δέρμα όταν φτάνει η εποχή των κουνουπιών, που καταλήγει σε φαγούρα.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μερικοί άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς στα τσιμπήματα κουνουπιών από άλλους (τους περισσότερους από τους οποίους δεν μπορείτε να αλλάξετε).
Αν είστε από αυτούς που όλα τα κουνούπια σας τσιμπάνε, αυτές είναι οι κυριότερς αιτίες που πρέπει να προσέξετε.
Τα κουνούπια επιβιώνουν με το αίμα ανθρώπων και ζώων. Χρησιμοποιούν ένα λεπτό, αιχμηρό και επιμήκες όργανο στο στόμα τους για να τρυπήσουν το δέρμα του ξενιστή και απορροφούν το αίμα. Επειδή η παρακέντηση είναι πολύ μικρή, συχνά δεν αισθανόμαστε καν το τσίμπημα, όταν αυτό συμβαίνει.
