O Michael Carroll ήταν ένας 19χρονος Σκοτσέζος που έπρεπε να ψάχνει στα σκουπίδια για τα προς το ζην.
Η ζωή είδε προφανώς τα δεινά του και είπε να τον βγάλει από τη δύσκολη θέση, εξασφαλίζοντάς του μάλιστα τα μέσα για να μην έχει να νοιαστεί ποτέ ξανά στη ζωή του για το χρήμα.
Τον Νοέμβριο του 2008 έπεσα θύμα ατυχήματος. Ένας μεθυσμένος ανεύθυνος οδηγός με χτύπησε με το αυτοκίνητο του.
Το αποτέλεσμα της δικής του ανευθυνότητας εμένα μου κόστισε την ζωή μου, τα όνειρα μου την αξιοπρέπεια μου.
Αντί για παντελόνι φορούσε ένα σαλβάρι. Τα πόδια του φαινόντουσαν κωλοβωμένα από τα γόνατα και κάτω. Ο κόσμος σταματούσε και έριχνε κάτι από τον οβολό του, μέσα στο ποτηράκι του.
Μέχρι που κάποιος αντιλήφθηκε πως ο «ανάπηρος» ζητιάνος δεν ήταν και τόσο ανάπηρος, αλλά ένας υγιής, υγιέστατος και αρτιμελής άνδρας που κορόιδευε τους πάντες.
Θα ήθελα να δώσω ένα μικρό παράδειγμα ποιμαντικής δραστηριότητας.Εμείς έχουμε ένα μικρό μετόχι στην Νέα Υόρκη.
Βρίσκεται σε μία πολύ φτωχή συνοικία της πόλης όπου ζουν κυρίως ισπανόφωνοι και μαύροι:Παντού ναρκωτικά,αλκοόλ,άστεγοι.
Πίστευω πως πάνω από τους μισούς κατοίκους της περιοχής ζουν από τα επιδόματα του κράτους.
Το χιονόνερο που έπεφτε ήταν εκνευριστικό. Ο δυνατός βοριάς δεν άφηνε τίποτε όρθιο. Το τσουχτερό κρύο ήταν ανυπόφορο.
