«Βελούχι μου περήφανο, κι Οξιά ζωγραφισμένη, λιώσε τα χιόνια γλήγορα να χορταριάσει ο τόπος» λέει ένα παλιό δημοτικό τραγούδι.
Και η αλήθεια είναι πως όποιος έχει επισκεφτεί την Άνοιξη το Βελούχι ή Τυμφρηστό έχει την τύχη να αντικρίσει τη φύση σε όλο της το μεγαλείο.
Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι το «περήφανο», όπως το αποκαλούν ντόπιοι και μη, Βελούχι δεν έχει να σου προσφέρει εξίσου υπέροχες εικόνες και σκηνικά και τις άλλες εποχές του χρόνου. Και τον χειμώνα, που ντύνεται με το λευκό μανδύα του χιονιού, έχει εξίσου μαγευτικές εικόνες. Άλλωστε, αποτελεί σταθερό προορισμό όσων αγαπούν τα χειμερινά αθλήματα καθώς σε υψόμετρο 1840 μέτρων λειτουργεί χιονοδρομικό κέντρο με καταφύγιο.
Με υψόμετρο που φτάνει τα 2.315 μέτρα, το Βελούχι ή Τυμφρηστός καλύπτει μεγάλο μέρος των νομών Ευρυτανίας και Φθιώτιδας. Σκεπασμένο από έλατα στο μεγαλύτερο κομμάτι του, κρύβει μέσα του τις πηγές των ποταμών Σπερχειού και Καρπενησιώτη, ενώ κοντά στις κορυφές του σχηματίζεται αλπική λίμνη. Στις πλαγιές του είναι χτισμένο το Καρπενήσι ενώ «προστατεύεται» από άλλα βουνά, τα Άγραφα στα βόρεια, τα Βαρδούσια και την Καλιακούδα στα Νότια.
Μικρά και μεγάλα χωριά είναι διάσπαρτα γύρω από το βουνό, πνιγμένα μέσα στη φύση, όπως Στένωμα, Παπαδιά, Παυλόπουλο, Αγία Τριάδα και Δομιανοί.
