Το Μουσείου του Λούβρου Το Λούβρο, το μουσείο με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα παγκοσμίως γιορτάζει σήμερα (10/8), 227 χρόνια ζωής
Το περίφημο Μουσείο του Λούβρου (Musée du Louvre) άνοιξε τις πόρτες του στις 10 Αυγούστου του 1793 και αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα καθώς και παλαιότερα μουσεία τέχνης στον κόσμο με περισσότερα από 445.000 εκθέματα παγκόσμιας κληρονομιάς. Το Λούβρο έφτασε στη σημερινή του μορφή περνώντας από διάφορες φάσεις, αφού αρχικά κατασκευάστηκε ως φρούριο του 12ου αιώνα, ενώ τον 14ο αιώνα μετατράπηκε σε παλάτι. Η σημερινή του μορφή ανάγεται στον 15ο αιώνα, όταν κατασκευάστηκε η πρώτη πτέρυγα κατά μήκος του Σηκουάνα, ενώ στην πορεία του χρόνου επεκτάθηκε ακόμη περισσότερο, φτάνοντας στη σημερινή του έκταση.
Βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού, στις όχθες του Σηκουάνα και εκθέτει 35.000 έργα τέχνης – το 8% των αποκτημάτων του, που υπολογίζονται στα 445.000 κομμάτια Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 60.600 τετραγωνικών μέτρων και ανάμεσα σε αυτές είναι και οι ελληνικές, που καλύπτουν 25 αίθουσες ή χώρους.
Τμήμα Ελληνικών αρχαιοτήτων
Αυτό είναι μετά τους ζωγραφικούς πίνακες το αρχαιότερο τμήμα του Λούβρου και λειτουργεί από το 1800 – τότε ως «Μουσείο Αρχαιοτήτων». Μεταξύ των εκθεμάτων ήταν και ο Λαοκόων που επιστράφηκε όμως το 1814 στην Ιταλία από όπου το είχε πάρει ο Ναπολέων. Επεκτάθηκε όμως ξανά το μουσείο με την απόκτηση της συλλογής των Μποργκέζε και του Campana. Οταν ο Campana χρεωκόπησε, αγόρασε τη συλλογή του ο Ναπολέων Γ΄ και απέκτησε έτσι πάνω από 300 αρχαία αγάλματα Ελληνικά και ρωμαΪκά. Ανάμεσα στα εκθέματα που ξεχωρίζουν είναι:
η Αφροδίτη της Μήλου Προσφέρθηκε από τον μαρκήσιο ντε Ριβιέρ στον Λουδοβίκο το 1821
η Νίκη της Σαμοθράκης Το Λούβρο αναφέρει ότι ανακαλύφθηκε το 1863 από τον Σαμπουαζό
κεφάλι γυναικείου ειδωλίου από τις Κυκλάδες (2700 – 2300 π.Χ.)
ο «Ιππέας του Rampin», από την Αθήνα, μάρμαρο, χρονολογημένο στο 550 π.Χ. Αποκτήθηκε το 1896. Οι Γάλλοι είχαν μόνο το κεφάλι, αλλά αναπαρέστησαν τον Ιππέα όπως τον έχει το Μουσείο της Ακρόπολης
ανδρικός κορμός από τη Μίλητο, χρονολογημένος στο 475 π.Χ. ύψους 1,32 μ.
ο «Ηρακλής και ο ταύρος της Κρήτης», από τη δυτική μετόπη του ναού του Δία στην Ολυμπία (460 π.Χ.), μάρμαρο, 1,60 Χ 1,50 μ. Προσφέρθηκε στο Λούβρο από την Ελληνική Γερουσία ως δώρο μετά την αρχαιολογική αποστολή των Ντιμπουά και Μπλουέ
οι «Εργαστίνες», τμήμα της ζωοφόρου του Παρθενώνα, χρονολογείται στο 447-438 π.Χ., μάρμαρο, ύψος 96 εκ. Χ 2,07 μ. μήκος, το οποίο κάποιοι θεωρούν έργο του Φειδία
