Είναι νέοι, ταλαντούχοι, με μεγάλα όνειρα για τον θεσμό που δημιούργησαν. Διεκδικούν μια θέση στον μουσικό ευρωπαϊκό χάρτη έχοντας συγχρόνως να αντιμετωπίσουν τα τεράστια προβλήματα που γεννά η κατάσταση στο νησί τους.
Εχουν πείσμα και περιμένουν καλεσμένους που εμφανίζονται στις μεγαλύτερες αίθουσες συναυλιών του κόσμου.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου, το μικρό «θαύμα» που δημιούργησαν πέρυσι στην πατρίδα τους, τη Λέσβο, ο επιχειρηματίας Δημήτρης Τρύφων και οι Ελληνογερμανίδες πιανίστριες Δανάη και Κυβέλη Ντέρκεν, ετοιμάζεται, πιο ώριμο και πλούσιο, να υποδεχτεί και φέτος το κοινό του.
Από 16 έως 19 Αυγούστου, σολίστ από την αφρόκρεμα της ευρωπαϊκής κλασικής μουσικής στέλνουν από τον Μόλυβο μήνυμα συνεργασίας και αρμονικής συνύπαρξης.
Εναν χρόνο μετά την τολμηρή και δύσκολη πρώτη απόπειρα, οι τρεις νέοι, έχοντας την εθελοντική συνδρομή των ανθρώπων του νησιού και την αμέριστη συμπαράσταση των οικογενειών τους, καλούνται να αποδείξουν πως καθόλου τυχαία δεν κέρδισαν πέρυσι τις εντυπώσεις.
Αλλωστε, μέσα σε λίγους μήνες είναι πολλά τα βήματα που έχουν γίνει: Tο τελευταίο cd της Δανάης Ντέρκεν με συνθέσεις των Μότσαρτ και Μέντελσον ακούγεται όλο τον Αύγουστο στα αεροπλάνα της Lufthansa.
Στις οθόνες της εταιρείας θα προβάλλεται ντοκιμαντέρ του Βαγγέλη Ευθυμίου, στο οποίο καταγράφονται όσα ζήσαμε πέρυσι στην πρώτη διοργάνωση.
Σε μια κίνηση γενναιοδωρίας και συμπαράστασης, ο σερ Σάιμον Ρατλ έστειλε στο φεστιβάλ το μήνυμά του: «Πιστεύω βαθιά ότι η μουσική και ο πολιτισμός ενώνουν τους ανθρώπους και συνιστούν ένα αναγκαίο γιατρικό για τις δυσκολίες που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Είστε ένας φωτεινός φάρος σε σκοτεινούς καιρούς».
Ενας μόλις χρόνος, λοιπόν, αρκούσε για να δείξει το Διεθνές Φεστιβάλ Μολύβου τη δυναμική και την προοπτική του.
Κι όσοι με περιέργεια ανέβηκαν πέρυσι τρία βράδια με το σούρουπο στο Κάστρο ανιχνεύοντας τις «διαθέσεις» ενός ολόφρεσκου θεσμού φέτος ξέρουν πως αν μη τι άλλο οι μουσικές προκλήσεις που τους περιμένουν είναι περισσότερες και πιο ελκυστικές.
Γιατί το συγκεκριμένο φεστιβάλ δεν αρκείται στο να καλεί νέους σολίστ από τους πιο εκλεκτούς της ευρωπαϊκής μουσικής μόνο και μόνο για να παίξουν μουσικές στις οποίες έχουν ξεχωρίσει.
Τους ζητά να συμπράξουν με άγνωστους σολίστ, να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό σε σχήματα και ομάδες που για πρώτη φορά δοκιμάζονται στο Κάστρο, επιμένει σε μουσικές συνεργασίες που οδηγούν το κοινό σε πρωτόγνωρες εμπειρίες.
«Αυτό που κρατώ σαν συμπέρασμα μετά από την πολυεπίπεδη και δύσκολη προσπάθεια που ενέχει η διοργάνωση ενός τέτοιου θεσμού είναι το βάθος στο οποίο μπορεί αυτός να επηρεάσει την τοπική κοινότητα. Αισθάνομαι ότι ο Μόλυβος αγκάλιασε ολόψυχα το φεστιβάλ και, δεδομένης της συγκυρίας και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει, εμπνεύστηκε από την προσπάθειά μας», σημειώνει ο Δημήτρης Τρύφων.
Τι διαφοροποιεί φέτος το φεστιβάλ;
«Η φετινή θεματική του: τα "Σταυροδρόμια" (Crossroads). Ορμώμενοι από τα σημαντικά πολιτικά γεγονότα που συμβαίνουν στη Μεσόγειο, αποφασίσαμε να προσεγγίσουμε την έννοια της πολυπολιτισμικότητας μέσα από τη μουσική», απαντά ο Δημήτρης Τρύφων.
«Η Λέσβος ανέκαθεν, λόγω ιδιαίτερης γεωγραφικής θέσης, αποτελούσε τόπο συνάντησης διαφορετικών πολιτισμών. Ταυτόχρονα το ίδιο το φεστιβάλ, καλώντας μουσικούς από όλο τον κόσμο και ενώνοντάς τους, αποτελεί ένα ζωντανό παράδειγμα οργανικής συμβίωσης και σύμπραξης διαφορετικών πολιτισμών. Φέτος θα ακουστεί μουσική από τη Συρία και το Ισραήλ μέχρι την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Φέτος, λοιπόν, ο θεσμός έχει την εμπειρία της πρώτης χρονιάς να του δείχνει τον δρόμο.
«Η πρώτη διοργάνωση μας γέμισε υπερηφάνεια, αφού αρκετοί άνθρωποι ήρθαν πρώτη φορά σε επαφή με την κλασική μουσική. Πολλά παιδιά ζήτησαν να μάθουν ένα μουσικό όργανο μετά το φεστιβάλ και το πρόγραμμά του “Μουσικό Κλειδί”, που πραγματοποιήθηκε τη σχολική χρονιά που μας πέρασε», λένε η Δανάη και η Κυβέλη Ντέρκεν.
«Είμαστε πολύ ευχαριστημένες που βοηθάμε τον τόπο που αγαπάμε, καθώς διεθνές κοινό θα ταξιδέψει φέτος το καλοκαίρι στον Μόλυβο για να παρακολουθήσει το 2ο Φεστιβάλ. Οσο για τις δυσκολίες και τις προκλήσεις, που αφορούν κυρίως τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το νησί, είμαστε δυνατή, ενωμένη ομάδα, με πολλή αισιοδοξία. Κάθε πρόβλημα το θεωρούμε ευκαιρία να βελτιωθούμε ως άνθρωποι, ως καλλιτέχνες».
Φέτος, στην τετραήμερη μουσική γιορτή (που πραγματοποιείται και πάλι με την υποστήριξη της γερμανικής πρεσβείας), θα βρεθούν 20 κορυφαίοι σολίστ που θα συμπράξουν στο Κάστρο, στα σοκάκια του Μολύβου, ακόμα και στις παραλίες.
Ο πιανίστας Λαρς Φογκτ | φωτ. Neda NavaeeΑνάμεσά τους, ο καταξιωμένος πιανίστας και συνεργάτης της Φιλαρμονικής του Βερολίνου, Λαρς Φογκτ, ο τσελίστας Μαξιμίλιαν Χόρνουνγκ, που κερδίζει συνεχώς έδαφος στη διεθνή μουσική σκηνή με τις εντυπωσιακές ερμηνείες του, η βιολίστριαΑλίσα Μαργκούλις (η Μάρθα Αργκεριχ τη χαρακτηρίζει ως μια «δυνατή προσωπικότητα στη μουσική»), η Σελίν Μουανέ, μία από τις καλύτερες σολίστ του όμποε παγκοσμίως και περιζήτητη σε σημαντικές ορχήστρες όπως η Σταατσκαπέλε της Δρέσδης, ο βιολοντσελίστας Μπένεντικτ Κλέκνερ, που έχει ερμηνεύσει μουσική δωματίου με την Αν Σοφί Μούτερ, τον Γκίντον Κρέμερ, τον Γιούρι Μπασμέτ, οΤζαεμπόκ Τσο, πρώτο κοντραμπάσο στη Φιλαρμονική NDR της Ραδιοφωνίας του Ανόβερου.
Η βιολίστρια Αλίσα Μαργκούλις | φωτ. Alexandra HagerΜε ποιον τρόπο άραγε τους έπεισαν να έρθουν σε ένα νεοσύστατο φεστιβάλ;
«Πολύ εύκολα, παρόλο που αμείβονται με ένα συμβολικό ποσό. Μόλις δουν μια φωτογραφία του Μολύβου, όλοι θέλουν να έρθουν», παραδέχονται οι δύο πιανίστες.«Μη νομίζετε, είναι και για τους μουσικούς μια μεγάλη ευκαιρία να παρουσιάσουν το ταλέντο τους σε αυτό το μοναδικό μέρος».
Τελικά ποιος τομέας έχει μεγαλύτερη σημασία: το διεθνές προφίλ του φεστιβάλ, το υψηλό επίπεδο των σολίστ ή η ανταπόκριση του κοινού στο νησί;
«Το ένα δεν γίνεται χωρίς το άλλο», απαντούν οι αδελφές Ντέρκεν με μια φωνή.
«Θέλουμε τον Μόλυβο διεθνή προορισμό κλασικής μουσικής. Αυτό το όραμα λειτουργεί ως βασική κινητήριος δύναμη όλων μας», συμπληρώνει ο Δημήτρης Τρύφων.
«Σε περιόδους παρακμής για τη Δύση, όπως αυτή που βιώνουμε, η αναδρομή στα σημαντικά έργα που έχει παράξει ο ευρωπαϊκός πολιτισμός έχει περισσότερη από ποτέ ουσία».
Της Ματούλας Κουστένη
