Ωδείο Τσαϊκόφσκι της Μόσχας: Ιστορικό, θρυλικό, παραμένει ζωντανό στο πέρασμα των χρόνων (Φωτό)

Ωδείο Τσαϊκόφσκι της Μόσχας, ιστορικό, θρυλικό κονσερβατόριο με ιστορικές περγαμηνές αδιαμφισβήτητες! Οι δομές και οι συνθήκες άλλαξαν, οι νοοτροπίες παραμένουν… 

Ιδρύθηκε το 1866 από τον Νικολάι Ρουμπινστάιν (αδελφό του διάσημου Ρώσου πιανίστα και συνθέτη, Άντον Ρουμπινστάιν, ο οποίος ίδρυσε το Ωδείο της Αγίας Πετρούπολης το 1862) και τον Πρίγκιπα Νικολάι Πέτροβιτς Τρουμπέτζκοϊ.

αίθουσα εκδηλώσεων του Μουσείου Ρουμπινστάιν

Στο ωδείο είχε διοριστεί ο Πιοτρ Ιλιτς Τσαϊκόφσκι ως καθηγητής θεωρίας και αρμονίας, θέση την οποία κράτησε και τίμησε μέχρι το 1878. Από το 1940 το ωδείο φέρει το όνομα του. Ιδού μερικοί πασίγνωστοι μαθητές του Ωδείου της Μόσχας: Βλαντίμιρ Ασκενάζι - πιανίστας και μαέστρος, Σοφία Γκουμπαϊντουλίνα – συνθέτρια, Ντμίτρι Μπορίσοβιτς Καμπαλέφσκι - συνθέτης και πιανίστας, Λέονιντ Κόγκαν – βιολονίστας, Αράμ Χατσατουριάν – συνθέτης, Λεβ Ομπόριν – πιανίστας, Νταβίντ Όιστραχ – βιολονίστας, Αλεξάντρα Παχμούτοβα – συνθέτρια, Σβιατοσλαβ Ρίχτερ – πιανίστας, Μστισλάβ Ροστροπόβιτς - βιολοντσελίστας και μαέστρος, Γκενάντι Ροζντέστβενσκι – μαέστρος, Άλφρεντ Σνίτκε – συνθέτης, Αλεξάντρ Σεργκέγιεβιτς Σοκόλοφ - Υπουργός Πολιτισμού της Ρωσίας, Ροντιόν Σρέντριν - συνθέτης και πιανίστας, Εβγκένι Σβετλάνοφ - μαέστρος, πιανίστας και συνθέτης και πολλοί ακόμη, ων ουκ έστι αριθμός!

Οι πρώτοι ξένοι σπουδαστές εμφανίστηκαν στο «κλειστό» μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα ωδείο της Μόσχας προς το τέλος της δεκαετίας του '50 χρωματίζοντας πλέον διαφορετικά την ατμόσφαιρα και προβάλλοντας στον κόσμο τη δυναμική του Ωδείου. Από τότε περισσότεροι από 4500 πτυχιούχοι από 85 χώρες συνέβαλαν πολύ στην ανάπτυξη της μουσικής  πέρα από τα ρώσικα σύνορα. Μεταξύ τους υπάρχουν ονόματα μουσικών που κέρδισαν φήμη και δημοτικότητα και στη χώρα τους και στο εξωτερικό: Nicolai Gyaurov (Βουλγαρία), Beatris Parra (Εκουαδόρ), Kertis Watson (Τζαμάικα), Jaklin Dju προ (UK), Radu Lupu (Ρουμανία), Ivo Pogorelich (Γιουγκοσλαβία). Η γεωγραφία των σπουδαστών περιλαμβάνει αντιπροσώπους περίπου 30 χωρών: Νότια Κορέα, Ιαπωνία,  ΗΠΑ, Κίνα, Γιουγκοσλαβία, Ταϊβάν, Βιετνάμ,  Μαλαισία,  Αυστραλία, Βραζιλία,  Ισπανία, Μεξικό,  Γαλλία,  Γερμανία,  Ιταλία,  Τουρκία,  Λίβανο,  Βενεζουέλα,  Μάλτα,  Χογκ Κογκ,  Κροατία,  Ελλάδα,  Κύπρο,  Πολωνία κ.λπ.

καρτ ποστάλ του 1940

Σε διεθνείς διαγωνισμούς έχουν βραβευτεί απόφοιτοι, όπως οι Itsung (Κίνα), Fjiong Nji (Βιετνάμ), Silvia Kukurullo (Ιταλία), Yamamoto Akiko (Ιαπωνία), Dmitry Onishenko (Ουκρανία), Kastro Migel Anhel (Ισπανία),

Μερικοί από τους πτυχιούχους του ωδείου κατέλαβαν ανώτατες θέσεις ως διευθυντές μουσικών κολλεγίων και ακαδημιών των χωρών τους: Trong Nguen στο Ανόι (Βιετνάμ), Luis Martines σε Santader (Ισπανία), Βάσος Αργυρίδης στην Κύπρο,  ο Reinaldo Kanijsares, διευθυντής του ωδείου Rimsky-Korsakov στην πόλη Ghuyakil (Εκουαδόρ). Όλοι αυτοί αντιπροσωπεύουν, εκπροσωπούν και αναπτύσσουν τις αρχές και παραδόσεις του ρωσικού εκπαιδευτικού συστήματος μουσικής, μια παιδεία που πρώτα από όλα αποσκοπεί στο να βάλει τον νέο στις αίθουσες συναυλιών έχοντας τον εκπαιδεύσει καλά, σκληρά και πολύ.

Αν κάτι αφήνει τον επισκέπτη άφωνο στη Μόσχα, είναι οι υποδομές, θέατρα, ορχήστρες, θεσμοί. Όλα έχουν τον λόγο τους και όλα αξιοποιούνται.

Οι καιροί αλλάζουν…

Το εκπαιδευτικό θέατρο της όπερας για παράδειγμα, έχει δημιουργηθεί προκειμένου να ενθαρρυνθεί η επαγγελματική κατάρτιση των μελλοντικών τραγουδιστών και για να παρουσιάζονται εκεί οι εργασίες τους. Επίσης για να βοηθήσει στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων με εμπειρίες και πρακτικά αποδιδόμενη γνώση των σπουδαστών πάνω στις κλασικές και σύγχρονες όπερες όλου του κόσμου. Είναι το κέντρο της δημιουργικής αλληλεπίδρασης και των αμοιβαίων σχέσεων μεταξύ των υψηλόβαθμων σχολείων του ρωσικού χώρου και των στούντιο όπερας και θεάτρων σπουδαστών ανάμεσα στη Ρωσία και στο εξωτερικό. 
Το θέατρο όπερας προετοιμάζει ετησίως μια ή δύο νέες παραστάσεις με υποχρεωτική συμμετοχή των σπουδαστών του τρίτου και τέταρτου έτους φωνητικής. Οργανώνει επίσης εξετάσεις βαθμού που αφορά σε κάθε προπτυχιακό φοιτητή του πέμπτου έτους και τους μεταπτυχιακούς σπουδαστές.

Το Θέατρο Μπαλσόι

Η Μόσχα προσφέρει στο κανονικό πρόγραμμα σπουδών του Ωδείου επτά τμήματα: πιάνο, πνευστά και έγχορδα ορχήστρας, σύνθεση, διεύθυνση χορωδίας, ορχήστρας, μουσικολογία, μελέτη φωνής. Στην προπτυχιακή εκπαίδευση περιλαμβάνει ένα προπαρασκευαστικό έτος και πέντε έτη μαθημάτων. Ο μεταπτυχιακός κύκλος προσφέρει επαγγελματική κατάρτιση διάρκειας 3 μηνών έως δύο ετών, και κατάρτιση ερμηνευτών-σολίστ τριών ετών. Παράλληλα λειτουργεί τριετές πρόγραμμα PHD για όσους ενδιαφέρονται για την έρευνα της μουσικής.

Η προπαρασκευαστική σειρά μαθημάτων για τους ξένους σπουδαστές είναι ένα σημαντικό στάδιο προσαρμογής. Ο υποψήφιος μελετά κατά το διάστημα αυτό για να πετύχει μια ικανοποιητική γνώση των ρωσικών.

Οι διαγωνισμοί εισόδου υποψηφίων για την προπαρασκευαστική σειρά μαθημάτων περιλαμβάνουν μόνο το όργανο της ειδικότητάς τους. Για το τραγούδι η ηλικία του υποψηφίου δεν πρέπει να ξεπερνά τα 24.

Η μεγάλη αίθουσα συναυλιών των 1750 θέσεων

Τα μαθήματα πιάνου είναι υποχρεωτικά για τους υποψήφιους τραγουδιστές, για υποψήφιους σύνθεσης και μουσικολογίας. Στο τέλος της προπαρασκευαστικής σειράς μαθημάτων τους οι σπουδαστές θα δώσουν εξετάσεις σε όλα τα ανωτέρω αναφερθέντα μαθήματα και σε περίπτωση που πετύχουν, μπορούν να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους ως σπουδαστές πρώτου έτους της κύριας σειράς μαθημάτων. Η βαθμολόγηση της προπαρασκευαστικής σειράς μαθημάτων στους σπουδαστές αποδεικνύεται με ένα πιστοποιητικό που απεικονίζει τους τελικούς βαθμούς τους. Προκειμένου να εισαχθούν στο πρώτο έτος οι ξένοι σπουδαστές πρέπει να δώσουν εξετάσεις τους στα ακόλουθα θέματα: μάθημα ειδικότητας, σολφέζ και αρμονία (γραπτά και προφορικά), Ρωσικά (γραπτά και προφορικά), πιάνο.

Ένα μαγευτικό στοιχείο του συμπλέγματος που αποκαλούμε Ωδείο Τσαϊκόφσκι είναι ασφαλώς οι αίθουσες συναυλιών του. Η γλυκιά, μικροσκοπική και ήρεμη αίθουσα Μιασκόφσκι με τις 65 θέσεις, χρησιμοποιείται για εξετάσεις, παρουσιάσεις εργασιών, μικρές εκδηλώσεις. Μια ακόμα αίθουσα, ολόλευκη αλλά και μεγαλύτερη ονομάζεται αίθουσα των διαλέξεων.

αίθουσα Μιασκόφσκι

Η αίθουσα Rachmaninov είναι συγχρόνως ο παλαιότερος και νεώτερος χώρος συναυλιών στο ωδείο, πήρε σάρκα και οστά στην αρχή του 19ου αιώνα. Το 1898, αφού είχε περάσει από διαφορετικές χρήσεις, η αίθουσα Ραχμάνινοφ εκτιμήθηκε για την υπέροχη ακουστική της και οι ειδικοί απεφάνθησαν ότι πρέπει να δουλέψει ως κύρια αίθουσα συναυλιών. Μετά από πολλές διαδικασίες αποκατάστασης, το 1968 η υπέροχη αίθουσα  έγινε επίσημα μέρος του ωδείου και το 1983 την όμορφη αίθουσα σε άσπρο και μπλε άνοιξε ρεσιτάλ του Svyatoslav Richter. Στο τέλος του 1986 η αίθουσα έλαβε το όνομα του Sergey Rachmaninov, αφού ο Ραχμάνινοφ υπήρξε διακεκριμένος παγκοσμίως συνθέτης, ρώσος και μάλιστα πτυχιούχος του ωδείου της Μόσχας. Η αίθουσα στεγάζει όλων των εποχών μουσική, ακόμα και σύγχρονη. 252 καθίσματα περιλαμβάνει ο χώρος.

αίθουσα Ραχμάνινοφ

436 θέσεις ακροατών έχει η άλλη αίθουσα του Ωδείου, η λεγόμενη μικρή. Το 1898 άνοιξε τις πύλες της και το 1959 ένα από τα καλύτερα Όργανα  της σύγχρονης εποχής, μάρκας Ladegasta πήρε τη θέση του. Ο περίφημος διεθνής διαγωνισμός Τσαικόφσκι, ένας από τους μακροβιότερους και υψηλότατου κύρους, πραγματοποιείται εδώ.

Η μικρή αίθουσα

Περισσότερες πληροφορίες για κάθε ενδιαφερόμενο δίνονται τώρα πλέον από τη γραμματεία του Ωδείου αλλά και το διαδίκτυο http://www.mosconsv.ru/english.phtml).