Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2025 -

Υποδοχή Τιμίου Σταυρού στη Χαλάστρα και Εσπερινός της εορτής του Αγίου Ιωάννου Κουλακιώτου



Η υποδοχή του Τιμίου Σταυρού των Κομνηνών έγινε, χθες, στο προαύλιο του Ιερού Ναού Αγίων Νεομαρτύρων Ιωάννου και Αθανασίου του Κουλακιώτου Χαλάστρας. Το ιερό κειμήλιο κόμισε από την Παναγία Σουμελά ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. κ. Χριστόδουλος, εφημέριος του Ιερού προσκυνήματος.

Ακολούθησε πανηγυρικός αρχιερατικός εσπερινός της εορτής του Αγίου Ιωάννου του Κουλακιώτου χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και το θείο Λόγο.

“Θα πρέπει να σηκώνουμε τον σταυρό που αντιστοιχεί στον καθένα μας, σταυρώνοντας τον εαυτό μας, τις αδυναμίες και τα ελαττώματά μας για χάρη του Χριστού. Θα πρέπει να ομολογούμε με παρρησία την πίστη μας και τη σχέση μας με την Εκκλησία, χωρίς να φοβόμαστε τη γνώμη ή και την ειρωνεία των ανθρώπων, χωρίς να υπολογίζουμε τις τυχόν συνέπειες. Και τότε θα έχουμε τη χάρη και την ευλογία του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού που προσκυνήσαμε σήμερα αλλά και τη χάρη και την ευλογία του αγίου Ιωάννου του Κουλακιώτου, του οποίου τιμούμε τη ιερά μνήμη του“, είπε μεταξύ άλλων σητν ομιλία του ο Σεβασμιώτατος.

 

Ομιλία Σεβασμιωτάτου

Ἑορτάζει καί πανηγυρίζει ἡ πόλη τῆς Χαλάστρας, ἑορτάζουμε καί πανηγυρίζουμε καί ὅλοι ἐμεῖς, πού συγκεντρωθήκαμε ἀπόψε στόν περικαλλῆ ναό τῶν ἁγίων Νεομαρτύρων, τῶν ἁγίων πολιούχων τῆς πόλεώς μας, τή μνήμη τοῦ ἑνός ἀπό τούς δύο, τή μνήμη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Κουλακιώτου.

Ἀπό ἐδῶ, ἀπό τήν Κουλακιά, ξεκίνησε ὁ ἅγιος Ἰωάννης στά σκοτεινά χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας καί πῆγε στό Ἅγιο Ὄρος, στήν περίφημη Ἀθωνιάδα Σχολή. Καί στή συνέχεια ἐπέστρεψε, γιά νά προσφέρει στήν πατρίδα του. Ἔγινε διδάσκαλος, σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ὁ Ἑλληνισμός εἶχε ἀνάγκη ἀπό δασκάλους γιά νά μπορέσει νά διατηρήσει τή γλώσσα του, καί, μαζί μέ τήν πίστη του, νά κρατήσει τήν ἐθνική του ταυτότητα, πού κινδύνευε νά χαθεῖ, καθώς ἦταν ὑπόδουλος γιά σχεδόν τέσσερις αἰῶνες στούς Τούρκους.

Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Κουλακιώτης βρέθηκε στό στόχαστρο τῶν Τούρκων, πού δέν ἤθελαν τούς δασκάλους, πού δέν ἤθελαν τούς ἱερεῖς καί τούς ἐπισκόπους, καί προσπαθοῦσαν μέ κάθε τρόπο νά βροῦν ἀφορμή γιά νά τούς ἐξοντώσουν. Ἡ πιό εὔκολη ἦταν νά τούς κατηγορήσουν ὅτι δῆθεν εἶχαν πεῖ ὅτι ἤθελαν νά γίνουν μουσουλμάνοι.

Αὐτό ἔκαναν καί μέ τόν ἅγιο Ἰωάννη. Τόν κατηγόρησαν ὅτι κατά τή διάρκεια ἑνός συμποσίου εἶχε πεῖ ὅτι θέλει νά γίνει μουσουλμάνος. Ἡ κατηγορία ἦταν ἀνυπόστατη, ἀλλά ποιός μποροῦσε νά τήν ἀμφισβητήσει; Στό δικαστήριο ὅπου ὁδηγήθηκε ὁ ἅγιος Ἰωάννης, ὅλοι οἱ Τοῦρκοι ὑποστήριζαν τό ἴδιο. «Ναί, εἶπε ὅτι θέλει νά γίνει. Καί ἀφοῦ τό εἶπε», ἔλεγαν, «ἔπρεπε καί νά τό κάνει. Διαφορετικά εἶναι ἐξωμότης, εἶναι προδότης, καί μία μόνο τιμωρία ὑπάρχει, ὁ ἀπαγχονισμός».

Στό δίλημμα αὐτό, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου τόν ἔθεσαν, χωρίς δική του εὐθύνη οἱ ἀλλόθρησκοι, ὁ ἅγιος Ἰωάννης εἶχε μία μόνο ἐπιλογή: νά μήν ἀρνηθεῖ τόν Χριστό καί νά ὁμολογήσει τή σταθερή πίστη του στό ὄνομά του.

Γνώριζε ὅτι ὁ Χριστός ζητᾶ ἀπό ὅσους θέλουν νά τόν ἀκολουθήσουν, νά σηκώσουν τόν σταυρό τους καί νά τόν ἀκολουθήσουν. Καί ὁ δικός του σταυρός ἦταν τώρα ἡ ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ καί τό μαρτύριο γιά τήν ἀγάπη του.

Αὐτό ἔκανε καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Κουλακιώτης. Ὁμολόγησε μέ παρρησία καί θάρρος ὅτι εἶναι χριστιανός καί δέν θά ἀρνηθεῖ μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τήν πίστη του, καί ἀνέβηκε στήν ἀγχόνη, πού ἦταν ὁ δικός του σταυρός. Θυσίασε τή ζωή του γιά νά μήν ἀρνηθεῖ τόν Χριστό. Σήκωσε τόν σταυρό τοῦ μαρτυρίου καί κέρδισε τήν αἰώνια ζωή, τήν ὁποία μᾶς χάρισε ὁ Χριστός μέ τή δική του Σταύρωση.

Γι᾽ αὐτό καί ἐμεῖς ἀπόψε, θέλοντας νά τιμήσουμε τόν ἅγιο Νεομάρτυρα Ἰωάννη τόν Κουλακιώτη, τόν συμπολιοῦχο τῆς Χαλάστρας, μεταφέραμε καί ὑποδεχθήκαμε πρίν ἀπό λίγο τόν τίμιο καί ζωοποιό Σταυρό τῶν Μεγαλοκομνηνῶν τῆς Τραπεζοῦντος, τό ἱερό καί ἱστορικό αὐτό θησαύρισμα καί κειμήλιο τῆς πίστεως καί τεκμήριο τῆς σωτηρίας μας, τό ὁποῖο φυλάσσεται στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Σουμελᾶ καί στό Πανελλήνιο Ἱερό Προσκύνημά της στό Βέρμιο.

Τόν μεταφέραμε γιά νά λάβουμε ὅλοι τήν εὐλογία καί τή χάρη τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, τή χάρη ἡ ὁποία ἐνίσχυσε τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Κουλακιώτη, προκειμένου νά λάβει τή γενναία ἀπόφαση νά θυσιάσει τή ζωή του γιά τήν πίστη του στόν Χριστό.

Καί σ᾽ αὐτή τή θυσία του, ὅπως καί στή θυσία τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Κουλακιώτου, καί ὅλων τῶν ἁγίων νεομαρτύρων καί μαρτύρων τῆς Ἐκκλησίας μας ὀφείλουμε τή διατήρηση τῆς πίστεως ἀλλά καί τῆς πατρίδος μας. Διότι, ἐάν ὁ ἅγιος Ἰωάννης καί οἱ ἄλλοι ἅγιοι μάρτυρες καί νεομάρτυρες δέν θυσίαζαν τή ζωή τους, δέν ὁμολογοῦσαν τήν πίστη τους στόν Χριστό, δέν σήκωναν τόν σταυρό τοῦ μαρτυρίου, τότε θά ἀτονοῦσε ἡ πίστη καί τῶν ἄλλων χριστιανῶν καί πολύ εὔκολα θά παρασυρόταν καί θά ἀρνοῦντο καί τήν πίστη καί τήν ἐθνική τους ταυτότητα.

Καί ἐάν ἐμεῖς θέλουμε νά τιμοῦμε πράγματι τούς ἁγίους μάρτυρες καί νεομάρτυρες, ἐάν θέλουμε νά τιμοῦμε τόν ἅγιο νεομάρτυρα Ἰωάννη τόν Koυλακιώτη, τόν πολιοῦχο μας, τί θά πρέπει νά κάνουμε;

Θά πρέπει νά σηκώνουμε τόν σταυρό πού ἀντιστοιχεῖ στόν καθένα μας, σταυρώνοντας τόν ἑαυτό μας, τίς ἀδυναμίες καί τά ἐλαττώματά μας γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ. Θά πρέπει νά ὁμολογοῦμε μέ παρρησία τήν πίστη μας καί τή σχέση μας μέ τήν Ἐκκλησία, χωρίς νά φοβόμαστε τή γνώμη ἤ καί τήν εἰρωνεία τῶν ἀνθρώπων, χωρίς νά ὑπολογίζουμε τίς τυχόν συνέπειες. Καί τότε θά ἔχουμε τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ πού προσκυνήσαμε σήμερα ἀλλά καί τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Κουλακιώτου, τοῦ ὁποίου τιμοῦμε τή ἱερά μνήμη του.

Πηγή κειμένου: 

ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR