Σε κλίμα συγκίνησης τελέστηκε σήμερα η Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίας Ζώνης Κυψέλης στην οποία ιερούργησε ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Γέροντας Εφραίμ. Την ακολουθία μετέδωσε σε απευθείας σύνδεση το Πρακτορείο Ορθοδοξία.
Κατά την ομιλία του ο Καθηγούμενος της ΙΜΜ Βατοπαιδίου Γέροντας Εφραίμ μίλησε για τον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή, ενώ αναφέρθηκε επίσης στον Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό και τον Γέροντα Εφραίμ τον Κατουνακιώτη. Τόνισε τη δύναμη των μνημοσύνων αλλά και την ευκαιρία να βιώνουμε ως πιστοί την ουράνιο βασιλεία ήδη από αυτή τη ζωή.
Στη συνέχεια είπε, «Το μεγαλύτερο γεγονός σε αυτόν τον κόσμο είναι η Θεία Λειτουργία» όπως τόνισε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε «Να φροντίζει κανείς για τη σωτηρία της αθανάτου ψυχής του». Αναφέρθηκε επίσης στο παράδειγμα του Γέροντος Ιωσήφ του Βατοπαιδινού ο οποίος ποθούσε το θάνατο. Αλλά γιατί; Διότι βίωνε ήδη από αυτήν τη ζωή την ουράνιο βασιλεία και επειγόταν για αυτήν τη συνάντηση του με το Κύριό του όπως σημείωσε με έμφαση ο Γέροντας Εφραίμ.
Αξιοσημείωτο είναι ότι εψάλλη Ιερό Μνημόσυνο, υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των απ’ αιώνος διακονησάντων την Ψαλτική, κεκοιμημένων Διδασκάλων, Χοραρχών, Πρωτοψαλτών, Λαμπαδαρίων, Μελοποιών και των ευγενών ευεργετών αυτής, με τη συμμετοχή πολυμελών χορών Αρχόντων Ιεροψαλτών και δασκάλων της βυζαντινής μουσικής.
Κάμερα: Ανδρέας Χαλκιόπουλος, Μανώλης Δημελλάς
Φωτογραφίες: Νίκος Οικονόμου
Η ιστορία του Ναού
Προεπαναστατικὰ στὸν χῶρο ὑπῆρχε μικρὸ ἐκκλησάκι, ποὺ ὅμως καταστράφηκε κατὰ τὰ ἐπαναστατικὰ γεγονότα τοῦ 1821-1827, δεδομένου ὅτι στὴ γύρω περιοχὴ τὸ 1826 εἶχε τὸ στρατόπεδό του ὁ Κιουταχής.
Τὴν ἀναστήλωσαν, προκειμένου νὰ ἐκκλησιάζονται οἰκογενειακά, ὁ πρεσβευτὴς τῆς Ρωσίας στὴν Ἑλλάδα Ἀλέξανδρος Πέτρου Ὀζερὼφ καὶ ἡ σύζυγός του Ὄλγα, ποὺ ἔμεναν στὴν ἔπαυλη (εἶναι τὸ σημερινὸ Διοικητήριο τοῦ γειτονικοῦ Ἄσυλου Ἀνιάτων), ἄνθρωποι φιλέλληνες καὶ εὐσεβεῖς, δεδομένου μάλιστα ὅτι στὴν ὁμόδοξη Ρωσία ἡ Ἁγία Ζώνη τῆς Θεοτόκου τιμᾶται ἰδιαίτερα.
Οἱ οἰκοδομικὲς ἐργασίες ἄρχισαν τὸ 1843 καὶ περατώθηκαν μετὰ τὸ 1857, ἐνῶ ὁ ἀναγκαῖος ἐξοπλισμὸς σὲ ἱερὰ σκεύη κ.λ.π. ἦρθε ἀπὸ τὴ Ρωσία. Τὴν ὅλη ἐποπτεία τοῦ ἔργου εἶχε ὁ περίφημος Ρῶσος ἀρχιμανδρίτης Ἀντωνῖνος, ὁ γνωστὸς γιὰ τὴν περίφημη ἀνοικοδόμηση τῆς ρωσικῆς ἐκκλησίας τῆς ὁδοῦ Φιλελλήνων. Ἀργότερα προστέθηκε στὴν ἐκκλησία καὶ ἐξωνάρθηκας.
Σχετικὰ μὲ τὴν πανήγυρη τῆς Ἁγίας Ζώνης τοῦ 1862 ἔγραψε ἡ ἐκδιδόμενη τότε στὴν Ἀθήνα ἐφημερίδα «Ὁ Ἐθνοφύλαξ», κατὰ τὴν ὁποία «ὁ μουσικολογιώτατος ἐφημέριος τῆς εἰρημένης ἐκκλησίας ἡδέως ἔψαλεν ρωσιστὶ καὶ ἑλληνιστὶ τὸ δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι». Πρόκειται γιὰ τὸν σπουδαῖο ἁγιογράφο Γεννάδιο Παπαδόπουλο, ὁ ὁποῖος εἶχε σπουδάσει ζωγραφικὴ στὴ Μόσχα καὶ στὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ ἀπὸ τὸ 1850 μόναζε στὴ Μονὴ Πετράκη. Ὁ ἱερομάναχος αὐτὸς ζωγράφισε τὶς τέσσερις εἰκόνες τοῦ τέμπλου τῆς ἐκκλησίας (οἱ ὁποῖες ἀργότερα «διορθώθηκαν» καὶ ἔτσι ἔχασαν τὴν ἀξία τους), ἀναφέρεται μάλιστα ὅτι τὴν ἐργασία του παρακολουθοῦσε ὅλη ἡ οἰκογένεια Ὀζερὼφ καί, ὅταν σὲ μία φάση τοῦ ζήτησαν τὴ λύση κάποιας ἀπορίας, ὁ Γεννάδιος ἀπάντησε στὰ ρωσικὰ καὶ ἀπὸ τότε διορίσθηκε ἐφημέριος τοῦ ναοῦ, μισθοδοτούμενος ἀπὸ τὸν πρεσβευτή. Ἀπεβίωσε τὸ 1864 καὶ ἐτάφη στὸ προαύλιο τῆς ἐκκλησίας. Λίγο χρόνο μετὰ τὴν ὁλοκλήρωσή της ἡ ἐκκλησία ἔγινε ἐνοριακή.
Μετὰ τὴν ἀνέγερση τοῦ νέου ναοῦ τῆς Ἁγίας Ζώνης (θεμελίωση τὸ 1921 καὶ ἐγκαίνια τὸ 1927), ποὺ ἑορτάζει στὶς 31 Αὐγούστου (μνήμη τῆς Καταθέσεως τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τῷ ἐν Κωνσταντινουπόλει σεβασμίῳ οἴκῳ αὐτῆς, τῶν ὄντι ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις), ἡ παλαιὰ μικρὴ ἐκκλησία πανηγυρίζει στὶς 2 Ἰουλίου (μνήμη τῆς Καταθέσεως τῆς τιμίας Ἐσθῆτοςτῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Βλαχέρναις τὸ 473).
Δίπλα καὶ βόρεια ἀπὸ τὴν παλαιὰ ἐκκλησία ὑπάρχει μαρμάρινος τάφος, μὲ τὴν ἐπιγραφὴ : « Ἀλέξανδρος Ὀζερώφ, πρέσβης Ρωσίας 1843, συλλέξας ἀπέθετο ὀστᾶ Ἑλλήνων ἡρώων μαχητῶν 1821-1829 πεσόντων εἰς μάχας ἐν Γαλατσίῳ Ἀττικῆς ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος ».
ΠΗΓΗ: orthodoxianewsagency.gr
