Σήμερα, 5 Μαΐου 2019, η Εκκλησία μας εορτάζει πανηγυρικά τη μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Εφραίμ του Όρους των Αμώμων – Νέας Μάκρης, οπότε και το Πρακτορείο «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» ανατρέχει στον Δ’ Τόμο «ΟΠΤΑΣΙΑΙ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Εφραίμ του Θαυματουργού», Έκδοσις 1992, καταγράφοντας και φωτογραφίζοντας επί των σελίδων αποσπάσματα από την ΟΝΤΩΣ ΖΩΝΤΑΝΙΑ ετούτου του παμμεγίστου Νεοφανούς Αγίου της Πίστεως μας, όπως επακριβώς την μαρτυρούν οι υπογεγραμμένες επιστολές των όσων βίωσαν τις παρακάτω συγκλονιστικές στιγμές.
Τα προσωπικά στοιχεία των αποστολέων δεν αναδημοσιεύονται για ευνόητους λόγους, ωστόσο, δύναται κανείς ευκόλως να τα αναζητήσει στις ως έχουσες ανά περιστατικό αναφερόμενες σελίδες του εν λόγω Τόμου Δ’ «ΟΠΤΑΣΙΑΙ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ», Έκδοσις Ιερά Μονή Ευαγγελισμός Θεοτόκου Όρος Αμώμων Αττικής.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ – ΕΠΙΣΤΟΛΗ 1 – ΦΩΤΟ 1 – «ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΜΕΛΙ – ΓΑΛΑ» (Σελ. 137)
«Εκεί που δούλευα μέσα στο σπίτι μου – ήμουν πολύ στεναχωρημένη από οικογενειακά προβλήματα – μού παρουσιάστηκε ο Άγιος Εφραίμ, υψηλός και λεπτός. Μάλιστα, για να μπει από την πόρτα του υπνοδωματίου, επειδή ήταν χαμηλή, έσκυψε. Μπήκε, στάθηκε σαν κυπαρίσσι και μού είπε: Όλα θα πάνε μέλι – γάλα. Ήταν καλόγερος ντυμένος. Εγώ αυτομάτως γύρισα να Τον δω και δεν είδα τίποτε. Αναρωτήθηκα, μήπως ήταν η σκέψη μου. Ώσπου να βάλω πέντε βελονιές στην μπλούζα, που δούλευα, εμφανίστηκε και δεύτερη φορά με τα ίδια λόγια. Τότε, με πήρε το δάκρυ και ένα ρίγος με διαπέρασε».
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ – ΕΠΙΣΤΟΛΗ 2 – ΦΩΤΟ 2 – «ΣΕ ΕΙΔΑ ΜΕ ΛΕΥΚΑ ΡΟΥΧΑ» (Σελ. 202)
«Εκείνο το βράδυ ήμουν μόνη, ο σύζυγος μου δούλευε για πρώτη φορά όλη τη νύχτα. Εγώ έπεσα, όπως πάντα κουρασμένη. Στις 3 η ώρα μεσάνυχτα άκουσα χτύπους στο δωμάτιο μου από μαγκούρα τρεις φορές, χτύπησε μία φορά την πόρτα, τη ντουλάπα, το κρεβάτι μου. Με κόπο άνοιξα λίγο τα μάτια μου και σε είδα με λευκά ρούχα. Στάθηκες για λίγο εμπρός μου στο κρεβάτι για ένα λεπτό και χάθηκες».
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ – ΕΠΙΣΤΟΛΗ 3 – ΦΩΤΟ 3 – «ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΑΚΙ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΘΙΣΤΟΣ» (Σελ. 294-295)
«Όταν με το καλό, μας είπαν οι γιατροί να το πάρουμε στο σπίτι (σημ. το παιδί τους), χαρά πλημμύρισε την καρδιά μου. Όμως, μετά από δύο μέρες θα έβγαιναν οι απαντήσεις για ένα εγκεφαλογράφημα που είχαμε κάνει στο Νοσοκομείο. Και φυσικά είμαστε όλο αγωνία. Τη νύχτα, λοιπόν, στις 16-12-1990, γύρω στις 11 τη νύχτα και αφού κοιμόντουσαν τα παιδιά, εγώ διάβαζα τα θαύματα του Αγίου Εφραίμ και ξαφνικά νιώθω μία ζέστη και ένα άρωμα να μας περιβάλλει όλους. Ακούω θόρυβο στο δωμάτιο των παιδιών. Και, να το θαύμα: Εκεί στο κρεβατάκι της κόρης μου ήταν ο Άγιος Εφραίμ καθιστός και το κεφαλάκι της το είχε στα χέρια του. Ξανακοίταξα εγώ, γιατί τα είχα χαμένα και τον ξαναβλέπω και εκείνη την ώρα σήκωσε το κεφάλι του και με κοίταξε με χαμόγελο και ειρήνη. Αφού ηρέμησα, μετά από λίγη ώρα, τον βλέπω δίπλα στο κρεβάτι μου να με κοιτά. Και μετά χάθηκε ξαφνικά».
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ – ΕΠΙΣΤΟΛΗ 4 – ΦΩΤΟ 4 – «ΕΓΩ ΜΕΝΩ ΣΤΗ ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ!» (Σελ. 336)
«Εκείνην την ημέρα είχε πολύ συννεφιά στο Βέλγιο και παρόλο που οδηγούσα πολύ προσεκτικά, χωρίς να καταλάβω, έχασα τον έλεγχο του αυτοκινήτου μου, έφυγα από τον δρόμο, πήρα τον κατήφορο και άρχισα να κατρακυλώ στο βάραθρο, όταν, ξαφνικά, αισθάνθηκα δυο χέρια στιβαρά να με τραβούν με δύναμη, να με βγάζουν έξω από το αυτοκίνητο μου που κατρακυλούσε στο κενό και να με ανεβάζει στον δρόμο σώο! Έντρομος και χωρίς να μπορώ να συγκεντρωθώ στον εαυτό μου, να καταλάβω τι ακριβώς μού συνέβη, απευθύνθηκα στον σωτήρα μου και τον ρώτησα: «Ποιος είσθε; Πως σας λένε; Που κάθεστε; Να έλθω να σας ευχαριστήσω, που μου σώσατε τη ζωή!». Και ο Άγιος Εφραίμ, γιατί αυτός ήταν ο σωτήρας μου, μόνον που δεν τον γνώριζα εκείνη τη στιγμή, μού απάντησε: «Εγώ μένω στη Νέα Μάκρη!».
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ – ΕΠΙΣΤΟΛΗ 5 – ΦΩΤΟ 5 – «ΣΤΑΘΗΚΑ ΑΡΚΕΤΗ ΩΡΑ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΩ» (Σελ. 334)
«Όπως κάθε βράδυ που θα κάνω την προσευχή μου, έτσι και την 17-3-1991, ώρα 10.30 μ.μ., κατά την ώρα της προσευχής μου, που με μεγάλο πόνο και ζητούσα τη βοήθεια και του Χριστού και του Αγίου Εφραίμ να περάσει ο γιος μου στις εξετάσεις που θα έδινε σε κάποια τράπεζα, συγκλονίσθηκα από το εξής γεγονός ή θαύμα. Δεν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω. Είδα το κεφάλι του Αγίου Εφραίμ να κινείται συνέχεια αργά-αργά, δεξιά και αριστερά. Στάθηκα αρκετή ώρα να διαπιστώσω, αν είναι αλήθεια αυτό που έβλεπα. Πράγματι, συνέχιζε και συνεχίζει ακόμη να μου κουνάει το άγιο του κεφάλι».
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ – ΕΠΙΣΤΟΛΗ 6 – ΦΩΤΟ 6 – «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΧΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ» (Σελ. 47)
«Ενώ μιλούσαμε με το παιδί, πάντα ο Άγιος ήταν μέσα στο δωμάτιο, τον οποίον έβλεπε το παιδί, και μού λέει: Περίμενε, κάτι μου λέει ο Άγιος. Και βλέπω το παιδί να παίρνει μία πετσέτα προσώπου, να τη βάζει επάνω στο κρεβάτι και να σκύβει το κεφάλι του και να βγαίνει το υγρό από την εγχείρηση, λες και ήταν βρύση. (…) Οι στιγμές αυτές δεν μπορούν να συγκριθούν, διότι τα λόγια του Αγίου είχαν και διαφορετική έκφραση και τόνο, τη στιγμή που τα έλεγε στο παιδί. (…) Το παιδί Τον βλέπει συχνότατα και πολλές φορές ο ίδιος ο Άγιος του δείχνει ορισμένες κινήσεις που πρέπει να κάνει, προκειμένου να βελτιωθεί κάποιο νεύρο, που δημιούργησε ο εγκέφαλος στο πόδι και στο χέρι του παιδιού. Αυτά που σας γράψαμε είναι πολύ λίγα, διότι καθημερινώς το παιδί έχει διάλογο με τον Άγιο. Τη στιγμή της συνομιλίας του, τα μάτια του και το πρόσωπο του έχουν όψη διαφορετική».
