Σήμερα, Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Ιερομάρτυρος Νίκωνος και των 199 μαθητών του και του Νεομάρτυρος Λουκά από την Αδριανούπολη, που μαρτύρησε το 1802 στη Μυτιλήνη.
Ο Άγιος Νίκων έζησε στη Νεάπολη της Ιταλίας περί τα τέλη του 3ου μ.Χ. αιώνα. Από τη μητέρα του διδάχθηκε το Ευαγγέλιο. Διακρίθηκε στα γράμματα και τις στρατιωτικές αρετές.
Περιφρονώντας επαγγελματικές προοπτικές στον ρωμαϊκό στρατό, πήγε στο νησί της Χίου όπου έλαβε το μοναχικό σχήμα, κοπίασε πνευματικά στην υπομονή και την ταπείνωση και αναδείχθηκε σε Ηγούμενο μεγάλου μοναστηριού.
Μετά τον θάνατο των γονέων του, επέστρεψε στην πατρίδα του μαζί με 199 πνευματικά παιδιά του. Τελικά μόνασε στη Σικελία. Η φήμη του Αγίου προκάλεσε το μίσος του τοπικού ηγεμόνα, ο οποίος διέταξε να οδηγηθούν στο κριτήριο όλα τα μέλη της αδελφότητας.
Εκεί τους ζητήθηκε να αρνηθούν τον Εσταυρωμένο και Αναστημένο Χριστό. Τους συμπεριφέρθηκαν με εξευτελιστικό τρόπο και διλήμματα, αλλά όλοι, με ομοψυχία, απάντησαν ότι τίποτε δεν μπορεί να τους χωρίσει από την αγάπη του Ιησού Χριστού. Έτσι, το έτος 250 μ.Χ., οδηγήθηκαν στο μαρτύριο και έλαβαν το στεφάνι της αιωνιότητας.
Σήμερα, προβάλλεται ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός για προσκύνηση. Εις το μέσο της Εκκλησίας και εν τω μέσω της Αγίας Τεσσαρακοστής προβάλλει το Σύμβολο χαρμολύπης. Η πορεία του ανθρώπου στον μάταιο τούτο κόσμο επιφυλάσσει χαρές, λύπες, δοκιμασίες και ασθένειες. Ο Σταυρός του Κυρίου παραμένει μέτρο της αγάπης και της συγχώρεσης του Σωτήρος Χριστού, αλλά και μέτρο της δικής μας υπομονής, αγάπης και συγχώρεσης προς τον κάθε συνάνθρωπό μας.
Ο χαρακτηριστικός ύμνος της ημέρας «τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν, Δέσποτα, και την αγίαν Σου Ανάστασιν δοξάζομεν», μας οδηγεί στο βαθύτερο νόημα. Έχοντας διανύσει το πρώτο μισό της περιόδου της νηστείας, αρχίζουμε την αντίστροφη μέτρηση για τον ερχομό της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδας και της Λαμπρής εορτής του Πάσχα. Πριν από τη θριαμβευτική έλευση του Χριστού ως νικητή του θανάτου, προηγείται το σύμβολο της νίκης, που δεν είναι άλλο από τον Τίμιο Σταυρό, αφού με τη σταύρωση του Χριστού νικήθηκε ο Σατανάς και το κράτος του Θανάτου.
Το εσπέρας τελείται ο κατανυκτικός εσπερινός μαζί μετά προεόρτια του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
