Η ομορφιά σε μια γυναίκα είναι η πιο καλή συστατική επιστολή.
Σαν φάκελος είναι πολύ ελκυστικός.
Σαν περιεχόμενο… εξαρτάται.
Μια ωραία γυναίκα αρέσει στα μάτια.
Μια καλή γυναίκα αιχμαλωτίζει την καρδιά.
Η μία στολίδι ενώ η άλλη θησαυρός!
Πολλοί βάζουν πρότυπα και έχουν απαιτήσεις να βρουν μια σύντροφο η οποία θα είναι η ομορφότερη από όλες τις άλλες γυναίκες.
Πόσοι όμως έχουν ως πρότυπο μια γυναίκα «ψυχούλα» όπως θα λέγαμε;
Μια γυναίκα διαμάντι στην ψυχή και όχι στην ομορφιά πάνω απ’όλα;
Όλοι και όλες και ο καθένας ξεχωριστά έχει τη δική του ομορφιά. Όλοι είμαστε όμορφοι γιατί είμαστε πλάσματα του Θεού!
Μας έφτιαξε όλους όμορφους.
Όλοι έχουμε χαρίσματα.
Όλοι έχουμε και τις αδυναμίες μας, όλοι έχουμε και τα κουσούρια μας, όλοι έχουμε χαρίσματα και αρετές.
Τα καλά μας και τα άσχημα.
Πρέπει να βλέπουμε στον άλλον την ψυχή του και όχι την ομορφιά του!
Η σωματική ομορφιά είναι κάτι που έρχεται και φεύγει. Σπαταλάμε τόσα χρήματα για την ομορφιά του δέρματός μας και το αποτέλεσμα είναι ότι λιώνει μέσα στο χώμα, το τρώνε τα σκουλήκια της γης όταν πεθάνουμε.
Ενώ η ψυχή… αυτή είναι αθάνατη εις τους αιώνας των αιώνων!
Η ψυχή αγγίζει τα πάντα, αυτή την ομορφιά να επιδιώκουμε, αυτή είναι το παν στον άνθρωπο.
ΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟ ΚΑΙ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ;
H ψυχή του ανθρώπου, όταν δημιουργείται από τον Θεό βρίσκεται σε καθαρή κατάσταση, στον φωτισμό.
Ο θάνατος, που δεν είναι δημιούργημα τον Θεού αλλά ελεύθερη επιλογή του ανθρώπου, επειδή απομακρύνθηκε από τον Θεό, που είναι η αληθινή ζωή, είναι κάτι το συνταρακτικό στην ζωή του ανθρώπου,είναι ένα παράσιτο, πού δημιουργεί πολλά προβλήματα.
Η ενανθρώπηση Του Χριστού απέβλεπε στην νίκη εναντίον του θανάτου. Παρά την νίκη του πάνω στον θάνατο, ο άνθρωπος τον γεύεται, ώστε δια του τρόπου αυτού να νικηθούν τα πάθη και η αμαρτία.
Μέσα στην Εκκλησία γευόμαστε την υπέρβαση του θανάτου. Οι δίκαιοι πού συνδέονται με τον Χριστό, τον νικητή του θανάτου, δεν φοβούνται τον θάνατο, όταν πλησιάζει στην ύπαρξη τους, δεν πτοούνταιαπό τους δαίμονες πού θέλουν να αρπάξουν την ψυχή τους.
Η ώρα και η ήμερα του θανάτου στους αγίους είναι ονομαστήριος ημέρα, αφού τότε εορτάζουν και πανηγυρίζουν.
Στο φοβερό μυστήριο του θανάτου, πού είναι ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα, γίνεται μια τελετή, μια μετάβαση από τα λυπηρότερα στα θυμηδέστερα, διάδοση «εκ του θανάτου εις την ζωήν».
Το σώμα του ανθρώπου μετά τον θάνατο απλώς κοιμάται, γιατί ο θάνατος είναι ένας μεγάλος ύπνος, έως την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, οπότε οι ψυχές θα εισέλθουν στα αναστημένα σώματα, για ναπαρουσιασθούν ενώπιον του φοβερού βήματος του Χριστού και να κριθούν.
Ο φόβος του θανάτου, πού καλλιεργήθηκε από όλους τους Πατέρες της Εκκλησίας, χρησιμοποιείται για να φθάσουμε στην αφοβία του θανάτου.
Ο φόβος του θανάτου, και όλων των δεινών πού συνδέονται με αυτόν, καλλιεργεί την μετάνοια. Δεν πρόκειται για έναν φόβο με ψυχολογικό περιεχόμενο, αλλά για πνευματικό φόβο, πού αναπτύσσει τηνμετάνοια και δημιουργεί έμπνευση για προσευχή και σωτηρία.
Δεν μπορεί να νοηθεί μετάνοια χωρίς τον φόβο του θανάτου. Γι’ αυτό, όσοι επιδιώκουν με τον στοχαστικό λόγο να αμβλύνουν το φοβερό μυστήριο του θανάτου, χωρίς να το αντιλαμβάνονται, αποτρέπουν τονάνθρωπο από την μετάνοια, πού συνιστά τον πραγματικό θάνατο της ψυχής. Πραγματικά, ο φόβος του θανάτου οδηγεί στην αφοβία και την υπέρβαση του θανάτου.
