Ο πρώτος βραχώδης εξωπλανήτης που εντοπίζεται γύρω από το πτώμα ενός μεσαίου άστρου δίνει μια εικόνα για το μέλλον της Γης μερικά δισεκατομμύρια χρόνια από σήμερα: ο πλανήτης ίσως επιζήσει μετά τον θάνατο του Ήλιου, αν και θα είναι πια ένας παγωμένος, νεκρός κόσμος.
Ο εξωπλανήτης, ο οποίος έχει μάζα σχεδόν διπλάσια της Γης, περιφέρεται γύρω από έναν λευκό νάνο σε απόσταση 4.200 ετών από το Ηλιακό Σύστημα, κοντά στο κέντρο του Γαλαξία.
Ο λευκός νάνος ξεκίνησε τη ζωή του ως ένα συνηθισμένο άστρο με μάζα μία ή δύο φορές μεγαλύτερη του Ήλιου.
Αρχικά ο πλανήτης είναι πιθανό να κινούταν στη λεγόμενη «κατοικήσιμη ζώνη», την κατάλληλη απόσταση από το άστρο ώστε να είναι δυνατή η παρουσία υγρού νερού. Εκτιμάται ότι απείχε από το άστρο περίπου όσο η Γη από τον Ήλιο, ενώ σήμερα η διάμετρος της τροχιάς του έχει μεγαλώσει κατά 2,1 φορές.
«Είναι σήμερα ένας παγωμένος κόσμος επειδή ο λευκός νάνος, ο οποίος είναι στην πραγματικότητα μικρότερος από τον πλανήτη, είναι εξαιρετικά αμυδρός» δήλωσε ο Κεμίνγκ Τσανγκ, αστρονόμος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο και επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στο Nature Astronomy.
Tα άστρα που τρώνε τα παιδιά τους
Όταν ένα άστρο σαν τον Ήλιο εξαντλεί τα πυρηνικά του καύσιμα διαστέλλεται σε γιγάντια μεγέθη, μια φάση που οι αστρονόμοι ονομάζουν ερυθρό γίγαντα. Τελικά ο γίγαντας εκτινάσσει τα εξωτερικά του στρώματα και μετατρέπεται σε λευκό νάνο, ένα εξαιρετικά πυκνό και θερμό αντικείμενο.
Καθώς το άστρο χάνει μάζα εκτινάσσοντας τα εξωτερικά του στρώματα, οι πλανήτες που κινούνται γύρω του μεταναστεύουν σε πιο μακρινές τροχιές.
Το ίδιο θα συμβεί και στο Ηλιακό Σύστημα. Οι αστροφυσικοί υπολογίζουν πως, όταν ο Ήλιος μετατραπεί σε ερυθρό γίγαντα, περίπου 6 δισεκατομμύρια χρόνια από σήμερα, θα αποκτήσει τόσο τεράστιο μέγεθος ώστε θα καταπιεί τον Ερμή και πιθανώς κι άλλους πλανήτες.
Το τι θα συμβεί στον δικό μας πλανήτη είναι ακόμα αντικείμενο συζήτησης. «Τα θεωρητικά μοντέλα διαφωνούν μεταξύ τους για το εάν η Γη θα επιζήσει. Η Αφροδίτη είναι βέβαιο ότι θα χαθεί, ενώ ο Άρης είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επιζήσει» δήλωσε η Τζέσικα Λου του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
«Τα δικά μας μοντέλα δείχνουν ότι αυτός ο εξωπλανήτης πιθανότατα είχε παρόμοια τροχιά με τη Γη πριν μετατραπεί το μητρικό του άστρο σε ερυθρό γίγαντα. Υποδεικνύει ότι η πιθανότητα επιβίωσης της Γης μπορεί να είναι μεγαλύτερη από ό,τι νομίζαμε» είπε.
Ο εξωπλανήτης της μελέτης βασανίστηκε πολύ όταν το άστρο του έγινε ερυθρός γίγαντας και το έλουσε σε θανάσιμη ακτινοβολία: «Μπορεί να ήταν ένας πλανήτης από λάβα πριν τελικά κρυώσει» είπε η Τσανγκ.
Το ίδιο θα συμβεί και στη Γη, πρόσθεσε: καθώς η ακτινοβολία του Ήλιου γίνεται όλο και ισχυρότερη, ο πλανήτης θα παραμείνει κατοικήσιμος το πολύ για μισό δισεκατομμύριο χρόνια, οπότε οι ωκεανοί θα έχουν βράσει και εξατμιστεί.
Σε αυτή τη φάση, είπε η Τσανγκ, η μόνη ελπίδα για την ανθρωπότητα ίσως θα είναι κάποια μεγάλα φεγγάρια, όπως η Ευρώπη του Δία και ο Τιτάνας το Κρόνου, τα οποία πιστεύεται ότι κάτω από την παγωμένη τους επιφάνεια κρύβουν ωκεανούς.
Η επιφάνειά τους δεν θα είναι για πάντα παγωμένη.
