Παιδιά 10,11, και 12 ετών σε χώρες του τρίτου κόσμου, επιχειρούν να εργαστούν σε εργοστάσια παραγωγής ρούχων δίνοντας ψευδή στοιχεία για την ηλικία τους. Στόχος τους είναι να μπορέσουν να βγάλουν κάποια χρήματα για να βοηθήσουν τις οικογένειές τους.
Η πλειοψηφία των παιδιών που απασχολούνται στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα είναι από την επαρχία που καταφθάνουν στην πόλη ελπίζοντας σε μία καλύτερη ζωή.
Στο Μπαγκλαντές τα περισσότερα παιδιά εργάζονται από το πρωί έως το βράδυ, και όταν υπάρχει χρονοδιάγραμμα το οποίο απαιτεί επιπλέον παραγωγή , δουλεύουν πάνω από 20 ώρες για να πιάσουν το στόχο της εταιρείας. Κοιμούνται μέσα στο εργοστάσιο για μια με δύο ώρες και ξυπνούν για να συνεχίσουν την δουλειά. Σε περίπτωση που παραπονεθούν ή παρουσιάσουν χαμηλότερη απόδοση, οι υπεύθυνοι της παραγωγής τα χτυπούν και τα κακομεταχειρίζονται.
Στην Cambodia τα περισσότερα εργοστάσια δεν πληρούν τις προδιαγραφές λειτουργίας τους. Οι χάρτες εντός των κτηρίων παρουσιάζουν επαρκείς εξόδους κινδύνου σε περίπτωση ατυχήματος. Σε ρεπορτάζ που πραγματοποιήθηκε σε ένα από αυτά τα εργοστάσια,οι δημοσιογράφοι ξεκίνησαν να περιηγούνται μέσα στους χώρους μέχρι που ανακάλυψαν ότι οι έξοδοι κινδύνου στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν!
Στο Μπαγκλαντές , ο φωτογράφος Claudio Montesano, κατέγραψε με το φακό του την τραγική καθημερινότητα των παιδιών αλλά και την έλλειψη μέτρων ασφαλείας στα χιλιάδες άναρχα εργοστάσια που λειτουργούν.
Σύμφωνα με τον Claudio Montesano, ένα άτυπο εργοστάσιο περιλαμβάνει ένα δωμάτιο με 15 ραπτομηχανές, συνήθως χωρίς εξόδους κινδύνου, σχέδια για πυρασφάλεια ή πυροσβεστήρες.
Τα παιδιά δεν έχουν χρόνο να πάνε στο σχολείο, καθώς είναι επιφορτισμένα με εργασίες όπως κέντημα, βαφή υφασμάτων και καθαρισμό μηχανημάτων.
Τόσο οι ανήλικοι όσο και οι ενήλικοι υπάλληλοι των χώρων αυτών δεν μπορούν να αντιδράσουν. Οι συμβάσεις τους είναι για μικρό χρονικό διάστημα ώστε να είναι αναλώσιμοι, απαγορεύεται να δημιουργούν σωματεία, οι έγκυες απολύονται άμεσα και φυσικά κανείς δεν παίρνει αποζημίωση.
Σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO) το 2012, 168 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας 5-17 ετών, αναγκάσθηκαν να εργαστούν με τρόπους που παρεμπόδισαν την εκπαίδευσή τους, στέρησαν τη χαρά της παιδικής ηλικίας και παραβίασαν βάναυσα το δικαίωμά τους στην ομαλή σωματική και πνευματική τους ανάπτυξη.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η υποσαχάρια Αφρική έχει την υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης παιδικής εργασίας, με ένα στα πέντε παιδιά να εργάζεται.
