Το ουροποιητικό σύστημα αποτελείται από τους νεφρούς, τους ουρητήρες, την ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα.
Οι νεφροί επεξεργάζονται καθημερινά μεγάλες ποσότητες αίματος και αποβάλλουν τα άχρηστα και τα επιβλαβή παραπροϊόντα του μεταβολισμού, καθώς και την περίσσεια νερού.
Εάν οι νεφροί δεν απομακρύνουν τα παραπροϊόντα του μεταβολισμού, αυτά συσσωρεύονται στον οργανισμό και προκαλούν διάφορες βλάβες σε όργανα και ιστούς του σώματος, όπως η ουρολιθίαση.
Πρόκειται για συμπαγή τμήματα υλικού που δημιουργούνται στους νεφρούς από ουσίες των ούρων.
Οι πέτρες μικρού μεγέθους περνούν από το αποχετευτικό σύστημα του νεφρού χωρίς να προκαλούν ιδιαίτερο πόνο. Οι λίθοι όμως μεγαλύτερου μεγέθους ενδέχεται να ενσφηνωθούν σε κάποιο σημείο του ουρητήρα ή της κύστης ή και της ουρήθρας και να παρεμποδίζουν τη ροή των ούρων, προξενώντας έντονο πόνο λόγω των συνεχών συσπάσεων του οργάνου που αποφράσσεται.
Αυτές οι συσπάσεις προκαλούν πολύ ισχυρό πόνο, αυξομειούμενης έντασης, το λεγόμενο κολικό του νεφρού.
Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο από την πάθηση
Η ουρολιθίαση προσβάλλει συνήθως άτομα ηλικίας 20-40 ετών. Αν ένας ασθενής εμφανίσει περισσότερα από ένα επεισόδια ουρολιθίασης, έχει αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσει και νέους λίθους στους νεφρούς.
Πολλές φορές δεν είναι γνωστά τα αίτια της νόσου. Αν και ορισμένες τροφές ευνοούν την ανάπτυξη λίθων στο ουροποιητικό σύστημα σε άτομα με ανάλογη προδιάθεση, οι επιστήμονες δεν πιστεύουν ότι η δημιουργία λίθων σε άτομα χωρίς προδιάθεση σχετίζεται με την κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών.
Τα άτομα με οικογενειακό ιστορικό ουρολιθίασης έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν λίθους στους νεφρούς.
Άλλες καταστάσεις που αυξάνουν την προδιάθεση για ουρολιθίαση είναι:
-Οι ουρολοιμώξεις
-Οι κυστικές ανωμαλίες των νεφρών
-Ο υπερπαραθυρεοειδισμός
-Η νεφροσωληναριακή οξέωση, μια σπάνια κληρονομική πάθηση
-Η κυστινουρία
-Η υπεροξαλουρία
-Η ποδάγρα
-Οι χρόνιες φλεγμονές του εντέρου
-Ορισμένα ορισμένα διουρητικά φάρμακα ή αντιόξινα σκευάσματα που περιέχουν ασβέστιο
Αντιμετώπιση
Οι περισσότεροι λίθοι των νεφρών αποβάλλονται χωρίς να χρειαστεί ιατρική παρέμβαση.
Ο ασθενής κατά κανόνα παίρνει και αναλγητικά για να ανακουφιστεί από τον πόνο του κολικού των νεφρών μέχρις ότου αποβληθεί ο λίθος.
Μετά την ύφεση της συμπτωματολογίας και αφού προηγηθεί ο ανάλογος εργαστηριακός έλεγχος με εξετάσεις στο αίμα και στα ούρα και με τον κατάλληλο απεικονιστικό έλεγχο, ο γιατρός ίσως συνταγογραφήσει κάποια φάρμακα που βοηθούν στην αποφυγή σχηματισμού λίθων ασβεστίου και ουρικού οξέος, όπως η αλλοπουρινόλη ή διουρητικά φάρμακα.
Πότε χρεάζεται χειρουργική παρέμβαση
-Αν ο λίθος δεν αποβάλλεται μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα και προκαλεί συνεχή επεισόδια πόνου
-Αν είναι μεγάλος
-Αν αποφράσσει τις ουροφόρες οδούς
-Αν προκαλεί επαναλαμβανόμενα επεισόδια ουρολοιμώξεων
-Αν επηρεάζει τη λειτουργία των νεφρών.
