Σαν σήμερα πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη αμφίβια επιχείρηση στα στρατιωτικά χρονικά, η Απόβαση στη Νορμανδία ή D-Day, όπως έμεινε στην Ιστορία.
Η αποστολή των συμμαχικών δυνάμεων έλαβε χώρα σε πέντε ακτές κατά μήκος της Νορμανδίας, οι οποίες έφεραν τις κωδικές ονομασίες Utah (Γιούτα), Omaha (Όμαχα), Gold (Χρυσός), Juno (Ήρα) και Sword (Σπαθί). Το ημερολόγιο έγραφε 6 Ιουνίου 1944.
Στην επιχείρηση συμμετείχαν και ελληνικές δυνάμεις με τις κορβέτες «Τομπάζης» και «Κριεζής».
Οι παραλίες που είχαν επιλεγεί για την απόβαση εκτείνονταν από τον ποταμόκολπο του Ορν ως το νοτιοδυτικό άκρο τής χερσονήσου Κοταντέν. Την παραμονή της επιχείρησης βρετανικές μονάδες καταδρομέων είχαν πέσει πίσω από της γραμμές του εχθρού, καταλαμβάνοντας γέφυρες-κλειδιά και αχρηστεύοντας τις επικοινωνίες των Γερμανών.
Οι τέσσερις ακτές κατελήφθησαν εύκολα και γρήγορα από τις συμμαχικές δυνάμεις, ενώ στην πέμπτη, την «Όμαχα», αντιμετώπισαν σκληρή γερμανική αντίσταση. Με το σούρουπο μεγάλα προγεφυρώματα είχαν ήδη δημιουργηθεί και στις πέντε περιοχές της απόβασης και η τελική επιχείρηση για τη συντριβή της Γερμανίας είχε αρχίσει.
Συγκροτήθηκε ένας τεράστιος στόλος , με επικεφαλής τον Άγγλο ναύαρχο Μπέρτραμ Ράμσεϊ, ο οποίος περιλάμβανε 1.200 πολεμικά πλοία, 10.000 αεροπλάνα, 4.126 αποβατικά σκάφη, 804 μεταγωγικά πλοία και εκατοντάδες τεθωρακισμένα άρματα αμφίβιων και άλλων αποστολών. 156.000 άνδρες (73.000 Αμερικανοί και 83.000 Βρετανο- Καναδοί) θα αποβιβάζονταν στη Νορμανδία, από τους οποίους 132.000 θα μεταφέρονταν με πλοία μέσω Μάγχης και 23.500 με αεροπλάνα. Τις χερσαίες δυνάμεις διοικούσε ο Άγγλος στρατηγός Μπέρναρντ Μοντγκόμερι, που είχε απέναντί του ένα παλαιό γνώριμό του από τις επιχειρήσεις στην Αφρική, τον Γερμανό στρατάρχη Έρβιν Ρόμελ.
«Τομπάζης» και «Κριεζής»
Τα ελληνικά πλοία τα οποία πολεμούσαν μαζί με το βρετανικό ναυτικό, είχαν επανδρωθεί από έμπειρους αξιωματικούς του Ελληνικού Ναυτικού και από εφέδρους οι οποίοι προέρχονταν από το Εμπορικό Ναυτικό.
Η κορβέτα «Τομπάζης»
Το χρονικό της συμμετοχής των ελληνικών πλοίων στην απόβαση
Στις 5 Ιουνίου οι ελληνικές κορβέτες έλαβαν το απόρρητο σήμα με το οποίο ενημερώνονταν για την έναρξη της επιχείρησης και ανέλαβαν να εκτελέσουν μια σημαντική αποστολή: Οι Γερμανοί είχαν δημιουργήσει στα στενά της Μάγχης τεράστια θαλάσσια ναρκοπέδια τα οποία δημιουργούσαν σημαντικό εμπόδιο που έφραζε το δρόμο στις συμμαχικές αποβατικές δυνάμεις προς τις γαλλικές ακτές, με αποτέλεσμα οι ελληνικές κορβέτες να αναλάβουν να συνοδεύσουν τα άλλα πολεμικά και αποβατικά πλοία στην ακτή όπου θα αποβιβάζονταν η βρετανική 50η Μεραρχία
Όταν ο Συμμαχικός στόλος έφτασε στη Νορμανδία, τα ελληνικά πολεμικά παρέμειναν στα ανοικτά των ακτών προσφέροντας κάλυψη στα αποβατικά. Το απόγευμα και ενώ η μάχη μαίνονταν, στην περιοχή των ελληνικών πλοίων εκδηλώθηκε αεροπορική επίθεση της Λουτβάφε που αντιμετωπίστηκε από τα αντιαεροπορικά όπλα των πλοίων χωρίς να σημειωθούν απώλειες στα ελληνικά πολεμικά πλοία. Τις επόμενες δύο ημέρες, οι δύο ελληνικές κορβέτες ανέλαβαν να συνοδεύσουν τα άδεια εμπορικά και επιβατικά πλοία πίσω στην Αγγλία.
Η κορβέτα «Κριεζής»
Οι κυβερνήτες των δύο πλοίων
Κυβερνήτης του πρώτου πλοίου ήταν ο Πλωτάρχης Γεώργιος Παναγιωτόπουλος και του δεύτερου ο Δημήτριος Κιοσσές, ο οποίο αργότερα έγινε Ναύαρχος και αρχηγός του ΓΕΝ. Ο ύπαρχος του "Κριεζής" Γρηγόριος Παυλάκης τιμήθηκε το 2004 με τον τίτλο του Ιππότη της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας σε επετειακή τελετή που έγινε στη Γαλλία.
