O Γιώργος Αγγελόπουλος θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα φαβορί του Survivor, του ριάλιτι επιβίωσης που τους τελευταίους μήνες μεταδίδεται από την τηλεόραση του ΣΚΑΙ και καθηλώνει στην κυριολεξία το τηλεοπτικό κοινό.
Όλοι...ξέρουν ότι ο «Ντάνος» είναι από τη Σκιάθο, αλλά δεν ξέρουν ότι η καταγωγή του είναι από το Δούκα της Φολόης και έχει ζήσει, εκτός από ορισμένα καλοκαίρια και ένα μικρό χρονικό διάστημα δυο – τριών χρόνων. Ο Ηλείος – λοιπόν – κατά το ήμισυ παίχτης του Survivor, κάθε φορά που μάχεται για την ομάδα των Διασήμων (όπου ανήκει σχεδόν από την αρχή του παιχνιδιού), κάνει τον γυναικείο πληθυσμό να παραληρεί, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι μόνο...
Ο Γιώργος Αγγελόπουλος, αλλά και ο αδελφός του Χάρης, γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και ζουν ακόμα στη Σκιάθο, απ’ όπου κατάγεται και η μητέρα τους. Ωστόσο, πολλές διακοπές Πάσχα, Χριστουγέννων αλλά και μεγάλα χρονικά διαστήματα από τα καλοκαίρια τους, τα περνούσαν στο Δούκα, απ’ όπου καταγόταν ο αείμνηστος πατέρας τους, ο Παναγιώτης. Μάλιστα, ο Γιώργος έχει πολλές φορές αναφερθεί στον πατέρα του – στον οποίο είχε ιδιαίτερη αδυναμία – ενώ πρόσφατα δάκρυσε, αφιερώνοντας μια από τις νίκες της ομάδας του στον νεογέννητο ανιψιό του, τον γιο του Χάρη, που θα πάρει το όνομα του πατέρα τους.
Για κάποια χρόνια – δύο ή τρία –μετακόμισαν στο Δούκα, λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων του πατέρα, και μάλιστα τα δυο αγόρια φοιτούσαν στο σχολείο του Λάλα. Είχαν πολλούς φίλους στο χωριό, έτρεχαν και έπαιζαν μαζί τους στις αλάνες και όταν επέστρεψαν και πάλι στο νησί, λαχταρούσαν να επιστρέψουν και πάλι στις παρέες τους στο χωριό, σε κάθε ευκαιρία διακοπών από το σχολείο.
Και τα δυο αγόρια ζουν στη Σκιάθο και μαζί διατηρούν Πρατήριο υγρών καυσίμων στην επαρχιακή οδό Σκιάθου – Κουκουναριών. Ωστόσο ο Γιώργος τα καλοκαίρια, διδάσκει σκι σε τουρίστες και ντόπιους που επισκέπτονται την παραλία της Αγίας Ελένης, ενώ τον χειμώνα καταπιάνεται με το «kick boxing» και το «ταε κβο ντο». Επίσης, επαιξε μπάλα σε σχεδόν επαγγελματικό επίπεδο, στον Ολυμπιακό Βόλου, στη Ρόδο και στον Εθνικό Αστέρα. Αν και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους το περνούν στο νησί, λόγω των αυξημένων επαγγελματικών και οικογενειακών τους υποχρεώσεων, ποτέ δεν ξέχασαν τον τόπο του πατέρα τους. Έρχονται σχεδόν κάθε χρόνο (σ.σ ο Χάρης, λίγο πιο συχνά, όπως λένε οι κάτοικοι) και πάντα, όταν φτάνουν στο χωριό, επισκέπτονται τον τάφο του πατέρα τους και ανάβουν το καντηλάκι στη μνήμη του.
Και μπορεί το προσωνύμιο «Ντάνος» να το έχει πάρει από τον θείο του, τον αδελφό της μητέρας του, ο οποίος στήριξε τα δυο αγόρια όταν πέθανε ο πατέρας τους, αλλά οι Δουκιώτες και δη οι νεότεροι και ετεροδημότες, οι φίλοι του και τα παιδιά που μεγάλωσαν μαζί τα καλοκαίρια, στηρίζουν τον «Ντάνο». Σε κάθε επεισόδιο κάθονται μπροστά στην τηλεόραση και έχουν βοηθήσει κι αυτοί με την ψήφο της να παραμείνει στο παιχνίδι, τις φορές που ήταν υποψήφιος προς αποχώρηση. Οπότε, από εδώ και ο εξής και οι υπόλοιποι Ηλείοι που παρακολουθούν το παιχνίδι, μπορούν να στηρίζουν έναν «δικό μας» παίχτη.
