Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν αρχικά περίπατο των Συντηρητικών της Τερέζα Μέι, ωστόσο, με το πέρασμα των εβδομάδων το τοπίο θόλωνε. Τελικώς, η κάλπη έβγαλε το περίφημο «hung parliament» (Βουλή χωρίς αυτοδυναμία) και τα σενάρια είναι πολλά.
Σύμφωνα με την τελική πρόβλεψη του αποτελέσματος, οι Συντηρητικοί θα συγκεντρώσουν 318 έδρες (είχαν 331), οι Εργατικοί 262 (είχαν 232), το σκωτικό SNP 35 (από 56), οι Φιλελεύθεροι 13 (από 8).
Η απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή είναι 326, το οποίο είναι θεωρητικό, διότι οι έδρες που κερδίζει το Sinn Fein στην Βόρειο Ιρλανδία μένουν κενές. Tα αποτελέσματα δείχνουν άνοδο του ιρλανδικού κόμματος, επομένως ο πήχυς της απόλυτης πλειοψηφίας πέφτει ελαφρώς χαμηλότερα.
Ποια είναι τα σενάρια; Καταρχήν την Παρασκευή η Τερέζα Μέι θα εξακολουθήσει να είναι πρωθυπουργός. Αν το κόμμα της έρθει πρώτο, θα αναζητήσει συμμάχους για να παραμείνει πρωθυπουργός.
Είτε θα προσπαθήσει να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού (το 2010, ο Ντέιβιντ Κάμερον έκανε κυβέρνηση με τους Φιλελεύθερους του Νικ Κλεγκ) είτε θα παραμείνει πρωθυπουργός σε κυβέρνηση μειοψηφίας με στήριξη από άλλα κόμματα, ανά περίπτωση. Όπως για παράδειγμα για τον λόγο της βασίλισσας –ουσιαστικά τις προγραμματικές δηλώσεις- ή τον προϋπολογισμό αργότερα.
Αυτό στην περίπτωση των Συντηρητικών δεν είναι εύκολο, δεδομένου ότι οι Φιλελεύθεροι -που δεν ήθελαν τις πρόωρες εκλογές- δεν ήθελαν ποτέ το Brexit, ιδίως το «σκληρό Brexit» που υπόσχεται η πρωθυπουργός. Θέλουν δε νέο δημοψήφισμα με την οριστικοποίηση της συμφωνίας με την ΕΕ με επιλογή ακόμα και για επιστροφή.
Θα μπορούσαν οι Συντηρητικοί να συνεργαστούν με κάποια από τα κόμματα της Βορείου Ιρλανδίας, ειδικά το DUP που είναι κοντά στις θέσεις τους και φαίνεται να ενισχύεται σημαντικά.
Ένα άλλο σενάριο θέλει την ίδια την Τερέζα Μέι να φεύγει από το προσκήνιο και να αναλαμβάνει άλλος την ηγεσία και την προσπάθεια να σχηματίσει κυβέρνηση. Ενδεχομένως ένας πολιτικός που πιστεύει περισσότερο το Brexit από την ίδια. Το σενάριο αυτό είναι εξαιρετικά πιθανό.
Ένα άλλο σενάριο θέλει τους Συντηρητικούς να μην αναλαβάνουν την προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης οπότε το βάρος θα πέσει στον ηγέτη των Εργατικών, Τζέρεμι Κόρμπιν.
Ο ίδιος θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας με τη στήριξη άλλων κομμάτων. Θεωρητικά οι δεξαμενές είναι αρκετές, άλλα οι παραχωρήσεις που θα έπρεπε να κάνει στη συνέχεια θα ήταν σημαντικές.
Το SNP με τις 35 έδρες θα μπορούσε να είναι σύμμαχος, έστω και αν η επίδοσή του στην Σκωτία ήταν κακή. Για τη Νίκολα Στέρτζεον -λένε αρκετοί- είναι η ώρα της μεγάλης απόφασης: να στηρίξει τους Εργατικούς, εγκαταλείποντας όμως το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία.
Υπάρχουν ακόμα οι Φιλελεύθεροι (με τελείως διαφορετικές θέσεις στην οικονομία), αλλά κερδίζουν 13 έδρες.
Οι Εργατικοί συγκεντρώνουν 267 έδρες και με τις παραπάνω προσθήκες θα μπορούσαν ενδεχομένως να σχηματίσουν και εκείνοι κυβέρνηση μειοψηφίας και ο ο Τζέρεμι Κόρμπιν να γίνει ο 14ος πρωθυπουργός της βασίλισσας Ελισάβετ Β'. Και αυτό το σενάριο είναι εξαιρετικά πιθανό.