Μεγάλα προβλήματα προκαλεί ο νόμος για την υποκίνηση μίσους στην Σκωτία, όπου πακιστανικής καταγωγής βουλευτές της Βουλής των Σκώτων, κατηγορούν για κυριαρχία των Λευκών σε όλα τα αξιώματα.
Ο νέος νόμος ήρθε ως απαραίτητη νομοθετική ενημέρωση σε μια σειρά νόμων κατά του μίσους (καταργεί τελικά το αδίκημα της βλασφημίας, που διώχθηκε τελευταία το 1843), επεκτείνοντας το αδίκημα της υποκίνησης μίσους για να καλύψει όχι μόνο τη φυλή και τη θρησκεία, αλλά και την ηλικία, την αναπηρία, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα τρανς και τις «παραλλαγές στα χαρακτηριστικά του φύλου».
Σύμφωνα με τους επικριτές του, συμπεριλαμβανομένου του κόμματος FSU, ο νόμος, αντιπροσωπεύει μια κρατική επίθεση κατά της ελευθερίας του λόγου, κάνοντας μάλιστα κατά το ίδιο, “παραλληλισμούς με τη Στάζι στην Ανατολική Γερμανία”.
Σκωτσέζοι πολιτικοί έχουν επίσης προειδοποιήσει εδώ και καιρό ότι ο νέος νόμος θα «οπλίσει» το ριζοσπαστικό τρανς λόμπι, και θα ποινικοποιήσει όποιον δηλώνει την πίστη του στο αμετάβλητο του φύλου γέννησης κάποιου.
Εν τω μεταξύ, η εφημερίδα Telegraph έγραψε ότι “η αστυνομία της Σκωτίας, ( η οποία ανακοίνωσε ότι δεν θα ερευνά πλέον ορισμένα εγκλήματα χαμηλού επιπέδου) θα εκτρέπει πόρους ώστε να μπορεί να ερευνήσει την αναμενόμενη εισροή κατηγορητικών τηλεφωνικών κλήσεων που θα λαμβάνει από όσους προσβάλλονται από τις απόψεις άλλων”.
Η εφημερίδα συνεχίζει: “Η αστυνομία έχει υποσχεθεί να διερευνήσει κάθε καταγγελία για έγκλημα μίσους που θα λαμβάνει χώρα και εάν ο καταγγέλλων (ή το θύμα, όπως αναφέρονται επίσημα) επιμείνει ότι ενοχλήθηκε από κάτι που θεωρούσε έγκλημα μίσους, καταγράφοντας το, ακόμη και αν δεν υπάρχει ούτε ένα κομμάτι αποδεικτικών στοιχείων για τη διάπραξη οποιουδήποτε εγκλήματος”.
Δεν είναι περίεργο που οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων των γυναικών φοβούνται ότι ο νέος νόμος θα χρησιμοποιηθεί από ομάδες ριζοσπαστών της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας για να φιμώσουν πιθανόν όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει την κοσμοθεωρία τους.
Αν ο Τζορτζ Όργουελ ήταν ακόμα εκεί, θα μπορούσε ίσως να γράψει ένα βιβλίο γι’ αυτό και να το ονομάσει “2024”.
Ωστόσο, δεν υπάρχει Big Brother σε αυτή την ιστορία, αλλά παρακινούνται ουσιαστικά πολίτες να καλέσουν την αστυνομία, εάν είναι αναστατωμένοι που κάποιος δεν συμφωνεί μαζί τους, και εάν θέλουν να υποβάλουν μια ανώνυμη καταγγελία, μπορούν να το κάνουν μέσω ενός δικτύου «Κέντρων Αναφοράς Εγκλημάτων Μίσους Τρίτων», που περιλαμβάνει πανεπιστημιουπόλεις, και άλλα σημεία”.
Η νομοθεσία δίνει στην αστυνομία της Σκωτίας την εξουσία, να κατάσχει προσωπικά περιουσιακά στοιχεία, όπως υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα για να αναζητήσει αποδεικτικά στοιχεία εγκληματικότητας όταν υποβάλλεται καταγγελία για έγκλημα μίσους, και να τα κρατήσει μέχρι να ληφθεί απόφαση για τη δίωξη ή όχι, κάτι που θα μπορούσε πάρει πολλούς μήνες.
Ο Τόνυ Λενεχαν (Tony Lenehan), πρόεδρος του Faculty of Advocates Criminal Bar Association, ενός αντιπροσωπευτικού σώματος για τους δικηγόρους στη Σκωτία, δήλωσε ότι το να κατηγορηθεί κανείς για έγκλημα μίσους θα μπορούσε να «αλλάξει τη ζωή» για άτομα που δεν έχουν κάνει τίποτα κακό.
«Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει ολόκληρη την αντίληψή μας για το πώς ταιριάζετε στην κοινωνία εάν βλέπετε τον εαυτό σας ως κάποιον που θεωρείται πιθανός εγκληματίας.
Έχω συναδέλφους που έχουν δεχθεί καταγγελία επειδή απεύθυναν το λόγο σε επιτροπή ως «κυρίες και κύριοι», και κάποιος το θεώρησε προσβλητικό.
Αυτό θα είναι χίλιες φορές χειρότερο. «Φανταστείτε τη φρίκη να σας φέρνουν σε ένα αστυνομικό τμήμα και να σας ανακρίνουν. Δεν έχω συναντήσει κανέναν στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης που να επικροτεί αυτόν τον νόμο».
