Το έργο είναι ακόμη στα χαρτιά και φέρει τον τίτλο Project H1.
Αφορά στη μετατροπή μιας ολόκληρης βιομηχανικής ζώνης 504.000 τετραγωνικών μέτρων στη νοτιοκορεατική πρωτεύουσα, Σεούλ, σε μια «έξυπνη» συνοικία του μέλλοντος.
«Πόλη των 10 λεπτών» την αποκαλούν ήδη οι εμπνευστές της, όπου χάρη σε έναν συνδυασμό πρωτοποριακού σχεδιασμού και νέων τεχνολογιών, οι κάτοικοί της θα μπορούν να έχουν όλες τις ανέσεις, είτε στα hichtech σπίτια τους, είτε σε απόσταση μόλις δέκα λεπτών από αυτό. Και δη με τα πόδια.
Ως εκ τούτου, τα αυτοκίνητα δεν έχουν θέση στο Project H1, όπου η αειφορία θα είναι πρωταγωνίστρια σε μια αστική ζώνη του μέλλοντος, μικτής χρήσης.
Μια πόλη του μέλλοντος
Τα σχέδια δόθηκαν προ ημερών στη δημοσιότητα από το αρχιτεκτονικό γραφείο UNStudio, που έχει έδρα στην Ολλανδία, βασίζεται σε ένα διεθνές δίκτυο συνεργατών και έχει αναλάβει πλείστα όσα ανάλογα έργα ανά τον κόσμο.
Στην βιομηχανική συνοικία της Σεούλ, ειδικοί και αρχές οραματίζονται μία έξυπνη πόλη για την ψηφιακή οικονομία, όπου η καινοτομία και η διαφορετικότητα δημιουργούν έναν ελκυστικό χώρο διαμονής, εργασίας και ψυχαγωγίας.
Το σκηνικό συνθέτουν χώροι πρασίνου δίπλα σε πεζόδρομους και πολυελπίδες φουτουριστικές κατασκευές -δημόσιες, ημιδημόσιες και ιδιωτικές- με ψηφιακά εξυπηρετούμενες υποδομές, για έλεγχο της κατανάλωσης πράσινης ενέργειας και της διαχείρισης της παραγωγής σε κοινόχρηστους χώρους, που θα περιλαμβάνουν αστικές φάρμες και συστήματα συλλογής και αποθήκευσης της βρόχινου νερού για συνετή χρήση.
«Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε την απόλυτη σύγχρονη πόλη 10 λεπτών, όπου η καθημερινή εμπειρία ζωής των κατοίκων είναι η κορυφαία προτεραιότητα», λέει ο συνιδρυτής του UNStudio, Μπεν βαν Μπέρκελ.
«Αυτό το κάνουμε μέσα από ένα ευρύ φάσμα επιλογών», εξηγεί «για το πώς μπορούν να ζουν, να εργάζονται και να χαλαρώνουν, εξοικονομώντας έτσι τον χρόνο που θα χρειάζονταν για να ταξιδέψουν κάπου αλλού», για έναν από αυτούς ή και για όλους μαζί τους λόγους.
Μοντέλο κλειστών κοινωνιών;
Ο χώρος υλοποίησης του Project H1 (η ημερομηνία υλοποίησης του οποίου δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί) βρίσκεται ανάμεσα σε δύο υφιστάμενες οικιστικές ζώνες στη Σεούλ, πρακτικά λίγο-πολύ διαχωρίζοντάς τες.
Οι εμπνευστές του εκτιμούν ότι μπορεί να χρησιμεύσει ως πιλότος μιας προσαρμόσιμης στρατηγικής για τη μελλοντική αστική ανάπτυξη μικτής χρήσης.
Αποτελεί, δε, εξέλιξη της ιδέας της «πόλης των 15 λεπτών», που διατύπωσε το 2016 ο Γαλλο-κολομβιανός ακαδημαϊκός Κάρλος Μορένο και η οποία έτυχε θερμής αποδοχής και υποστήριξης από τη δήμαρχο του Παρισιού, Αν Ιντάλγκο, κατά την εκστρατεία επανεκλογής της.
Η κλιματική αλλαγή από τη μια, η πανδημία Covid-19 από την άλλη, έχουν αναθερμάνει ξανά το ενδιαφέρον για τις αυτόνομες έξυπνες πόλεις.
Ανάλογα σχέδια καταρτίζονται ή ήδη εφαρμόζονται σε διάφορα σημεία του πλανήτη.
«Η εμφάνιση της πανδημίας αποκάλυψε την ευπάθεια των πόλεων και την ανάγκη για μια ριζική επανεξέτασή τους», έγραψε νωρίτερα φέτος ο Μορένο στην ακαδημαϊκή επιθεώρηση Journal of Smart Cities.
«Τα καινοτόμα μέτρα θα πρέπει να προσαρμοστούν», υπογράμμισε, «ώστε να διασφαλιστεί ότι οι κάτοικοι των πόλεων είναι σε θέση να συνεχίσουν τις βασικές δραστηριότητές τους. Έτσι οι πόλεις θα παραμείνουν ανθεκτικές και βιώσιμες, στο άμεσο και προσεχές μέλλον».
Πολλοί επικριτές αυτών των σχεδίων πάντως μιλούν για περαιτέρω αύξηση της αστικοποίησης, με στρεβλή επέκταση των μεγαλουπόλεων μέσω της αναβάθμισης πρώην υποβαθμισμένων περιοχών και τη μετατροπή τους σε «γκέτο» πλουσίων.
