Ρίγος και συγκίνηση… Αυτά είναι τα συναισθήματα που σου προκαλεί το ποίημα το οποίο δημοσίευσε στον προσωπικό της λογαριασμό, η συγγραφέας και ποιήτρια, Αργυρούλλα Τίκκου.
Ένα ποίημα αφιερωμένο, στις γυναίκες, στις μητέρες και τις μικρές ψυχές που χάθηκαν αποτρόπαια από τον 35χρονο κατά συρροή δολοφόνο.
Σε μια βαλίτσα...
Σε μια βαλίτσα ΜΑΝΑ μου
με είχανε κλεισμένο...
Για ένα ταξίδι αλλιώτικο
μακρύ κι αρρωστημένο...
Μανούλα μου δεν πρόλαβα
την κούκλα μου να πάρω...
Μέσα σε δευτερόλεπτα
αντίκρισα τον Χάρο...
Νόμιζα στα ταξίδια μας
κρατάμε τις βαλίτσες...
Κει μέσα πακετάρουμε
ρούχα μα και κουκλίτσες...
Δεν είχα ΜΑΝΑ δύναμη
τα χέρια του να διώξω...
Δεν μπόρεσα να κουνηθώ
Ούτε και να τον σπρώξω...
Σε είδα ΜΑΝΑ να μου λες
"ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ...
Σε κάτι μοναχά λεπτά
μαζί μου εδώ θα σαι..."
Μανούλα μου φοβήθηκα...
δεν είχα τέτοιο πλάνο...
Μες το νερό ταξίδεψα
αντί με αεροπλάνο...
Μέσα σε κόκκινα νερά
πολλοί συνεπιβάτες...
οι άχαρες βαλίτσες μας...
με Κόκκαλα γεμάτες...
ΑΝΤΙΟ ΜΑΝΑ...
ΑΝΤΙΟ ΚΟΣΜΕ...
ΗΘΕΛΑ ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΟΥ
ΝΑ ΗΤΑΝ ΜΕ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ...
ΜΑ Ο ΧΑΡΟΣ ΣΑΝ ΕΠΕΜΒΗΚΕ... ΜΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ ΠΛΑΝΟ...
Αργυρούλα Τίκκου
5/5/2019
# Αφιερωμένο σε κάθε ψυχή που "Ταξίδεψε" στο μακάβριο Ταξίδι της βαλίτσας-φέρετρο.
ΣΥΓΓΝΩΜΗ...
