Λίγοι τρόποι αντιμετώπισης υπάρχουν απέναντι σε ένα κύμα καύσωνα, κι αυτό γιατί συνήθως καλύπτουν μια ευρεία γεωγραφική περιοχή. Αν τύχαινε ολόκληρος ο κόσμος βέβαια να βιώσει κάποια στιγμή ένα κύμα καύσωνα, οι επιλογές για την αντιμετώπισή του θα ήταν ανύπαρκτες.
Η επιστημονική εξήγηση για τα κύματα καύσωνα
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι για τα κύματα καύσωνα δεν υπάρχει επίσημος ορισμός. Γενικά, ένα κύμα καύσωνα συμβαίνει όταν υπάρχουν πολλές ημέρες ή εβδομάδες με υψηλότερες από τις συνηθισμένες θερμοκρασίες για μια περιοχή, κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου του έτους.
Για μια περιοχή, όπως για την Οτάβα των ΗΠΑ μπορεί οι 35 βαθμοί Κελσίου τον Ιούλιο να θεωρηθούν ως κύμα καύσωνα, αλλά για το Τέξας να είναι μια μέση θερμοκρασία των καλοκαιρινών μηνών.
Τα θερμικά αυτά κύματα συμβαίνουν επομένως, όπου αναπτύσσεται ένα σύστημα υψηλής πίεσης σε μια περιοχή. Αυτό το σύστημα υψηλής πίεσης σχηματίζει ένα «καπάκι» πάνω από την πληγείσα περιοχή, παγιδεύοντας τη θερμότητα που διαφορετικά θα ανέβαινε ψηλότερα στον αέρα και θα κρύωνε. Αυτό το φαινόμενο μειώνει επομένως την πιθανότητα σχηματισμού βροχοπτώσεων και παράλληλα συνεχίζει να «κρατά» τη θερμότητα που έχει αναπτυχθεί πάνω από μια περιοχή.
Αυτά τα συστήματα υψηλής πίεσης κινούνται με πιο αργούς ρυθμούς και αλλάζουν δυσκολότερα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Αυτό σημαίνει ότι η θερμότητα μπορεί να παραμένει για μέρες πάνω από μια περιοχή.
Για παράδειγμα, το κύμα καύσωνα που έπληξε τις ΗΠΑ το 2012, κατά τη διάρκεια του οποίου είχαν καταγραφεί πάνω από 8.000 θερμοκρασίες-ρεκόρ, παρέμεινε στη μέση της χώρας, επειδή οι άνεμοι ήταν αδύναμοι στα τέλη Ιουνίου και στις αρχές Ιουλίου, για να μετακινήσουν αυτά τα κύματα. Η μετακίνηση ενός τέτοιου συστήματος υψηλής πίεσης και άρα η πτώση της θερμοκρασίας συντελείται επομένως, μόνο όταν υπάρχουν ισχυρά ρεύματα αέρα.
Ο ανθρώπινος παράγοντας
Το παγκόσμιο κύμα καύσωνα που πλήττει την Ευρώπη και την Αμερική αυτό το καλοκαίρι μπορεί να αποδοθεί επομένως σε ένα συνδυασμό παραγόντων. Αφενός, στην έλλειψη τέτοιων δυνατών ανέμων και αφετέρου στον αντίκτυπο της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Πέρα από την επιστημονική λοιπόν εξήγηση, που συνοδεύει την ύπαρξη ενός κύματος καύσωνα, η γενικότερη τάση των υψηλότερων θερμοκρασιών που διαρκούν μεγαλύτερες περιόδους αποδίδεται και σε διάφορα αέρια που παράγονται από την ανθρώπινη δραστηριότητα.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη του Μαρτίου του 2018, που δημοσιεύτηκε στο «Nature Climate Change», οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αλλαγή του κλίματος που προκαλείται από τον ανθρώπινο παράγονται θα ξεπεράσει τις φυσικές αιτίες ως κύρια πηγή της έντονης θερμότητας μέσα στο 2020 με 2030.
