«Προθέρμανση για τα κορυφαία αξιώματα στην Ευρώπη» τιτλοφορείται δημοσίευμα στην οικονομική εφημερίδα «Handelsblatt», στην οποία αναγράφεται ότι για την Άγκελα Μέρκελ «είναι πιο σημαντικό να επικρατήσει Γερμανός υποψήφιος στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, παρά στην προεδρία της ΕΚΤ».
Όπως επισημαίνει η γερμανική εφημερίδα, «στο Βερολίνο ήδη κυκλοφορούν ονόματα πιθανών υποψηφίων για την προεδρία της Κομισιόν. Σ’ αυτούς περιλαμβάνονται ο επικεφαλής της Κ.Ο. του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), Μάνφρεντ Βέμπερ, ο υπουργός Οικονομίας, Πέτερ Άλτμαιερ, και η υπουργός Άμυνας, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Επισήμως κανείς δεν θέλει να εκφράσει άποψη γι’ αυτό το ζήτημα, το οποίο θεωρείται ιδιαίτερα λεπτό. Κι’ αυτό ισχύει ιδιαίτερα για το κόμμα της Μέρκελ».
Ισχυρή υποψηφιότητα θεωρείται, σύμφωνα πάντα με τη Handelsblatt, ο ευρωβουλευτής Μάνφρεντ Βέμπερ, επικεφαλής της μεγαλύτερης πολιτικής ομάδας του Ευρωκοινοβουλίου, δηλαδή της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς. Όπως επισημαίνεται σε σχετικό άρθρο «θεωρείται σίγουρο ότι ο 46χρονος (Βέμπερ) ενδιαφέρεται για μία υποψηφιότητα. Το ζήτημα είναι να διασφαλιστεί η αναγκαία υποστήριξη στην ίδια την πολιτική του οικογένεια.
»Η στήριξη του Ευρωκοινοβουλίου θεωρείται δεδομένη, καθώς ο επικεφαλής της Κ.Ο. του ΕΛΚ χαίρει ιδιαίτερης υπόληψης στο πλαίσιο της ομάδας, αλλά και εκτός αυτής. Ωστόσο, για να ανακηρυχθεί υποψήφιος, χρειάζεται και τη συγκατάθεση των συντηρητικών Ευρωπαίων ηγετών, ιδιαίτερα της Άνγκελα Μέρκελ. Μέχρι στιγμής η καγκελάριος κρατάει κλειστά τα χαρτιά της. Οι δυο τους έχουν καλή σχέση, αλλά η Μέρκελ ανησυχεί για το αν πράγματι ο ευρωβουλευτής μπορεί να εξασφαλίσει την έγκριση των Ευρωπαίων ηγετών».
«Υψηλό τίμημα» για τον Βάιντμαν
Από την πλευρά της, η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) εστιάζει στον Γενς Βάιντμαν, τον φερόμενο ως πιθανό υποψήφιο για το «τιμόνι» της ΕΚΤ. Διατυπώνει μάλιστα, την άποψη ότι «το τίμημα που θα έπρεπε να καταβάλει η Μέρκελ για τον Βάιντμαν είναι υπερβολικά υψηλό. Πολλές νότιες χώρες της Ευρωζώνης, και ιδιαίτερα η Ιταλία, αμύνονται με νύχια και δόντια κατά του σημερινού επικεφαλής της Bundesbank.
Και η Γερμανία θα ήταν μάλλον απίθανο να καταφέρει να συγκεντρώσει την απαραίτητη ενισχυμένη πλειοψηφία υπέρ του, ακόμη κι’ αν η Kαγκελάριος δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για άλλα κορυφαία αξιώματα. Πλην όμως έχει αυτό το ενδιαφέρον. Γιατί, τόσο με όρους εσωτερικής πολιτικής, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η θέση της Άγκελα Μέρκελ δεν είναι πλέον τόσο ισχυρή, όσο ήταν κάποτε. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πολιτική της για το προσφυγικό, η οποία είναι αμφισβητούμενη και στην Ε.Ε.
Ο σημερινός πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλoντ Γιούνκερ, είναι ένας από τους λίγους που στηρίζουν απόλυτα τη γραμμή της. Για να μπορεί να επιβληθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η Μέρκελ εξαρτάται από τη στήριξη του επικεφαλής της Κομισιόν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι συνέβαινε αυτό πριν την προσφυγική κρίση».
Στο ίδιο μήκος κύματος, η εφημερίδα Tagesspiegel του Βερολίνου παρατηρεί τα εξής: «Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο Βάιντμαν έλεγε ότι η ΕΚΤ έχει ως μοναδικό στόχο τη σταθερότητα των τιμών και ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες πρέπει να βασίζονται σε αυτό, ανεξαρτήτως του προσώπου που διοικεί την τράπεζα.
Ήδη τότε ο 50χρονος Βάιντμαν θα έπρεπε να αντιλαμβανόταν ότι η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ δεν πρόκειται να στηρίξει την υποψηφιότητά του, έστω και αν εκτιμά ιδιαίτερα τον Βάιντμαν, ο οποίος άλλωστε για πολλά χρόνια είχε εργαστεί στην καγκελαρία στο πλευρό της Μέρκελ. Αλλά η Καγκελάριος έχει άλλες προτεραιότητες: το πόστο του προέδρου της Κομισιόν είναι για εκείνη πιο σημαντικό από την ηγεσία της ΕΚΤ».
Μακρόν εναντίον Όρμπαν το 2019;
Η αυστριακή εφημερίδα Der Standard σκιαγραφεί την ευρύτερη εικόνα και υποστηρίζει ότι η Ευρώπη του μέλλοντος κρίνεται στη μονομαχία «Μακρόν εναντίον Όρμπαν», εκτιμώντας ότι ο μεν πρόεδρος της Γαλλίας καθοδηγεί τις προοδευτικές, φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, ο δε πρωθυπουργός της Ουγγαρίας συμβολίζει τον αναχρονιστικό εθνολαϊκισμό. Άλλωστε οι δυο τους έχουν διαφωνήσει δημοσίως στο παρελθόν.
Όπως επισημαίνει η εφημερίδα της Βιέννης «με τους διαξιφισμούς τους, οι Μακρόν και Όρμπαν έχουν εγκαινιάσει την καμπάνια για τις ευρω-εκλογές του 2019, χωρίς να το διακηρύσσουν δημοσίως. Ο ένας βλέπει στον άλλον τον ιδανικό αντίπαλο. Για τον Όρμπαν, ο Μακρόν εκπροσωπεί όλα όσα ο ίδιος απορρίπτει στην Ευρώπη: τον φιλελευθερισμό, το ανοιχτό πνεύμα και μία ενισχυμένη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Από την πλευρά του, ο Γάλλος πρόεδρος αρνείται εκ πεποιθήσεως τις εθνοσυντηρητικές ιδέες του Ούγγρου πρωθυπουργού, αλλά επιπλέον τις θεωρεί μέσο προεκλογικού τακτικισμού στην προσπάθεια να εξασφαλιστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι πολιτικοί συνοδοιπόροι».
