Αν και οι δεδηλωμένοι στόχοι της Μόσχας στην Ουκρανία δεν έχουν επιτευχθεί και ενώ εξελίξεις δρομολογούνται με γρήγορους ρυθμούς με πρωτοβουλία του νέου αμερικανού προέδρου – ό,τι κι αν σημαίνει αυτό – η πορεία προς την ειρήνη παραμένει αβέβαιη.
Η συνθηκολόγηση, το αδιέξοδο ή η υποδούλωση της Ουκρανίας είναι τα τρία ρεαλιστικότερα σενάρια
Τρία χρόνια μετά τη ρωσική εισβολή η κατάσταση είναι περίπλοκη αλλά φαίνεται να διαμορφώνεται αχνά ένα ευρύ περίγραμμα των προοπτικών διευθέτησης. Σύμφωνα με τον Τζορτζ Γκριλς των «Times», η συνθηκολόγηση, το αδιέξοδο ή η υποδούλωση της Ουκρανίας είναι τα τρία ρεαλιστικότερα σενάρια.
Αναλυτές του Bloomberg με δικές τους εκτιμήσεις καταλήγουν σε ένα βασικό, που θεωρούν και το πιθανότερο σενάριο, ένα ιδανικό για το Κίεβο σενάριο κι ένα κακό τρίτο που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε εφιάλτη για την ουκρανική πλευρά.
Τα τρία σενάρια
• Το πρώτο σενάριο του συντάκτη Αμυνας των «Times», ξεκινώντας από την εκτίμηση ότι η Ρωσία έχει καταλάβει περίπου το ένα πέμπτο της Ουκρανίας, κυρίως εδάφη στις επαρχίες της Κριμαίας, του Ντονέτσκ, του Λουγκάνσκ, της Ζαπορίζια και της Χερσώνας θεωρεί δεδομένο ότι ο Πούτιν θέλει περισσότερα.
Απέναντί του η Ουκρανία στερείται αμερικανικών όπλων, έχει έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού και αν συνεχίσει να υφίσταται σοβαρές απώλειες στο πεδίο της μάχης, μια κακή συμφωνία θα μπορούσε να αναγκάσει τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι να παραχωρήσει περισσότερα εδάφη.
Είναι η περίπτωση της «συνθηκολόγησης» που προβλέπεται ότι θα τον υποχρέωνε να αποδεχθεί τις απαιτήσεις της Ρωσίας και ίσως να παραμείνει επικεφαλής μιας αποδυναμωμένης Ουκρανίας.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, το ουκρανικό σύνταγμα θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να περιλαμβάνει αναφορές στην ουδετερότητα της Ουκρανίας και θα χρειαστεί οι ΗΠΑ να παρέχουν στη Ρωσία δέσμευση για το ότι η Ουκρανία δεν θα ενταχθεί ποτέ στο ΝΑΤΟ.
• Το δεύτερο σενάριο πατάει πάνω στο ότι παρά την προώθηση των ρωσικών δυνάμεων τους τελευταίους μήνες, η πρώτη γραμμή έχει ελάχιστα διαφοροποιηθεί και οποιαδήποτε πρόοδος φαίνεται απίθανη και από τις δύο πλευρές.
Την ίδια στιγμή, οι ελπίδες της Ουκρανίας για μια αντεπίθεση έχουν ξεθωριάσει και το καλύτερο σενάριο για το Κίεβο θα μπορούσε να είναι η αναγνώριση του αδιεξόδου. Η γραμμή του μετώπου θα παγώσει και μια νεκρή ζώνη θα παρακολουθείται από μια ευρωπαϊκή ειρηνευτική δύναμη από χώρες του ΝΑΤΟ.
Στην περίπτωση αυτή, η Ουκρανία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την κατάπαυση του πυρός για να συνεχίσει να επενδύει σε drones και βαλλιστικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, πράγμα που σημαίνει ότι μια περαιτέρω εισβολή από τη Ρωσία θα αντιμετωπιζόταν με αντίποινα στη Μόσχα.
• Το χειρότερο όλων σενάριο, εφιάλτης για την Ουκρανία είναι ο Τραμπ να μην προσφέρει στο Κίεβο εγγυήσεις ασφάλειας, ούτε όμως και η Ευρώπη. Ο ρώσος πρόεδρος θα μπορούσε τότε να σταματήσει τον πόλεμο, έχοντας την πεποίθηση ότι θα μπορούσε να τον ξαναρχίσει.
Κυανόκρανοι του ΟΗΕ ή μια παρόμοια ειρηνευτική δύναμη θα επέβλεπε τη γραμμή του μετώπου και η Μόσχα αφού θα επανεξόπλιζε τον στρατό της θα μπορούσε στον κατάλληλο μεταγενέστερο χρόνο να εξαπολύσει νέα επίθεση στην Ουκρανία. Χωρίς τη βοήθεια Αμερικανών και Ευρωπαίων η ρωσική υπεροχή θα οδηγούσε τελικώς την Ουκρανία να μετατραπεί σε ένα κράτος υποτελές.
