Όλα δείχνουν πως προε το παρόν, το Κρεμλίνο απορρίπτει τις προτάσεις Τραμπ, σχετικά με τα ανταλλάγματα που θα πρέπει να προσφέρει για τον τερματισμό του πολέμου.
Όπως αναφέρουν Ρώσοι αξιωματούχοι από την Μόσχα, «Δεν μπορούν οι ηττημένοι να επιβάλουν όρους στους νικητές».
Το σχέδιο ειρήνευσης του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τράμπ, δείχνει να «ναυαγεί», ενώ ο Ρώσος πρόεδρος Βλάντιμιρ Πούτιν, είναι αποφασισμένος να προχωρήσει μέχρι την Οδησσό.
Αυτό που κάνει αυτή τη στιγμή είναι ότι προσπαθεί να κερδίσει χρόνο για να ολοκληρωθεί η επιστράτευση και η εκπαίδευση των 160.000 ανδρών μέχρι τα τέλη Ιουνίου, ώστε να αναλάβουν θέσεις στα μετόπισθεν και να απελευθερωθούν μονάδες για την πρώτη γραμμή.
Σημειώνεται ότι τα ανταλλάγματα που θα ζητήσουν οι ΗΠΑ με το σχέδιο Τραμπ από τους Ρώσους είναι τα εξής:
Να αποχωρήσουν οι ρωσικές δυνάμεις από το βόρειο Χάρκοβο και να παραδώσουν τον μεγαλύτερο πυρηνικό σταθμό παραγωγής ενέργειας στην Ευρώπη, στην Ζαπορίζια.
Να εγκαταλείψουν την απαίτηση για αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας, ένα αίτημα που δεν ανήκει τόσο στον Αμερικανό πρόεδρο Ν.Τραμπ αλλά στους Ευρωπαίους και κυρίως στους Βρετανούς οι οποίοι θέλουν να συνεχίσουν την πολιτική «δημιουργίας προβλημάτων» στο μέλλον.
Απαιτούν η Ουκρανία να παραμείνει εξοπλισμένη και να έχει αμυντική βιομηχανία.
Επίσης οι ΗΠΑ εμμέσως ζητούν η σύγκρουση να «παγώσει» στα υφιστάμενα σύνορα κοινώς η Ρωσία να εγκαταλείψει την προσπάθεια για πλήρη απελευθέρωση των ρωσικών συνόρων!
Με εξαίρεση ίσως τα εδάφη στο βόρειο Χάρκοβο όλα τα άλλα είναι «κόκκινες γραμμές» για τους Ρώσους.
Να σημειωθεί ότι όταν υπογράφηκε η Συμφωνία της Λωζάνης οι Έλληνες δεν ηττήθηκαν στην ανατολική Θράκη αλλά αναγκάστηκαν να την παραχωρήσουν!
Είχαν ηττηθεί στην Μικρά Ασία αλλά όχι στην ανατολική Θράκη.
Οπότε οι Ρώσοι απορρίπτουν εντελώς το σενάριο να παραδώσουν έστω και λίγα τετραγωνικά μέτρα στο Κουρσκ και στο Μπέλγκοροντ.
Από τη στιγμή μάλιστα που ρωσικές δυνάμεις κατέχουν κάποια τετραγωνικά χιλιόμετρα στις ουκρανικές περιφέρειες του Χαρκόβου και του Σούμι.
Δεν θα μπορούσε να δεχτεί ο Βλαντιμίρ Πούτιν κάτι τέτοιο καθώς αντιμετώπιζε σοβαρά εσωτερικά προβλήματα.
Ούτε μπορεί να αποδεχτεί να διαθέτει η Ουκρανία σοβαρά εξοπλισμένο και με μεγάλο μέγεθος στρατό γιατί θα αποτελούσε σοβαρή απειλή για το μέλλον και μάλιστα όχι το πολύ μακρινό.
Έτσι λοιπόν ο Ρώσος πρόεδρος προσανατολίζεται σε μία μαζική επίθεση κατά τον Ιούλιο.
Έχει «παγώσει» το ουκρανικό μέτωπο λόγω εκλογής Τραμπ γιατί περίμενε η Μόσχα να δει τις εξελίξεις από τις προσπάθειές του αλλά τελικά και αυτές μέχρι τώρα δείχνουν να αποτυγχάνουν.
Άλλωστε και ο Τραμπ και ο Πούτιν, έχουν δηλώσει ότι η Ρωσία είναι η νικήτρια αυτού του πολέμου οπότε με ποιο σκεπτικό θα δεχτεί η Μόσχα να προβεί σε τόσο σημαντικές παραχωρήσεις.
Ο Πούτιν μπορεί να φαίνεται και να είναι ο απόλυτος ηγέτης, αλλά λογοδότησε στο σύστημα που τον στηρίζει: Στις ένοπλες δυνάμεις, στην κρατική διοίκηση όπως φυσικά και στην ρωσική κοινωνία.
Η Μόσχα βρίσκεται σε δύσκολη θέση καθώς ναι μεν θα εξασφαλίσει τα εδάφη που έχει ενσωματώσει αλλά θα πρέπει να προχωρήσει σε οδυνηρές παραχωρήσεις.
Ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ Στιβ Γουίτκοφ, ο οποίος θα συναντηθεί με τον Ρώσο πρόεδρο Β.Πούτιν θα του ζητήσει να αποχωρήσουν οι ρωσικές δυνάμεις από το βόρειο Χάρκοβο και να παραδώσουν τον μεγαλύτερο πυρηνικό σταθμό παραγωγής ενέργειας στην Ευρώπη, στην Ζαπορίζια.
Θα ζητήσει επίσης να εγκαταλείψει την απαίτηση για αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας, ένα αίτημα που δεν ανήκει τόσο στον Αμερικανό πρόεδρο Ν.Τραμπ αλλά στους Ευρωπαίους και κυρίως στους Βρετανούς οι οποίοι θέλουν να συνεχίσουν την πολιτική «δημιουργίας προβλημάτων» στο μέλλον.
Απαιτούν η Ουκρανία να παραμείνει εξοπλισμένη και να έχει αμυντική βιομηχανία.
Επίσης οι ΗΠΑ εμμέσως ζητούν η σύγκρουση να «παγώσει» στα υφιστάμενα σύνορα κοινώς η Ρωσία να εγκαταλείψει την προσπάθεια για πλήρη απελευθέρωση των ρωσικών συνόρων.
Οι Ουκρανοί ελέγχουν λιγοστά τ.χλμ. ρωσικούς εδάφους σε Κουρσκ και Μπέλγκοροντ.
Η Ρωσία έχει συμφωνήσει στο πλαίσιο ειρήνης καθώς όντως θέλει να στηρίξει την προεδρία Τραμπ την οποία θεωρεί ως ότι καλύτερο μπορούσε να συμβεί για την παγκόσμια ειρήνη καθώς η πρότερη κυβέρνηση Μπάιντεν και κυρίως οι σκοτεινοί κύκλοι που την έλεγχαν στο παρασκήνιο, επεδίωκε ακόμα και την πρόκληση ενός μίας ολέθριας σύγκρουσης με την Ρωσία με το σκεπτικό ότι οι ΗΠΑ θα κέρδιζαν και ακόμα και αν είχαν υποστεί πολύ μεγάλες καταστροφές θα μπορούσαν να κυβερνήσουν ότι είχε απομείνει από τον πλανήτη.
Ωστόσο ο πρόεδρος Τραμπ πρέπει να κερδίσει κάποιους όρους, ενοχλητικούς για την Ρωσία, καθώς έτσι θα δείξει πως «κάτι πήρε και δεν έδωσε μόνο».
Η επιστροφή των εδαφών στο βόρειο Χάρκοβο θα γίνει με σχετική ευκολία καθώς είναι κάτι που ήδη η Μόσχα ετοιμάζονταν να προσφέρει.
Να παραδώσουν τον πυρηνικό σταθμό της Ζαπρίζια όμως είναι κάτι το οποίο οι Ρώσοι δεν το θέλουν.
Αυτό που όμως τους κάνει να νιώθουν απειλή και ότι η ειρήνη με την Ουκρανία θα διαρκέσει μόνο όσο θα είναι πρόεδρος ο Τραμπ ή στο μέλλον ο Τζέι Ντι Βανς, είναι να παραμείνει η Ουκρανία στρατιωτικοποιημένη και με ισχυρή αμυντική βιομηχανία.
Η Μόσχα δέχεται να διατηρηθεί μία ουκρανική δύναμη μεγέθους έως και 100.000 στρατιωτών.
Στην πραγματικότητα μία Ουκρανία που διατηρεί την στρατιωτική ισχύ και την αμυντική της βιομηχανία, η οποία είναι σίγουρο ότι θα αναπτυχθεί από τους Ευρωπαίους αποτελεί το ίδιο σημαντική απειλή για την Ρωσία όσο αν εντασσόταν στο ΝΑΤΟ.
Είναι σίγουρο ότι η Ρωσία κάτι θα «δώσει» γιατί ο πρόεδρος Τραμπ πρέπει να εμφανιστεί ότι έκανε μία ισχυρή διαπραγμάτευση ωφέλιμη και για την Δύση.
Ήδη τα ελεγχόμενα από τους σκοτεινούς διεθνιστικούς κύκλους ΜΜΕ περιμένουν τον Αμερικανό πρόεδρο να κάνει ένα «στραβοπάτημα» για να τον «στολίσουν».
Ο ίδιος, επειδή πραγματοποιεί την δεύτερη και τελευταία του θητεία (αν δεν γίνει με κάποιο τρόπο συνταγματική αναθεώρηση στις ΗΠΑ) μπορεί να μην ανησυχεί αλλά θέλει να αφήσει ισχυρή παρακαταθήκη για τον Τζέι Ντι Βανς.
