Πώς θα περιγράφατε ένα χωριό, όπου δεν υπάρχει αστυνομία, έγκλημα και η ανεργία είναι ελάχιστη;
Μπορεί να πιστεύετε πως ένα τέτοιο χωριό δεν υπάρχει, αλλά κάνετε λάθος. Εξω από την Σεβίλλη της Ισπανίας, στέκεται μια δημοκρατική, σοσιαλιστική ουτοπία, όπως την περιγράφουν. Η Μαριναλέδα, ένα μικρό χωριό της Ανδαλουσίας, που βρίσκεται υπό το άγρυπνο βλέμμα του δημάρχου Χουάν Μανουέλ Σάντσεθ Γκορντίγιο, ο οποίος έγινε γνωστός ως «Ισπανός Ρομπέν των Δασών».
Ο Γκορντίγιο εξελέγη δήμαρχος για πρώτη φορά το 1979 και έγινε ο νεότερος δήμαρχος της Ισπανίας. Το 1986 και μετά από 12 χρόνια αγώνων και καταλήψεων από γυναίκες του χωριού, η Μαριναλέδα πήρε από έναν γαιοκτήμονα 12.000 στρέμματα γης και δημιούργησε τον δικό της αγροτικό συνεταιρισμό. Μέχρι σήμερα, το χωριόβρίσκεται στον δρόμο της ευημερίας χάρη σε αυτόν.
«Η γη δεν ανήκει σε κανέναν, δεν αγοράζεται, ανήκει σε όλους», φωνάζει ο δήμαρχος.
Οι συνέταιροι, όσοι δηλαδή εργάζονται στον συνεταιρισμό, περίπου 2.650 άτομα, δουλεύουν 6,5 ώρες την ημέρα, από Δευτέρα έως Σάββατο και λαμβάνουν όλοι τον ίδιο μισθό (1.200 ευρώ), ανεξαρτήτως εργασίας. Τα προϊόντα, που παράγουν όπως ελαιόλαδο, αγκινάρες, πιπεριές, συσκευάζονται σε ένα μικρό εργοστάσιο που βρίσκεται στη μέση του χωριού και πωλούνται στην Ισπανία. Τα έσοδα δεν τα μοιράζονται, αλλά επενδύονται στον συνεταιρισμό.
Το οικονομικό μοντέλο που έχουν δημιουργήσει, έχει διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε ακόμη και όταν δεν υπάρχει δουλειά, οι μισθοί να καταβάλλονται.
«Εδω δεν έχουμε χωροφύλακες, θα ήταν μια άχρηστη σπατάλη. Δεν έχουμε ούτε παπά, δόξα τω Θεώ», αναφέρει ο δήμαρχος, με την ελευθερία λατρείας να είναι, φυσικά, δικαίωμα.
«Εφαρμόζουμε μια συμμετοχική δημοκρατία, αποφασίζουμε για όλα, από τους φόρους ως τις δημόσιες δαπάνες, σε μεγάλες συνελεύσεις. Πολλά κεφάλια, πολλές ιδέες. Ξέρουμε ότι οι άνθρωποι μπορούμε να δουλεύουμε και για άλλες αξίες, όχι αποκλειστικά το χρήμα», τονίζει ο Γκορντίγιο.
«Υπάρχουν πολλές οικογένειες που δεν μπορούν να φάνε και στον 21ο αιώνα, αυτό είναι ντροπή. Το φαγητό είναι δικαίωμα, κανείς δεν μπορεί να παίζει με αυτό», υπογραμμίζει.
Το 2012, ο Γκορντίγιο είχε οργανώσει επιδρομές σε σουπερμάρκετ, αρπάζοντας προϊόντα όπως ρύζι, αλεύρι, ζάχαρη, ζυμαρικά, γάλα και ελαιόλαδο, τα οποία και δόθηκαν σε τράπεζες τροφίμων.
Στην Μαριναλέδα, ο καθένας μπορεί να χτίσει το δικό του σπίτι... δωρεάν. Υλικά και ειδικευμένοι εργάτες παρέχονται από το δημαρχείο. Ο φόρος που χρειάζεται να πληρώνουν οι κάτοικοι το σπιτιού είναι 15 ευρώ τον μήνα για το υπόλοιπο της ζωής τους. Βέβαια, υπάρχει ένας όρος: Το σπίτι δεν μπορεί να πωληθεί για ίδιον όφελος.
Η ιδέα γεννήθηκε τα τέλη της δεκαετίας του 1970, όπου η περιοχή είχε πάνω από 60% ανεργία και ήταν αγροτική κοινότητα χωρίς γη, αφήνοντας τους κατοίκους χωρίς φαγητό για μέρες. Πλέον, η κατάσταση έχει αλλάξει με τους κατοίκους να ζουν στη δική τους ουτοπία.
