«Δεν είμαστε σκλάβοι» λένε οι πλακέτες που κρατούν στα χέρια τους χιλιάδες διαδηλωτές στην Λευκορωσία.
Αυτό είναι το πιο δημοφιλές σλόγκαν στις πρόσφατες διαμαρτυρίες που έλαβαν χώρα στο Μινσκ.Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν όταν η απολυταρχική κυβέρνηση της Λευκορωσίας επέβαλε έναν νέο νόμο.
Το έναυσμα για τις εν λόγω διαμαρτυρίες το έδωσε ένα προεδρικό διάταγμα το οποίο επέβαλε έναν αυστηρό φόρο στους ανθρώπους που δουλεύουν λιγότερο από 183 μέρες τον χρόνο. Βεβαίως αυτή ήταν μονάχα η αφορμή για το ξέσπασμα καθώς η πραγματική αιτία είναι ότι η Λευκορωσία αποτελεί ίσως την πιο καταπιεστική χώρα της Ευρώπης.
Θυμίζουμε ότι ο πρόεδρος Αλεξάντερ Λουκατσένκο βρίσκεται στην εξουσία για 23 ολόκληρα χρόνια και πως ο ίδιος έψαχνε να πάρει οικονομική ενίσχυση από την Δύση για να σουλουπώσει τα πράγματα στην οικονομία αλλά η Ευρώπη φαίνεται να ασχολείται με αλλά θέματα.
Ο Λουκατσένκο χρειάζεται επειγόντως τα χρήματα και για να τα πάρει προσπαθεί να δυναμώσει την φιλελεύθερη ρητορική του και παριστάνει πως έχει ελαττώσει την καταπίεση στην χώρα του. Αυτή η τακτική επέδωσε καρπούς τον Φεβρουάριο του περασμένου έτους όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση έκανε άρση των κυρώσεων που είχαν επιβληθεί στο καθεστώς μετά από μια καταστολή που είχε κάνει έναντι σε διαδηλωτές το 2010.
Πριν από αυτήν την καταστολή η Ευρώπη δεν ήθελε να δει το καταφανές: δηλαδή το ότι ο Λουκατσένκο θα έχανε την προεδρική εκλογή και ότι θα αναγκαζόταν να καταφύγει σε βίαια μέτρα ώστε να σταματήσει την αντίσταση των πολιτών του.
Από τότε βέβαια τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η Αραβική άνοιξη έδειξε ότι οι λαοί δεν μπορούν άλλο να ανέχονται τυραννίες, ακόμα και όταν αυτές υποστηρίζονται από την Δύση. Η Ουκρανία ήταν ένα ακόμη παράδειγμα όπου ο λαός δεν μπόρεσε να ανεχτεί άλλο την διαφθορά που επικρατούσε, ακόμα και αν οι Ρώσοι την υποστήριζαν.
Φέτος η Λευκορωσία είναι σε κατάσταση αφύπνισης. Φαίνεται πως υπάρχει μια μεγάλη ευκαιρία για αληθινές και ριζικές αλλαγές. Το βάρος μιας δικτατορίας έχει πλέον γίνει αφόρητο για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να δουν ένα ασφαλές μέλλον όσο ο Λουκατσένκο παραμένει στην εξουσία. Για αυτό και αντιστέκονται με τον μόνο τρόπο που τους έχει μείνει: με ειρηνικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας.
Ο λαός της Λευκορωσίας θέλει να δει αλλαγές στην χώρα και ζητά αυτές να γίνουν με ειρηνικό τρόπο, ξεκινώντας με εκλογές που θα είναι υπό την επίβλεψη διεθνούς επιτροπής.
