Όταν ολοκλήρωσε ο αυστριακός ζωγράφος Ferdinand Georg Waldmüller το έργο τέχνης του «Η αναμενόμενη γυναίκα», δεν περίμενε στα σίγουρα πως 150 χρόνια μετά θα το μελετούσαν για όλους τους λάθος λόγους.
Ήθελε τον πίνακά του να ζήσει στους αιώνες. Και έζησε, αν και μας απασχολεί πια από άλλο μετερίζι.
Η ελαιογραφία παρουσιάζει μια γυναίκα να περπατά στο ύπαιθρο κρατώντας κάτι στα χέρια της. Πίσω από τις πινελιές, κάποιοι διατείνονται ότι βλέπουν ένα smartphone (ακόμα και iPhone κάποιοι), ένα αντικείμενο που δεν υπήρχε δηλαδή ούτε στην επικράτεια της επιστημονικής φαντασίας.
Πρόκειται πιθανότατα για προσευχητάρι, αν και ο Peter Russell, που παρατήρησε καλύτερα τον πίνακα σε ταξίδι του στο Μόναχο, σκέφτηκε να ρωτήσει τον κόσμο, παρατηρώντας πώς μια μικρή αλλαγή σε ένα τμήμα του πίνακα μπορεί να μεταμορφώσει ολότελα το νόημά του.
Όπως δήλωσε στο «Motherboard»: «Αυτό που μου κάνει περισσότερη εντύπωση είναι το πώς μια αλλαγή στην τεχνολογία έχει αλλάξει την ερμηνεία του πίνακα, μεταμορφώνοντας ουσιαστικά ολόκληρο το πλαίσιο εγγραφής του».
Ποια είναι αυτή η αλλαγή: «Η μεγάλη αλλαγή είναι πως στα 1850 ή 1860, κάθε θεατής θα αναγνώριζε το αντικείμενο που κρατά η κοπέλα ως βιβλίο προσευχής. Σήμερα κανείς δεν μπορεί να μη δει τη σκηνή σαν ένα έφηβο κορίτσι να είναι απορροφημένο στα social media του smartphone της».