Στις ιστορίες ανθρώπων που «ζουν το όνειρό τους», υπάρχει πάντοτε ενθουσιασμός κι επιμονή για την επίτευξη του στόχου. Συμπτωματικά, ίσως υπάρχει και πλούτος, αν και το παζλ θα ήταν ολοκληρωμένο ακόμη και χωρίς αυτόν. Το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία, αλλά μερικές φορές η ευτυχία φέρνει μπόλικο χρήμα. Οι ιστορίες που ακολουθούν δεν έχουν να κάνουν απαραίτητα με το χρήμα. Όλες τους όμως γράφτηκαν από ανθρώπους με θέληση και πάθος που κυνήγησαν με πείσμα το όνειρό τους και το πραγματοποίησαν (ίσως και το δικό σου).
Brandon Stanton: Έμεινε άνεργος και δημιούργησε ένα από τα πιο δημοφιλή blog στον κόσμο
Το να τριγυρνάς με κρύο και ζέστη στους δρόμους μιας μητρόπολης, επαναλαμβάνοντας κάθε τρεις και λίγο: «γεια σας! Θα σας πείραζε να σας βγάλω μια φωτογραφία;», δεν μοιάζει ακριβώς με dream job. Και δεν ήταν τέτοια, ούτε για τον Brandon Stanton, τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από το δημοφιλέστατο blog Humans of New York. Έχασε τη δουλειά του στην αγορά ομολόγων το 2010 και αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη φωτογραφία, με την οποία είχε ήδη ερασιτεχνική σχέση. Ύστερα από μια σύντομη περιπλάνηση σε διάφορες πόλεις, εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, βάζοντας στόχο να τραβήξει 10.000 πορτρέτα. Σήμερα το εγχείρημά του συγκεντρώνει πάνω από 16 εκατομμύρια likes στη «φεϊσμπουκική» του εκδοχή, ενώ ως βιβλίο έχει πουλήσει εκατοντάδες χιλιάδες αντιτύπων.
Ο Stanton δεν κάνει τίποτα περισσότερο από ό,τι έχουν κάνει πολλοί -και πολύ καλύτεροι από αυτόν- φωτογράφοι δρόμου στο παρελθόν. Αλλά τα πορτρέτα του εκπέμπουν ειλικρίνεια, πολλές από τις λεζάντες που τα συνοδεύουν είναι μικρά διαμάντια και, όπως λέει ο ίδιος, «δεν είμαι εξαιρετικός ούτε ως φωτογράφος, ούτε ως δημοσιογράφος, αλλά έφτασα ως εδώ γιατί έχω ακούσει πάμπολλα "όχι" χωρίς να πτοούμαι». Το ότι σφυρηλατήθηκε από τις αμέτρητες «χυλόπιττες» που εισέπραξε από απρόθυμους διαβάτες είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι έχει χάρισμα στην επικοινωνία και αληθινό ενδιαφέρον για τα «θηράματά» του. Τα προσεγγίζει με συμπάθεια και συμπόνοια, αλλά χωρίς οίκτο.Τρελαίνεται να ακούει ανθρώπινες ιστορίες, ξέρει να αναδεικνύει τις πιο συναρπαστικές τους λεπτομέρειες και, πλέον, με την ευχέρεια που του δίνει η διασημότητα, προσπαθεί να βοηθήσει όσους από τους πρωταγωνιστές του αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Πρόσφατα πέρασε και από τη χώρα μας,καταγράφοντας δυνατές στιγμές του προσφυγικού δράματος.
Αν και είναι αλήθεια ότι ο Stanton κυνήγησε με πείσμα το πάθος του και το έκανε πραγματικότητα, δεν προσπαθεί εκ των υστέρων να υποβαθμίσει το ρόλο που έπαιξε η τύχη στη ζωή του. «Πιθανότατα θα ήμουν ακόμη στα οικονομικά αν δεν είχα χάσει τη δουλειά μου», παραδέχθηκε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξή του στον Chase Jarvis
O Matthew Berry παράτησε μια επιτυχημένη χολιγουντιανή καριέρα για να ασχοληθεί με τα fantasy sports. Στα 35 του, είχε ήδη πετύχει το στόχο που είχε θέσει όταν, μετά το πανεπιστήμιο, άφηνε το Τέξας για την Καλιφόρνια και το Λος Άντζελες, προκειμένου να δουλέψει στη βιομηχανία του θεάματος. Το να είσαι σεναριογράφος στο «Παντρεμένοι με Παιδιά» και στο τελευταίο σίκουελ του Κροκοδειλάκια για πολλούς μπορεί να προδιαγράφει μια φανταστική ζωή. Όχι όμως για τον Berry, ο οποίος έβρισκε ανιαρή την απασχόλησή του και, ενίοτε, ενοχλητικές τις παρεμβάσεις των ηθοποιών-σταρ στα κείμενά του.«Ήμουν δυστυχισμένος», έχει πει αποτιμώντας εκείνη την περίοδο. «Έβγαζα αρκετά χρήματα σε ένα ιδιαίτερα ανταγωνιστικό περιβάλλον, κάνοντας ελκυστικές δουλειές. Και, παρόλα αυτά, αισθανόμουν αξιοθρήνητος, χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω. Ύστερα από χρόνια θεραπείας, κατάλαβα ότι απλώς δεν αισθανόμουν πάθος για αυτό που έκανα».
Όχι ότι το πάθος απουσίαζε από τη ζωή του. Απλώς, ήταν το ίδιο πάθος που είχε ως 14χρονος: Να παίζει μανιωδώς φανταστικά σπορ. Έτσι, αρχικά βρέθηκε σε ένα μικρό site να γράφει μια στήλη σχετική με τα fantasy games και στη συνέχεια έστησε δύο δικές του ιστοσελίδες με ανάλογο περιεχόμενο. Σύντομα οι ηλεκτρονικές του πλατφόρμες έγιναν πολύ δημοφιλείς, ο ίδιος γνώρισε επιτυχία ως fantasy expert και, το 2005, έπεισε τον αντιπρόεδρο του ESPN να του προσφέρει μια θέση για να κάνει το χόμπι του. «Βρέθηκα», λέει περιγράφοντας τη συνταγή της επιτυχίας, «στο σωστό μέρος, το σωστό χρόνο και ήμουν το κατάλληλό πρόσωπο για τη δουλειά».
Σήμερα είναι ο κορυφαίος αναλυτής του δικτύου στα fantasy sports κι αισθάνεται ότι, επιτέλους, κάνει τη δουλειά των ονείρων του κερδίζοντας συγχρόνως πολλά χρήματα. «Θα το έκανα όμως και τζάμπα», βεβαιώνει.
Ένα τρέιλερ, διαμορφωμένο σε τροχόσπιτο, έγινε το νέο σπίτι τους. Άφησαν πίσω τις επιτυχημένες καριέρες τους στη διαφήμιση και τη μόδα, φόρτωσαν το σκύλο τους, ό,τι μπορούσαν να πάρουν από την οικοσκευή τους και ζουν περιπλανώμενοι στα πιο μαγευτικά μέρη. Ο Mark και η Nives Christy αποφάσισαν, γύρω στα τριάντα τους, ότι δεν μπορούν να περιμένουν τη συνταξιοδότηση για να κάνουν αυτό που αγαπούν περισσότερο: να ζουν σε άμεση επαφή με ό,τι ομορφότερο προσφέρει η φύση. Όσο για το ζην, τους αρκούν τα έσοδα από το site στο οποίο παρουσιάζουν τα ταξίδια τους και γράφουν σχετικά με το camping και τον εξοπλισμό του, αλλά και η περιστασιακή τους απασχόληση με τις προηγούμενες δουλειές τους.
Η Vanessa Selbst παίζει πόκερ επαγγελματικά. Τόσο επαγγελματικά που, στα 31 της, είναι η γυναίκα με τα μεγαλύτερα κέρδη στην ιστορία του παιχνιδιού, τα οποία συμποσούνται σε σχεδόν 12 εκατομμύρια δολάρια. Όταν είσαι νούμερο ένα, προφανώς δεν εγκαταλείπεις το θρόνο σου για να καταπιαστείς με κάτι άλλο, όμως η Selbst δεν είναι ο μονοδιάστατος γκάμπλερ που χειρίζεται μαεστρικά μόνο την τράπουλα. Πολυτάλαντη, με κορυφαίο ακαδημαϊκό background (σπουδές στο ΜΙΤ και στο Yale) και κοινωνική ευαισθησία, συμμετέχει ενεργά σε οργανισμούς που δραστηριοποιούνται στην καταπολέμηση της φτώχειας και των ανισοτήτων, ενώ προσφέρει νομική υποστήριξη χωρίς αμοιβή σε ανθρώπους που τη χρειάζονται. Πρόσφατα, οργάνωσε μια καμπάνια συγκέντρωσης χρημάτων μέσω του πρώτου φιλανθρωπικού τουρνουά πόκερ, στο οποίο συμμετείχαν celebrities - ανάμεσά τους και ο Jason Collins, ο πρώτος αθλητής του NBA -παλαίμαχος πλέον- που παραδέχτηκε ανοιχτά ότι είναι ομοφυλόφιλος.
Η Charlo Greene ήταν γνωστή ως δημοσιογράφος ενός τοπικού καναλιού στην Αλάσκα το οποίο συνεργάζεται με το CBS. Παράλληλα έτρεχε το Alaska Cannabis Club, ιδιωτικό οργανισμό που είχε σκοπό την απελευθέρωση χρήσης κάνναβης στην πολιτεία. Πέρυσι η Greene εξασφάλισε τα πέντε λεπτά δημοσιότητας που χρειαζόταν για να προωθήσει το εγχείρημα της, όταν παραιτήθηκε on air, στη διάρκεια της παρουσίασης ενός θέματος για το συγκεκριμένο club.«Γά.. το, παραιτούμαι!», ήταν οι τελευταίες της λέξεις πριν εγκαταλείψει το πλατό κι αφήσει άναυδη την anchorwoman του δελτίου. Αργότερα η Greene εξήγησε ότι η απόφαση της είχε να κάνει με την «υπεράσπιση της ελευθερίας και την ευαισθητοποίηση»του κοινού για τον τερματισμό της απαγόρευσης της μαριχουάνας. Οι πολίτες της Αλάσκας ψήφισαν θετικά σε σχετικό δημοψήφισμα που έγινε το Νοέμβριο του 2014 και λίγους μήνες αργότερα, η χρήση νομιμοποιήθηκε στις ηλικίες άνω των 21 ετών.
Να γίνεις εκατομμυριούχος κάνοντας χαβαλέ: το ανομολόγητο όνειρο πολλών πιτσιρικάδων (και όχι λίγων ενηλίκων) στην προ YouTube εποχή, σήμερα παίρνει σάρκα και οστά. Μπορεί ο ανταγωνισμός πια να είναι μεγάλος και τα περισσότερα από τα «αστεία» φιλμάκια να μη βλέπονται ούτε από τους φίλους του δημιουργού τους, ωστόσο υπάρχουν και τα success stories που αναδεικνύουν το YouTube σε τόπο ευκαιρίας. Η πιο δημοφιλής περσόνα του μέσου είναι ο 26χρονος Felix Arvid Ulf Kjellberg, γνωστός και ως PewDiePie, ο οποίος παίζοντας ολημερίς video games και κάνοντας πλάκα, έχει φθάσει να μετρά πάνω από 10 δισεκατομμύρια θεάσεις στο κανάλι του. Την περασμένη χρονιά, τα έσοδα του Kjellberg άγγιξαν τα 7,4 εκατομμύρια ευρώ, ενώ σύμφωνα με έρευνα του Variety ο νεαρός Σουηδός είναι τρίτος στη λίστα με τα πρόσωπα που ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή στους Αμερικανούς εφήβους. Ο ίδιος δείχνει να αντιλαμβάνεται πολύ καλά ποιος ψυχολογικός μηχανισμός οδήγησε στην επιτυχία του: «Η μοναξιά μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή είναι αυτό που μας φέρνει πιο κοντά τον ένα στον άλλο» - έστω, μέσω του υπολογιστή.
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν, κάποια στιγμή στη ζωή τους, ονειρευτεί μια δουλειά που θα τους επιτρέπει να ταξιδεύουν, αν είναι δυνατό σε εξωτικούς προορισμούς. Το αξιοσημείωτο, όμως, με τον Nigel Franklyn δεν είναι απλώς ότι το κατάφερε, αλλά ότι, για να το πετύχει, επινόησε μια δουλειά που προηγουμένως δεν υπήρχε στον εργασιακό χάρτη: Εκπαιδευτής σπα! Η ιδιότητα περιγράφει κάποιον που επισκέπτεται εγκαταστάσεις σπα ανά τον κόσμο και βοηθά τους διαχειριστές τους να βελτιώσουν τις υπηρεσίες που παρέχουν.
Στην «προηγούμενη ζωή» του, ο Franklyn εργαζόταν ως μοντέλο και ως ηθοποιός. Συνήθιζε από τότε να παραδίδει το σώμα του στη φροντίδα των κέντρων σπα, χωρίς όμως να τον απασχολεί ιδιαίτερα ο τρόπος λειτουργίας τους. Τα σπα άρχισαν να του κινούν το επαγγελματικό ενδιαφέρον από όταν πήρε μέρος σε ένα συνέδριο όπου έμαθε περισσότερα για αυτά. Πλέον, εδώ και επτά χρόνια, ο Franklyn επισκέπτεται πανάκριβα resorts και εγκαθίσταται για εβδομάδες στο κάθε ένα, αξιολογώντας το επίπεδο των υπηρεσιών τους και υποδεικνύοντας βελτιώσεις σε σημεία που χρειάζονται. Για παράδειγμα, όπως περιγράφει, «στα σπα, είσαι γυμνός κι ευάλωτος. Συνεργάζομαι με τους θεραπευτές για το πώς θα κάνουν τους ανθρώπους να αισθανθούν άνετοι και ασφαλείς».
«Ζω το όνειρό μου», εξηγεί, «όχι επειδή μου αρέσουν τα μέρη που βλέπω ή γιατί περνάω τη ζωή μου μες στην πολυτέλεια -αυτά είναι παράπλευρες ωφέλειες-, αλλά γιατί αυτό που κάνω είναι το απόλυτο πάθος μου. Η δραστηριότητα των σπα, το ότι εστιάζουν στην ευζωία και στη θεραπεία, είναι κάτι που με κάνει να νιώθω πλήρης».
Από τα 61 χρόνια που βρίσκεται πάνω στη γη, η Martine Rothblatt έχει περάσει μόλις τα 21 ως γυναίκα. Πριν αλλάξει φύλο, είχε προλάβει να δημιουργήσει μία πενταμελή οικογένεια, η οποία την είχε στηρίξει στον επαναπροσδιορισμό του σεξουαλικού της προσανατολισμού - μάλιστα η γυναίκα της παραμένει μαζί της έως σήμερα, ενώ τα παιδιά της εξακολουθούν να την αποκαλούν «μπαμπά».
Παρότι η προσωπική ιστορία της Rothblatt είναι σπάνια, είναι το κοινωνικό της αποτύπωμα αυτό που την κάνει ξεχωριστή. Όταν η μικρότερη κόρη της προσβλήθηκε από μια σπάνια αρρώστια, η Rothblatt ίδρυσε μια εταιρεία βιοτεχνολογίας και κατάφερε να βρει θεραπεία, σώζοντας τη ζωή του παιδιού. Η εταιρεία της τζιράρει πια πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια το χρόνο, ενώ η αμοιβή της ίδιας την κατατάσσει στις κορυφαίες θέσεις της λίστας με τους πιο καλοπληρωμένους CEO. Όπως προβλέπει, στο μέλλον οι άνθρωποι θα καταφέρουν να κάνουν upload το μυαλό τους στον υπολογιστή.
