Θέλουν να τα καταργήσουν όλα: Σχολείο χωρίς προσευχή, αριστεία και παρελάσεις θέλει η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ

24 Μαρτίου 2017 - 08:37

Τελευταία τροποποίηση στις 26 Μαρτίου, 2017 - 18:20

Σχολείο χωρίς παρελάσεις και πρωινή προσευχή θέλει η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηρίζοντας τις μαθητικές αυτές εκδηλώσεις ως “άκρως αναχρονιστικές”.

Την ίδια ώρα η νεολαία του κυβερνώντος κόμματος θεωρεί την καριέρα για τους νέους ως την ατομική εξέλιξη που επιβάλλει ο νεοφιλελευθερισμός.

Μετά την περιβόητη φράση του τέως υπουργού Παιδείας Αρ. Μπαλτά ότι «η αριστεία είναι ρετσινιά», ήρθε ο Νίκος Καρανίκας, που ξεκίνησε την καριέρα του ως σερβιτόρος για να διορισθεί σύμβουλος του πρωθυπουργού στη χάραξη στρατηγικού σχεδιασμού προκαλώντας αίσθηση με τη φράση «η καριέρα είναι χολέρα», και τώρα η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ στο ίδιο μήκος κύματος θεωρεί οτι η αριστεία οφείλεται στην “ έκρηξη δημιουργίας Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών, τις τελευταίες δεκαετίες, είναι αποτέλεσμα της ανάγκης για υπερεξειδίκευση και αναζήτηση περισσότερων προσόντων, ανάγκη που επιβάλλεται από την νεοφιλελεύθερη αντίληψη για την ατομική ανέλιξη και την αριστεία”.

Ταυτόχρονα με τον εορτασμό με μαθητικές παρελάσεις για την επέτειο της 25ης Μαρτίου η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει την έντονη αντίθεση της στην ύπαρξη του θεσμού των μαθητικών παρελάσεων αλλά και της πρωινής προσευχής . Οι θέσεις αυτές εκφράζονται στο Κείμενο Θέσεων του Κεντρικού Συμβουλίου που θα παρουσιαστεί στο 1ο της Συνέδριο, που θα πραγματοποιηθεί στις 6-9 Απρίλη, τονίζοντας: “Συνεχίζουν να υπάρχουν άκρως αναχρονιστικές όψεις στην καθημερινότητα των σχολείων όπως οι μαθητικές παρελάσεις και η πρωινή προσευχή”.

Η νεολαία του κυβερώντος κόμματος υψώνει περισσότερο τους τόνους επισημαίνοντας οτι: “ Η εκκλησία εξακολουθεί να παρεμβαίνει στην παιδεία και αντιδρά στην αλλαγή του μαθήματος των θρησκευτικών από ομολογιακό μάθημα σε μάθημα σφαιρικής γνώσης μιας τόσο σημαντικής πτυχής του ανθρώπινου πολιτισμού, όπως η θρησκεία”.

Δεν είναι τυχαίο εξάλλου που ο πρώην υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης είχε εξαγγείλει ανάθεση της απόφασης για κρίσιμα θέματα, όπως οι παρελάσεις και η πρωινή προσευχή των μαθητών, στη σχολική κοινότητα στην οποία περιλαμβάνονται ο σύλλογος διδασκόντων, οι γονείς και η τοπική κοινωνία. «Δεν θα υπάρχει κεντρικά εκπορευόμενη γραμμή», είχε πει ο κ. Φίλης. Για την υλοποίηση της απόφασης δεν χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση αλλά υπουργική απόφαση.
Η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ περιγράφει επίσης το σχολείο ως εξής:” Η απουσία ελεύθερου χρόνου και η απομόνωση από τους/τις συνομηλίκους, μετατρέπουν το σχολείο σε μηχανισμό μαθητείας, καταπίεσης και πειθάρχησης, που εμπεδώνει στους/στις μαθητές/-τριες την αντίληψη ότι η ζωή είναι μια πορεία που απαιτεί τον ανταγωνισμό και την ενασχόληση μόνο με τα «χρήσιμα», δηλαδή με όσα μπορούν να έχουν ένα άμεσο αντίκρισμα, ένα άμεσο κέρδος”.

Η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ ζητώντας εναλλακτικό σχέδιο για την παιδεία τονίζει: “ Η σημερινή κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε μια σειρά από ρυθμίσεις στον χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης οι οποίες αν και αγγίζουν τις ανάγκες των μαθητών/-τριών δεν αποτελούν ριζικές τομές αμφισβήτησης του παραπάνω νεοφιλελεύθερου πλαισίου. Η κατάργηση της τράπεζας θεμάτων, η μείωση των μαθημάτων στις πανελλαδικές εξετάσεις, η ενδυνάμωση της ενισχυτικής διδασκαλίας, η αύξηση του προϋπολογισμού για την παιδεία, οι προσλήψεις διδακτικού προσωπικού, οι προσλήψεις στον κλάδο της ειδικής αγωγής, θεσμοθέτηση της αμειβόμενης πρακτικής στο τελευταίο έτος των ΕΠΑΛ είναι βήματα προωθητικά για την ενίσχυση του δημόσιου σχολείου. Ωστόσο, κρίνεται αναγκαία η δημιουργία ενός συνολικού εναλλακτικού σχεδίου για την παιδεία”.

Για την τριτοβάθμια εκπαίδευση η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, τάσσεται σαφώς υπέρ των αιωνίων φοιτητών και υπογραμμίζει: “Η εισαγωγή ορίου φοίτησης ν+2 και οι διαγραφές φοιτητών/-τριών (οι όποιες καταργήθηκαν από την παρούσα κυβέρνηση), ήρθαν να προσθέσουν ένα ακόμη λίθο στο νέο πρότυπο του/της πειθαρχημένου/-ης φοιτητή/-τριας, ο/η οποίος/-α δεν θα έχει ελεύθερο χρόνο για οποιαδήποτε άλλη συλλογική δραστηριότητα, πάρα μονάχα ένα και μοναδικό στόχο, την ατομική ανέλιξη – καριέρα που επιβάλλει ο νεοφιλελευθερισμός”.

Επίσης εκφράζουν την αντίθεσή τους στην εναρμόνιση σπουδών με αγορά εργασίας τονίζοντας: “Οι φοιτητές/-τριες έρχονται αντιμέτωποι/-ες με προγράμματα σπουδών που εναρμονίζονται με τις ανάγκες της αγοράς, με καθηγητές/-τριες – αυθεντίες, με μεταπτυχιακά προγράμματα υψηλών διδάκτρων, τα οποία μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν σαφές γνωστικό αντικείμενο. Η έκρηξη δημιουργίας μάλιστα Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών, τις τελευταίες δεκαετίες, είναι αποτέλεσμα της ανάγκης για υπερεξειδίκευση και αναζήτηση περισσότερων προσόντων, ανάγκη που επιβάλλεται από την νεοφιλελεύθερη αντίληψη για την ατομική ανέλιξη και την αριστεία. Μέσα σε αυτό πλαίσιο υπάρχει ένα καθεστώς αδιαφάνειας ως προς τη διαχείριση των κονδυλίων και των πόρων που προορίζονται γι’ αυτά.”

Στον αντίποδα,σύμφωνα με την νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ “ υπάρχουν μια σειρά από σημεία τα οποία κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση από τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Το πάγωμα των διαγραφών φοιτητών/-τριών, η αύξηση του προϋπολογισμού για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, η παγίωση της διπλής εξεταστικής για τους/τις επί πτυχίο φοιτητές/-τριες, η παροχή συγγραμμάτων για όσους/οσες φοιτούν σε δεύτερες σχολές, η πρόσληψη μελών ΔΕΠ, η ενίσχυση της έρευνας και οι τριετείς υποτροφίες για διδακτορικές και μεταδιδακτορικές σπουδές, η ενίσχυση των άπορων φοιτητών/-τριών μέσα από το πρόγραμμα κοινωνικής αλληλεγγύης, αποτελούν βήματα προωθητικά τόσο για την επίλυση των αναγκών των φοιτητών/-τριών, όσο και για την αναβάθμιση της λειτουργίας των ιδρυμάτων”.

Και στο κείμενο τονίζεται: “ Τα ΑΤΕΙ αποτελούσαν και αποτελούν ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Από την αρχή της ίδρυσής τους στοχεύουν στην παροχή κατάρτισης εφαρμογών της τεχνολογίας οι οποίες απαιτούν επιστημονικό υπόβαθρο. Διαχρονικά, παρείχαν πρόσφορο έδαφος για αρκετές νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, με μοναδικό σκοπό να ενισχυθεί το κυρίαρχο σχέδιο της αστικής αντίληψης για την παιδεία.

Οι σπουδαστές/-στριες των ΑΤΕΙ βιώνουν μια σειρά από προβλήματα τα οποία σχετίζονται κατά βάση με τον τρόπο λειτουργίας των ιδρυμάτων, όπως είναι οι αλυσίδες μαθημάτων, οι ελλιπείς κτηριακές εγκαταστάσεις και ο μη πεπαλαιωμένος εργαστηριακός εξοπλισμός, τα οποία έρχονται και συνενώνονται με τις ελλείψεις του διδακτικού προσωπικού, την υποχρεωτική πρακτική άσκηση χωρίς εργασιακά δικαιώματα και τη διαλυμένη μέριμνα. Όλα τα παραπάνω έρχονται να αναδείξουν μια εικόνα υποβάθμισης την οποία έχει δεχθεί ο χώρος της τεχνολογικής και τεχνικής εκπαίδευσης. Στη βάση αυτή, το μεγαλύτερο πρόβλημα το οποίο ανακύπτει διαρκώς είναι το ζήτημα των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων, το οποίο δυσκολεύει ακόμη περισσότερο, με την ταυτόχρονη ύπαρξη ιδιωτικών σχολών πρακτικού και τεχνικού αντικειμένου”.

Για τον χώρο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

-Κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων ως τρόπου πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πρότασή μας είναι η εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσω ενός προπαρασκευαστικού έτους, που θα έπεται της ολοκλήρωσης του ενιαίου ή επαγγελματικού λυκείου. Το έτος αυτό δε θα προσμετράται στο 4ετές ή 5ετές πτυχίο.

-Αποσύνδεση του Λυκείου από το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και αναβάθμιση του μορφωτικού ρόλου του Λυκείου.

-Θέσπιση ενιαίου λυκείου θεωρίας και πράξης (με κατάργηση του σημερινού διασπασμένου σε Γενικό Λύκειο-Επαγγελματικό Λύκειο).

-Δημιουργία κύκλου μεταλυκειακής δημόσιας και δωρεάν τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης που να καλύπτει επαρκώς το σύνολο των τεχνολογικών ειδικοτήτων που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία και ενδιαφέρουν τους νέους ανθρώπους.

-Μείωση του αριθμού των μαθητών/-τριών σε κάθε τμήμα και λήψη εκπαιδευτικών και κοινωνικών μέτρων υπέρ των πιο οικονομικά καταπιεσμένων κοινωνικών στρωμάτων για την αντιμετώπιση του αναλφαβητισμού και της σχολικής διαρροής.

-Καθιέρωση δημόσιας δωρεάν και υποχρεωτικής εκπαίδευσης, επαγγελματικής κατάρτισης των παιδιών με αναπηρία στα γενικά ή σε ειδικά σχολεία, ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε παιδιού.

-Ενίσχυση του ρόλου του εκπαιδευτικού όλων των βαθμίδων. Στελέχωση από υπεύθυνα εκπαιδευτικά στελέχη με κατάλληλες επιστημονικές – παιδαγωγικές γνώσεις, συνεχή επιμόρφωση και δυνατότητα ανάπτυξης πρωτοβουλιών, εξασφάλιση αξιοκρατίας, ικανοποιητικών αποδοχών και ευνοϊκών συνθηκών εργασίας.

-Διεύρυνση της ενισχυτικής διδασκαλίας για όλους/-ες τους/τις μαθητές/-τριες για όλα τα μαθήματα του ωρολογίου προγράμματος.

-Ενίσχυση του πολιτισμού και του αθλητισμού στο χώρο των σχολείων και στα σχολικά προγράμματα.
 Θεσμοθέτηση της συμμετοχής εκπροσώπων των δεκαπενταμελών όλων των σχολείων του κάθε δήμου/δημοτικής κοινότητας σε ειδικές συνεδριάσεις της οικείας Σχολικής Επιτροπής και καταμερισμός αρμοδιοτήτων στα Σχολικά Συμβούλια, ώστε να ενισχυθεί η δημοκρατία στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.

Για το χώρο της τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης:

-Τη δημιουργία ενός ενιαίου χώρου πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και έρευνας χωρίς τον κατακερματισμό μεταξύ ΑΕΙ-ΤΕΙ.

-Την αναβάθμιση των ΤΕΙ σε ένα πρώτο μεταβατικό στάδιο στο επίπεδο της παρεχόμενης γνώσης, των εγκαταστάσεων και της πρακτικής εφαρμογής. Παράλληλη κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων.

-Πρακτική άσκηση με επαρκή αμοιβή, εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Δημοκρατία

-Επαναφορά του θεσμού της συνδιοίκησης. Νέο θεσμικό πλαίσιο συμμετοχής των φοιτητικών συλλόγων στα κέντρα λήψης των αποφάσεων στο χώρο των Πανεπιστημίων. Κατάργηση των αντιδραστικών Συμβουλίων Διοίκησης των Ιδρυμάτων.

-Επαναφορά του θεσμού πανεπιστημιακού ασύλου. Η διαφύλαξή του πρέπει να αποτελεί υπόθεση του φοιτητικού κινήματος και της Πανεπιστημιακής κοινότητας.

-Για τη δημοκρατική ανασυγκρότηση των φοιτητικών συλλόγων και την επανασύσταση της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας (ΕΦΕΕ).