O κρητικός επιχειρηματίας Μιχάλης Λεμπιδάκης μιλάει για τους απαγωγείς του και τα όσα πέρασε στη διάρκεια της πολύμηνης ομηρίας του.
Με το ίδιο χαμόγελο, που είχε όταν επέστρεψε στο εργοστάσιό του, για να ευχαριστήσει τους υπαλλήλους του, απαντά ο Μιχάλης Λεμπιδάκης, κάθε φορά που τον ρωτούν για τις 186 μέρες, που πέρασε στα χέρια των απαγωγέων του. Λέει πως πιστεύει στη μοίρα και ότι ποτέ δεν έχασε τις ελπίδες του.
«Δεν με έκανε κάτι να φοβηθώ. Γνώριζα, ωστόσο, ότι υπήρχε μια πολύ μικρή πιθανότητα και, αν συνέβαινε αυτό, θα ήταν η μοίρα μου, όπως είναι η μοίρα χιλιάδων ανθρώπων, που ζουν μια δύσκολη κατάσταση και τελικά δεν επιβιώνουν… (Οι απαγωγείς) Δεν ήταν απειλητικοί σε καμία περίπτωση. Ήταν ευγενικοί απέναντί μου και σε κάθε ευκαιρία με διαβεβαίωναν ότι δεν υπήρχε κάτι το αρνητικό», δηλώνει ο Μιχάλης Λεμπιδάκης σε συνέντευξη που παραχώρησε στο "Πρώτο Θέμα".
Ο Μιχαλής Λεμπιδάκης τόνισε «Είμαι καλά. Δεν κάνω σκέψεις, δεν έχω εφιάλτες. Για μένα έχει ξεχαστεί πλήρως η περίοδος αυτή. Συνεχίζουμε τη ζωή μας… θέλω να ξαναγυρίσουμε στη ζωή μας, όπως ήμασταν πριν, που ποτέ δεν είχαμε απασχολήσει ως άνθρωποι τα μέσα ενημέρωσης και πολλοί λίγοι μας γνώριζαν. Αυτή είναι η μεγαλύτερη επιθυμία μου… Εύχομαι να συνεχίσω τη ζωή μου σαν να μην υπήρξε ποτέ αυτό το περιστατικό. Είναι κάτι που έχει περάσει, που έχει τελειώσει για μένα».
Ο 53χρονος επιχειρηματίας μίλησε για έκεινους που έχουν πραγματικά ανάγκη και υποστήριξε πώς οι χρόνια πάσχοντες και οι πρόσφυγες είναι σε δυσκολότερη θέση από εκείνον.
«Δεν ξέρω γιατί δίνεται τόσο πολλή προσοχή στη δική μας περίπτωση. Υποφέραμε έξι μήνες, όμως άλλοι άνθρωποι υποφέρουν πολύ περισσότερο. .. Άμα, αντί για αλυσίδες, είχατε αυτά τα πράγματα που έχουν οι ασθενείς στα χέρια τους, τους ορούς, και να υποβάλλεστε σε χημειοθεραπείες; Νομίζω, λοιπόν, ότι η δική μου εμπειρία δεν ήταν η χειρότερη, που θα μπορούσε να συμβεί», λέει χαρακτηριστικά.
