Στιγμές από ένα μακρινό παρελθόν αναβιώνουν καθημερινά στο Ματσούκι των Τζουμέρκων. Το Δημοτικό Σχολείο παραμένει χωρίς δάσκαλο εδώ
και αρκετές ημέρες.
Παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει η διαδικασία αναπλήρωσης καθυστερεί.. Ελλάδα της γραφειοκρατίας άλλωστε.
Κι όχι μόνο καθυστερεί αλλά κανένας δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πότε θα ξαναμπεί εκπαιδευτικός στην αίθουσα για τους τρεις μικρούς μαθητές, που οι γονείς τους επιμένουν στα ορεινά και κρατούν ζωντανή την ύπαιθρο!
Ελλείψει δασκάλου λοιπόν και στην αίθουσα μπήκε ο παππάς! Ο ιερέας του χωριού που τυγχάνει και γονιός ενός από τους τρεις μαθητές.
Η προσπάθειά του είναι απλή. Δεν φιλοδοξεί να διδάξει, ούτε να καλύψει το κενό. Απλά κρατά τα παιδιά στο σχολείο, σε επαφή με το φυσικό τους περιβάλλον και τα απασχολεί καθημερινά τις πρωινές ώρες.
Με τον τρόπο αυτό τους παρέχει διέξοδο, να μην είναι υποχρεωμένα να κάθονται όλη μέρα στο σπίτι τους με μοναδική απασχόληση την τηλεόραση ή τον υπολογιστή.
Αξιέπαινη η πρωτοβουλία του ιερέα... Όμως δεν είναι η λύση που όλοι αναζητούν. Ούτε βέβαια αποτελεί λύση η μεταφορά των τριών μαθητών στα Πράμαντα, όταν θα πρέπει να διανύουν πάνω από 45 λεπτά για να φτάσουν από το σπίτι στο σχολείο κι άλλο τόσο για να επιστρέψουν.. Ειδικά στην διάρκεια του χειμώνα.
Ελλάδα της γραφειοκρατίας... Που για να βρει έναν δάσκαλο δεν ξέρει πόσο χρόνο θα χρειαστεί!
