Μνήμες από το 1992 ξύπνησε η κινηματογραφική ληστεία - μαμούθ στην Τράπεζα Πειραιώς στην Κηφισίας, όπου τέσσερις δράστες έβαλαν στο μάτι τις θυρίδες, στο υπόγειο του τραπεζικού καταστήματος.
Ήταν λίγο πριν από τα Χριστούγεννα εκείνης της χρονιάς, όταν η είδηση για τη ληστεία της Τράπεζας Εργασίας (σημερινής Eurobank) στην οδό Καλλιρρόης στο Νέο Κόσμο έκανε το γύρο όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά όλου του κόσμου.
«Ποντικοί» κατάφεραν να διεισδύσουν στο θησαυροφυλάκιο του υποκαταστήματος και να ανοίξουν τις 301 από τις 1151 θυρίδες της τράπεζας, αρπάζοντας χρηματικά ποσά, κοσμήματα και τιμαλφή.
Το μεγάλο ριφιφί που άφησε τους πάντες άφωνους αποκαλύφθηκε από τους υπαλλήλους του υποκαταστήματος. Όταν το άνοιξαν και κατέβηκαν στο υπόγειο διαπίστωσαν την κλοπή και ειδοποίησαν την αστυνομία.
Λίγη ώρα μετά κατεφτασαν αστυνομικοί και πραγματογνώμονες ξεκινώντας τις έρευνες για το πώς οι διαρρήκτες κατάφεραν να φτάσουν στο θησαυροφυλάκιο.
Έσκαψαν το τέλειο τούνελ
Οι ληστές εισέβαλαν στην τραπεζα το Σαββατοκύριακο μεταξύ 18 και 20 Δεκεμβρίου. Αυτό που τόνιζαν οι αστυνομικές αρχές ήταν ότι το διάστημα της ληστείας χτύπησε ο συναγερμός της τράπεζας, οι αστυνομικοί της Άμεσης Δράσης έφτασαν στο σημείο, έλεγξαν το κτίριο εξωτερικά, δεν είδαν τίποτα και έφυγαν ήσυχοι.
Όμως οι ληστές δούλευαν ανενόχλητοι στο υπόγειο. Μπήκαν από το υπόγειο της τράπεζας, αφού ως άλλοι Ντάλτον έσκαψαν με τα ίδια τους τα χέρια το τέλειο τούνελ, μήκους 20 μέτρων και κατάφεραν να φτάσουν στον τοίχο περνώντας μέσα από υπονόμους. Μάλιστα είχαν βάλει υποστυλώματα σε όλο το τούνελ κάτω από την οδό Καλλιρρόης και στη συνέχεια τρύπησαν ένα μέτρο μπετόν που είχε στο εσωτερικό ατσάλι 2,5 εκατοστών και υψηλής αντοχής, της τάξης των 22 stahl.
Από τις έρευνες της αστυνομίας που έγιναν μετά τη ληστεία, βρέθηκαν τα εργαλεία που είχαν χρησιμοποιήσει για τη διάνοιξη του τούνελ, μεταξύ των οποίων ήταν και ένα βαγονέτο Οι διαρρήκτες άνοιξαν το τούνελ από την κοίτη του Ιλισού, που έρεε κάποτε κατά μήκος της Καλλιρρόης ή το πιο πιθανό μπήκαν από αποχέτευση.
Με κομπρεσέρ και άλλα εργαλεία έσκαψαν το λαγούμι για να φτάσουν στο θησαυροφυλάκιο της τράπεζας. Αρχικά, λένε, ότι έκαναν λάθος και έστριψαν αριστερά το λαγούμι, φτάνοντας σε λάθος κτίριο. Όταν το διαπίστωσαν, πήραν την σωστή πορεία που τους οδήγησε ακριβώς από κάτω από τις θυρίδες.
Στην αρχή του τούνελ βρέθηκαν και βαγονέτα, τα οποία οι «ποντικοί» χρησιμοποίησαν για να απομακρύνουν τα χώματα. Αυτό σημαίνει ότι το σχέδιό τους ήταν πολύ καλά οργανωμένο. Η μικρή τρύπα στο δάπεδο του θησαυροφυλακίου «φωτογράφιζε» αδύνατους δράστες
Μάλιστα, οι αστυνομικοί είκαζαν ότι οι ληστές μπορεί να χρησιμοποίησαν ακόμη και φορτηγό ειδικά διαμορφωμένο για να καλύπτουν το φρεάτιο του Ιλισού ή του υπονόμου και να βάζουν χωρίς να τους πάρει κανείς είδηση τα εργαλεία που τους χρειάζονταν.
Αμύθητης αξίας η λεία - Σε απόγνωση όσοι έχασαν τις περιουσίες τους
Οι δράστες διέρρηξαν το χρηματοκιβώτιο και τις 305 θυρίδες της Τράπεζας Εργασίας που περιείχαν τεράστια χρηματικά ποσά και εκτός από αυτά κατάφεραν να αρπάξουν ανενόχλητοι, κοσμήματα, τιμαλφή και ράβδους χρυσού που υπολογίστηκε ότι η αξία τους έφτανε τα τρία δισεκατομμύρια δραχμές.
Αναφέρθηκε ότι στόχος τους ήταν και θυρίδες με ποσότητες κοκαΐνης, κάτι που δεν αποδείχθηκε.
Μαζί με τους αστυνομικούς που ερευνούσαν το μεγάλο ριφιφί, κατέφταναν στο σημείο και πολίτες που διέθεταν θυρίδες στην Τράπεζα Εργασίας. Άλλοι έφευγαν χαρούμενοι, πολλοί όμως ήταν αυτοί που αποχωρούσαν σκυθρωποί για τις περιουσίες τους που έκαναν φτερά μέσα σε μία νύχτα.
«Είχα στη θυρίδα μου ομόλογα, μετοχές και τιμαλφή που η αξία τους φτάνει τα 50 εκατ. δραχμές. Δεν ξέρω τι θα γίνει τώρα. Είχα δύο θυρίδες, από τις οποίες έχουν ανοίξει τη μία. Τα πράγματα που μου πήραν είναι μεγάλης αξίας. Δεν μπορώ όμως να ζητήσω αποζημίωση, γιαί η τράπεζα δεν γνωρίζει τι είχα. », είχε δηλώσει τότε στο Έθνος ένας από τα θύματα της μεγάλης ληστείας. «Στη θυρίδα είχα οικογενειακά κειμήλια και αποκτήματα μιας ζωής. Τώρα όλα χάθηκαν», είπε κλαίγοντας μία γυναίκα, κι αυτή θύμα των «ποντικών».
Οι αξιωματικοί της αστυνομίας είχαν εντοπίσει αρκετά στοιχεία που όμως δεν αξιοποιήθηκαν, καθώς τότε δεν υπήρχε η δυνατότητα ανάλυσης δειγμάτων γενετικού υλικού, ούτε μπορούσε να γίνει ανάλυση κλήσεων από κινητά τηλέφωνα, καθώς δεν ήταν διαδεδομένα.
Ερευνήθηκαν τα εργαλεία που φέρονται να χρησιμοποίησαν, αλλά και πάλι χωρίς αποτέλεσμα. Δύο μήνες μετά τη ληστεία, η θάλασσα ξέβρασε στη Βραυρώνα ομόλογα και μετοχές που είχαν κλαπεί από τις θυρίδες της Τράπεζας, αλλά ούτε αυτό το στοιχείο βοήθησε σε κάτι τις αρχές...
Ατέλειωτα σενάρια για τους δράστες: Από τρομοκράτες, μέχρι ιταλούς και ρώσους μαφιόζους
Η σεναριολογία γι' αυτή την υπόθεση έχει κατά καιρούς συνδέσει το ριφιφί με Έλληνες κακοποιούς, με ιταλούς αλλά και ρώσους μαφιόζους, ακόμη και με μέλη ελληνικής τρομοκρατικής οργάνωσης.
Ειδικότερα, το εκπληκτικό modus operandi των δραστών, αλλά και η έλλειψη πληροφοριών από τους κόλπους του κοινού ποινικού, παρέπεμπε σε εμπλοκή τρομοκρατικής οργάνωσης όπως ήταν τότε ο ΕΛΑ.
Η οργάνωση αυτή, που είχε ξεκινήσει τη δράση της το 1974, είχε αναβαθμίσει εκείνη την περίοδο την ένοπλη παρουσία της και πραγματοποιούσε αιματηρές βομβιστικές επιθέσεις σε συνεργασία με την «1η Μάη». Τότε οι αστυνομικοί είχαν ξεκινήσει συνδυασμούς όπου ενέπλεκαν στο «ριφιφί του αιώνα» ορισμένα δραστήρια μέλη του ΕΛΑ.
Μάλιστα, είχαν συνδέσει τις γνώσεις των ληστών της Τράπεζας Εργασίας με το «δίκτυο ενημέρωσης» που είχαν αναπτύξει ένοπλες οργανώσεις στην Ελλάδα και τους επέτρεπε να αποκτήσουν από την ΕΥΔΑΠ και άλλες υπηρεσίες τους χάρτες του αποχετευτικού δικτύου της περιοχής.
Την ίδια ώρα σε άλλο σενάριο για το ποιοι μπορεί να ήταν οι δράστες, οι Αρχές, επεξεργαζόμενοι πληροορίες που έφταναν στα αυτιά τους, ερεύνησαν και την πιθανότητα το «ριφιφί» πραγματοποίησαν μέλη της ιταλικής μαφίας που είχαν δεσμούς με Έλληνες λαθρεμπόρους τσιγάρων.
Πολλοί έβλεπαν στο «ριφιφί» της οδού Καλλιρρόης τη «μεθοδικότητα και την τέχνη ιταλών κακοποιών που έφυγαν αμέσως από τη χώρα και δεν άφησαν κανένα ίχνος». Άλλα πάλι σενάρια έκαναν λόγο και για μέλη της ρωσικής μαφίας. Ωστόσο όλα αυτά παρέμειναν στη σφαίρα του πιθανού και των υποθέσεων.
Το μυστικό του Χαλίντ
Οι τότε υπεύθυνοι της Τράπεζας Εργασίας επικήρυξαν με 200.000.000, περίπου 700.000 ευρώ σήμερα. Τον Ιανουάριο του 1993 αξιωματικοί του Τμήματος Διαρρηκτών της Ασφάλειας Αττικής κλήθηκαν να λάβουν μια σχετική κατάθεση από τον κατηγορούμενο για απάτες Παλαιστίνιο, Τζουμά Χαλίντ, κρατούμενο των Φυλακών Κορυδαλλού και υποστήριζε ότι ξέρει τους δράστες του ριφιφί.
Ο Χαλίντ είχε κατονομάσει ως δράστες στελέχη της Τράπεζας Εργασίας, επιχειρηματίες που είχαν κατηγορηθεί για λαθρεμπόριο τσιγάρων και άλλα.
Είχε πει ότι ήταν και ο ίδιος εμπλεκόμενος, καθώς είχε αναλάβει το σχεδιασμό των υποστηλωμάτων που χρησιμοποιήθηκαν στα λαγούμια με αντίτιμο, το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 30.000.000 δραχμών. Μετά τη ληστεία όμως του έδωσαν μόνο τρία εκατομμύρια, γεγονός που τον οδήγησε στο να τους προδώσει.
Ο κρατούμενος υπέδειξε τον υποδιευθυντή του υποκαταστήματος Αναγνώστη Καλαφάτη, τον υπάλληλο των ΕΛΤΑ Λάμπρο Κότσαλο και τους επιχειρηματίες Στέλιο Κολοβό, Διονύσιο Παπασταμάτο και Εμμανουήλ Σπανουδάκη.
Εκείνοι μετά την πρόταση στις 13ης Δεκεμβρίου 1994 της εισαγγελέως Πλημμελειοδικών κ. Ευτέρπης Γκουτζαμάνη απαλλάχθηκαν με βούλευμα το φθινόπωρο του 1995 και ο φάκελος μπήκε στο αρχείο.
Η ληστεία της οδού Καλλιρρόης ήταν τόσο μεγάλου βεληνεκούς που έγινε γνωστή και στο εξωτερικό και ονομάστηκε «το μεγάλο ριφιφί του αιώνα».
Η μοναδική περίπτωση παγκοσμίως που μπορούσε να συγκριθεί με την περίπτωση της Εργασίας, ήταν το ριφιφί στην Τράπεζα της CZF στη Νίκαια της Γαλλίας, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για σεναριογράφους κινηματογραφικών ταινιών για αρκετά χρόνια. Οι δράστες συνελήφθησαν μετά από πέντε χρόνια, μετά από γκάφα!
