Στην Ελλάδα και τα λάθη που θεωρεί πως έγιναν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, στο θέμα των πρωτογενών πλεονασμάτων αναφέρθηκε ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ Πόουλ Τόμσεν, και η οργισμένη απάντηση του τομεάρχη Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ Ευκλείδη Τσακαλώτου δεν άργησε να έρθει.
Μεταξύ άλλων ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, τόνισε ότι το ΔΝΤ ζητούσε από το 2012 χαμηλά πλεονάσματα, αλλά η ελληνική κυβέρνηση ευθυγραμμιζόταν με τους Ευρωπαίους υπέρ υψηλότερων στόχων για να τους εντυπωσιάσει με την αποφασιστικότητά της, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η κυβέρνηση Τσίπρα επέλεξε λιτότητα αντί μεταρρυθμίσεων.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος από την πλευρά του κατηγόρησε για «απώλεια μνήμης» τον Πολ Τόμσεν, σχολιάζοντας την ομιλία του στο London School of Economics. Παράλληλα, άσκησε δριμεία κριτική στην πολιτική που εφάρμοσε το ΔΝΤ απέναντι στην Ελλάδα, αναγκάζοντας την κυβέρνηση Τσίπρα να απεμπολήσει τις προεκλογικές της «αυταπάτες» και να υποταχθεί στις επιταγές των «κακών» δανειστών.
Μάλιστα ο πρώην υπουργός Οικονομικών σε ανακοίνωσή του δήλωσε ότι «δεν «συμφωνήσαμε» υψηλά πλεονάσματα οικειοθελώς, αλλά κάτω από την πίεση των πιστωτών», παραδεχόμενος ότι η προηγούμενη κυβέρνηση λειτούργησε ως ένας καλός «υπηρέτης» των δανειστών.
Ολόκληρη η ανακοίνωση του Ευκλείδη Τσακαλώτου:
«Να του θυμίσουμε τα εξής:
1) Ότι δεν «συμφωνήσαμε» υψηλά πλεονάσματα οικειοθελώς, αλλά κάτω από την πίεση των πιστωτών. Και παρά την πίεση αυτή ήταν σαφώς χαμηλότερα από αυτά που είχαν συμφωνήσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
2) Ότι η υπέρβαση των συμφωνημένων στόχων δεν ήταν επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης αλλά αποτέλεσμα των συστηματικών αστοχιών στις «επιστημονικές» προβλέψεις των στελεχών του ΔΝΤ, που οδηγούσαν στην επιβολή περισσότερων μέτρων.
3) Ότι η παρέμβαση του ΔΝΤ ήταν πάντα ασύμμετρη και πήρε την απόφασή του να μη συμμετέχει στο πρόγραμμα την τελευταία στιγμή. Μέχρι το τέλος του προγράμματος «συμβούλευε» τους πιστωτές να μειώσουν τα πλεονάσματα και να κάνουν περισσότερα για το χρέος, αλλά ποτέ αυτή η πίεση δεν είχε δόντια – δεν υπήρχε απειλή ότι αυτό πρέπει να γίνει έγκαιρα για να εξασφαλιστεί η συμμετοχή του ΔΝΤ.
4) Ότι αντιθέτως, η απειλή σε μας ήταν συστηματική, με κορυφαίο παράδειγμά το 2017 με την επιβολή νομοθετικής παρέμβασης μείωσης των συντάξεων και του αφορολόγητου, που τελικά καταφέραμε να αποτρέψουμε το 2018.
5) Ότι η εμμονή του κ. Τόμσεν για χαμηλότερες συντάξεις και χαμηλότερο αφορολόγητο έκανε και κάτι ακόμα. Ζημίωσε το επιστημονικό κύρος του ΔΝΤ. Με προβλέψεις για ανάπτυξη και πλεονάσματα που δεν στηριζόταν στα πραγματικά δεδομένα της οικονομίας, αλλά χρησιμοποιούταν για άσκηση πίεσης για αντιλαϊκές πολιτικές. Ακόμα και στις αρχές του 2018 προέβλεπαν πρωτογενές πλεόνασμα 1%.
6) Κι ένα τελευταίο. Ας αποφασίσει κάποτε το ΔΝΤ αν το αφήγημα στο υψηλό επίπεδο για inclusive growth και άμβλυνση των ανισοτήτων είναι μόνο για το θεαθήναι. Γιατί η πίεση της ομάδας του κ. Τόμσεν την περίοδο 2015-2018 μόνο το inclusive growth και τη μείωση των ανισοτήτων δεν εξυπηρετούσαν».
