Τον τρόπο διαχείρισης της ελληνικής διάσωσης και τις διαμάχες που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αναφέρει δημοσίευμα των New York Times.
To ΔΝΤ, όπως αναφέρει το συγκεκριμένο δημοσίευμα, έχει όλα αυτά τα χρόνια επικριθεί για τις «βυζαντινές ίντριγκες» του, οι οποίες και επηρεάζουν τις επιδόσεις του.
Το συγκεκριμένο πρόβλημα έχει «πυροδοτήσει με τη σειρά του μία εκτενή συζήτηση σχετικά με την ενίσχυση της διαφάνειας κατά τη λήψη αποφάσεων εντός του Ταμείου. Αυτό το καλοκαίρι, η Ανεξάρτητη Υπηρεσία Αξιολόγησης του ΔΝΤ, εξέδωσε μια έκθεση 86 σελίδων, ειδικά για την απόδοση του κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους».
Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ των ΝΥΤ,« η διαφάνεια εντός του Ταμείου ήταν το μεγάλο στοίχημα της Κριστίν Λαγκάρντ, όμως, αφότου συστάθηκε η ανεξάρτητη επιτροπή αξιολόγησης το 2001, υπάρχουν μεγάλες κόντρες στο εσωτερικό του ΔΝΤ.
Η αντίθεσή τους στην έρευνα ήταν ιδιαίτερα αισθητές στο Ευρωπαϊκό Τμήμα, το οποίο επέβλεψε τις διασώσεις στην Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία.
Ο ηγέτης του Ευρωπαϊκού Τμήματος, Πολ Τόμσεν, ο οποίος ήταν και ο αρχιτέκτονας της ελληνικής διάσωσης, αποστασιοποιήθηκε από την ομάδα, αρχικά, αν και η έκθεση ήταν πολύ επικριτική για το έργο του στην Ελλάδα», αναφέρει το δημοσίευμα.
«Ανατρέχοντας πίσω στο 2012, όταν η ομάδα αποκάλυψε ότι θα εξετάσει τις δραστηριότητες του Ταμείου στη ζώνη του ευρώ, τα συγκεκριμένα στελέχη συνάντησαν αντίσταση, όχι μόνο από τα μέλη του προσωπικού, αλλά και από τα ευρωπαϊκά μέλη του διοικητικού συμβουλίου.
Στελέχη από τη Γαλλία και τη Γερμανία προέβαλαν την αντίθεση τους στην έρευνα, ενώ χρησιμοποίησαν σκληρή γλώσσα σε συναντήσεις με στελέχη της ομάδας, σε μια προσπάθεια να τους δυσκολέψουν το έργο.Όταν έγινε σαφές ότι η ομάδα θα προχωρήσει στην έκθεση, οι Ευρωπαίοι διευθυντές ρώτησαν αν θα ήταν δυνατόν να μην δημοσιοποιηθεί η έκθεση στο κοινό», σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλούνται οι New York Times.
Στις αρχές Ιουλίου, η έκθεση και τα σχετικά έγγραφα δόθηκαν στη δημοσιότητα, ενώ η Κριστίν Λαγκάρντ απάντησε ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ στη ζώνη του ευρώ ήταν μια «ειδική επιτυχία».
