Να κλείσει με κατηγορηματικό τρόπο την εκλογολογία επιδιώκει πλέον η κυβέρνηση, παρά τις επιθέσεις και το προεκλογικό κλίμα που θέλει να διατηρήσει η αξιωματική, πρωτίστως, αντιπολίτευση.
«Εκλογές θα γίνουν το 2019», είναι πλέον το μότο του Πρωθυπουργού και των κορυφαίων υπουργών, έχοντας, μεταξύ άλλων, ως στόχο την ενδυνάμωση του κλίματος πολιτικής σταθερότητας στη χώρα που θα διευκολύνει τις κινήσεις της σε όλα τα επίπεδα.
Το Μαξίμου, άλλωστε, επιδιώκει να κλείσει την αξιολόγηση στο Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου, καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα απαιτηθεί ένας νέος πολιτικός σχεδιασμός, αλλά και σημαντικές αποφάσεις σε όλα τα επίπεδα (και σε αυτό δηλαδή της προσφυγής ή όχι στη λαϊκή βούληση) καθώς οι δανειστές ενδέχεται να οδηγήσουν τη διαπραγμάτευση στα τέλη της άνοιξης, με τη χώρα σε συνθήκες πολιτικής και οικονομικής ασφυξίας.
Τα ερωτήματα που τίθενται είναι τουλάχιστον τρία:
Πρώτον, αν οι δανειστές θα επιμείνουν σε απαιτήσεις τέτοιες που όχι απλώς θα δημιουργούν πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση, οδηγώντας ακόμα και στην ανατροπή της, αλλά και με τη συνταγή της ακόμα περισσότερης λιτότητας θα οδηγούν μεσοπρόθεσμα τη χώρα σε οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο.
Δεύτερον, τι είδους νέα μέτρα και επώδυνους συμβιβασμούς μπορεί να αντέξει ο Αλέξης Τσίπρας, προκειμένου να μην έχει ο ΣΥΡΙΖΑ την τύχη που είχε το ΠΑΣΟΚ το 2012.
Και τρίτον, τι στρατηγικές επιλογές θα ακολουθήσει τελικά ο Ντόναλντ Τραμπ και η κυβέρνησή του ως προς τη συμμετοχή του ΔΝΤ σε ευρωπαϊκά θέματα.
Στο πεδίο αυτό και η εκλογολογία δεν μπορεί να κλείσει πριν κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση και ο Αλέξης Τσίπρας είναι υποχρεωμένος να την τροφοδοτεί, καθώς θα πρέπει να προετοιμάσει το κόμμα του για τυχόν πρόωρες κάλπες εφαρμόζοντας στην πράξη και παράλληλα με το plan a και το plan b του Μεγάρου Μαξίμου.
Ο Πρωθυπουργός, άλλωστε, θα συνεχίσει το επόμενο διάστημα τις περιοδείες του και τη σύσφιξη των σχέσεών του με συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, ενώ θα προωθεί και νομοσχέδια που θα τροφοδοτούν προεκλογικό κλίμα.
