Ανώτατος οικονομικός παράγοντας με συνεχείς επαφές με ισχυρά ονόματα από το εξωτερικό εκμυστηρεύτηκε πρόσφατα σε κυβερνητικό στέλεχος τις ανησυχίες του για το σκηνικό βίας που έχει επεκταθεί στην Ελλάδα. Τότε μιλούσε για τις επιπτώσεις στην οικονομία και στην προσπάθεια εξόδου από το μνημόνιο.

Σήμερα ο ίδιος παράγοντας, μετά την επίθεση στον Γιάννη Μπουτάρη και το εμφυλιοπολεμικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί τονίζει: «Το κλίμα υφέρποντος φασισμού, οι συνεχείς επιθέσεις, η λεκτική και σωματική βία και η απαξίωση της πολιτικής απειλούν να τινάξουν στον αέρα τη χώρα. Από τα μνημόνια στην οικονομία μπορεί να βγούμε. Από το πολιτικο-κοινωνικό μνημόνιο, από τον Μεσαίωνα των αξιών πολύ δύσκολα θα γλιτώσουμε».

Πράγματι, η δολοφονική επίθεση σε βάρος του δημάρχου Θεσσαλονίκης δεν ήταν παρά η κορυφή του παγόβουνου. Μια ομάδα ακραίων, απολιτίκ Ελλήνων που συγκροτούν τις… «αντισυστημικές δυνάμεις» που αυξάνονται και απειλούν, σε αγαστή συνεργασία με μέλη ή υποστηρικτές της Ακρας Δεξιάς αλλά και ιδεολογικά «ψεκασμένους», έχουν στήσει ένα ιδιότυπο «μαγαζάκι» που προσπαθεί να ανακόψει όλες τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού κι εκδημοκρατισμού της ελληνικής κοινωνίας.

Καλά ενημερωμένες πηγές αναφέρουν ότι πρόκειται για ένα «μαύρο μπλοκ» που δεν έχει σχέση με αυτό που κατηγορεί ο Αλέξης Τσίπρας την αξιωματική αντιπολίτευση.

Το «μαύρο μέτωπο» δεν έχει κομματικό χρώμα ούτε μια ενιαία στάση σε μείζονα θέματα. Πρόκειται απλά για ομάδες «αγανακτισμένων» πολιτών που βγαίνουν στους δρόμους, σπάνε, καίνε, εκφοβίζουν.

Μέσα σε τρεις ημέρες καταγράφηκαν περιστατικά που επιβεβαιώνουν αυτή την τάση απαξίωσης του πολιτικού προσωπικού με αποτέλεσμα να αναδύονται στον αφρό, ακροδεξιά «φυντάνια», τηλεπωλητές – σωτήρες της χώρας, οι Ρουβίκωνες εν είδει προστατών των φτωχών και των κατατρεγμένων.

Από τις επιθέσεις σε συμβολαιογραφεία όπου τα κάνουν γυαλιά – καρφιά αδιαφορώντας για το αν έχουν πάρει μέρος σε πλειστηριασμούς μέχρι το ξυλοδαρμό του Μπουτάρη αλλά και τις καθημερινές προστριβές κυβέρνησης – αντιπολίτευσης που ρίχνουν νερό στον μύλο της αντιπαράθεσης.

Το «μαύρο μέτωπο» δεν έχει ιδεολογία. Μπορούν να στριμώχνονται ακροδεξιοί ή ακροαριστεροί υπερασπιστές της πατρίδας.

Μπορεί αυτοί που χτύπησαν τον δήμαρχο να ήταν φασίστες, όπως ο ίδιος ο Μπουτάρης είπε, όμως, εκείνοι που είναι ηθικοί αυτουργοί κρύβονται εκτός φυλακών.

Από όλους εκείνους τους επικίνδυνους γραφικούς που έστησαν τα πρόσφατα συλλαλητήρια ποντάροντας στη δική τους ανέλιξη κι αδιαφορώντας για τη ζημιά που προκαλούν ρίχνοντας νερό στο μύλο της ακροδεξιάς δεν θα γλιτώσουμε ποτέ. Μπορεί να είναι ακόμη και Χρυσαυγίτες επιστρέφοντας στην Ελλάδα.

Μέχρι την κυβέρνηση της αριστεράς που δεν έχει συλλάβει ούτε ένα μέλος του ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτόν τον ιδιαίτερο πόλεμο που είναι σε εξέλιξη. Και μέχρι τον κύριο Τόσκα που αδιαφορεί για τις «αποστολές» του Ρουβίκωνα που πλέον έχουν αναβαθμίσει τις επιθέσεις της.

Αυτοί είναι που απειλούν τη συνοχή της χώρας και τρομάζουν και την κυβέρνηση και τα κόμματα. Σε πολιτικό επίπεδο, το κυβερνητικό στρατόπεδο όφειλε να διαβάσει τα λάθη του και να μένει πίσω. Από τις πλατείες της οργής και την πλήρη απαξίωση του πολιτικού συστήματος μέχρι την περίπτωση του βουλευτή της Ενωσης Κέντρου, κ. Φωκά, όπου τραγουδούσε με τους φιλάθλους του ΠΑΟΚ «να καεί το μπο… ο η Βουλή». Κι από τους υπουργούς και στελέχη κάθε κόμματος που βάζουν το σπίρτο στην πυριτιδαποθήκη του λαϊκισμού».

Το ανησυχητικό στοιχείο είναι το κλίμα διχασμού, το μίσος που υπάρχει για τον αντίπαλο, απ’ όποιο πολιτικό φάσμα κι αν ανήκει.

Ο φανατισμός φαίνεται κατά κύριο λόγο να κρύβεται πίσω από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εκεί όπου βγαίνει ένα απίστευτο μίσος.

H πολιτική έχει χάσει τη θέση της και πλέον κυρίαρχη είναι η ιδεολογία της μη ανεκτικότητας, της οργής, της αντιπαράθεσης, ακόμη και χωρίς ουσιαστικό λόγο.

Και τα κουμπούρια στο γήπεδο του ΠΑΟΚ, μέχρι οι αθλιότητες που γράφονται στο διαδίκτυο, ακόμη και για νεκρούς όπως ο σμηναγός Μπαλταδώρος.

Αυτή η φασίζουσα ιδεολογία του τραμπουκισμού, της απαξίωσης των θεσμών, της νοοτροπίας των άκρων δυστυχώς έχει γίνει «κανονικότητα» και απειλεί να τινάξει στον αέρα τις προσπάθειες εξόδου από την κρίση και της αγωνίας να ξαναστηθεί η Ελλάδα στα πόδια της.