Ο καθηγητής θέλει να επιβληθούν νέοι περιορισμοί στους ανεμβολίαστους: «Θα πρέπει για να αυξήσουμε τους εμβολιασμούς σε αυτούς που διστάζουν ή που αρνούνται, να κάνουμε δύο πράγματα.
Το ένα είναι να ορθώσουμε περισσότερα εμπόδια στην κινητικότητά τους, δηλαδή στην πρόσβασή τους σε δημόσιες υπηρεσίες, στις μετακινήσεις τους σε διάφορα αγαθά και παροχές.
Το δεύτερο είναι να κάνουμε στοχευμένες παρεμβάσεις αγωγής υγείας στις ομάδες εκείνες του πληθυσμού που ξέρουμε πως είναι τα λιγότερο μορφωμένα στρώματα. Εκεί πρέπει να εστιάσουμε με προγράμματα όπως οι εισαγωγές υγείας, δεν αρκεί η οριζόντια ενημέρωση για να αλλάξουν συμπεριφορά».
Eνώ τα περί δύο ταχυτήτων πολιτών που δημιουργούνται είπε: «Όταν κινδυνεύει η δημόσια υγεία δεν χωράνε πολιτικές δύο ταχυτήτων. Είμαστε αναγκασμένοι να κινηθούμε όλοι με μία ταχύτητα και αυτοί είναι η ταχύτητα που θα μας φέρει πιο κοντά στην προάσπιση της υγείας. Γιατί εμβολιάζουμε εδώ και δεκαετίες υποχρεωτικά τα παιδιά για να πάνε σχολείο; Γιατί κάνουμε υποχρεωτικό εμβολιασμό για να ταξιδέψουμε σε χώρες της Ασίας και της Αφρικής; Όλα αυτά είναι στην ατζέντα της πολιτικής για να προασπίσει τη δημόσια υγεία. Δεν χωράνε ζητήματα ατομικής ευαισθησίας ή ατομικής επιλογής. Δεν είναι ο καθένας που ορίζει το σώμα του. Όταν σώμα του γίνεται επικίνδυνο για τους υπολοίπους, πρέπει η Πολιτεία με αυστηρότητα και αποφασιστικότητα να παίρνει καθολικά μέτρα».
Θα πρέπει να τονιστεί για ακόμη μια φορά πως τα εμβόλια που κάνουμε στα παιδιά δεν έχουν καμία σχέση με τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού.
Αρχικά τα κάνεις μια φορά στη ζωή σου και τέλειωσες, δεν υπάρχει μετά περίπτωση να κολλήσεις τον ιό, ενώ τα εμβόλια του κορωνοϊού θα τα κάνουμε κάθε λίγους μήνες και πάλι έχει αποδειχθεί πως μολύνεσαι και μεταδίδεις τον ιό (άρα δεν κτίζεται τείχος ανοσίας).
Και κατά δεύτερον τα εμβόλια αυτά είναι δοκιμασμένα εδώ και πολλά χρόνια, αντιθέτως τα εμβόλια του κορωνοϊού έχουν ακόμα έκτακτη άδεια χρήσης!
