Πυρά κατά της κυβέρνησης με αφορμή το νέο ασφαλιστικό εξαπέλυσε ο πρώην υπουργός Τάσος Γιαννίτσης, μιλώντας στην εκπομπή «Ιστορίες» στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ.
Αφού τονίζει πως η κατάσταση του ασφαλιστικού – αν θα επιδεινωθεί ή θα βελτιωθεί – εξαρτάται από την πορεία του ΑΕΠ, σημειώνει πως δεν βλέπει να βελτιώνεται το σύστημα. Ταυτόχρονα σημείωσε πως «εξακολουθούν να υπάρχουν πάρα πολύ έντονα τα φαινόμενα της ανισότητας στη μεταχείριση. Πρόσωπα, κατηγορίες που με το ίδιο εισόδημα πληρώνουν πολύ διαφορετικές ασφαλιστικές εισφορές και με τις ίδιες ασφαλιστικές εισφορές που πλήρωσαν έχουν πολύ διαφορετικές απολαβές σε όρους συντάξεων στο μέλλον» και πρόσθεσε:
Η αίσθηση που έχει κανείς στην κοινωνία με όποιον και να συζητήσει που δουλεύει, είναι ότι ουσιαστικά έχουμε τελειώσει, είναι το χάος, δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στο ασφαλιστικό σύστημα, δεν ξέρω αν αυτή η εμπιστοσύνη θα εμπεδωθεί (…), αλλά από την άλλη μεριά, ρωτήστε, ας ρωτήσουμε ο καθένας γύρω μας τι αισθάνεται ο άνθρωπος. Όταν αυτή η αντίληψη έχει εμπεδωθεί, αυτό είναι μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Διότι αν η κάθε μονάδα αυτής της κοινωνίας θεωρεί ότι έχει να κάνει με ένα σύστημα το οποίο το πληρώνει και από το οποίο δεν περιμένει να διασφαλίσει κάτι για τον εαυτό του, τότε σημαίνει ότι αυτό το σύστημα θα διαλυθεί ακόμα περισσότερο.
Ο πρώην υπουργός καταθέσει παράλληλα τις προτάσεις του για το πώς θα λυθεί το ζήτημα του ασφαλιστικού. Βασικά κλειδιά κατά τον κ. Γιαννίτση είναι «η ανάπτυξη και η απασχόληση», όπως επίσης και το δημογραφικό.
Ταυτόχρονα όπως σημειώνει «υπάρχει μία τεράστια εισφοροδιαφυγή σήμερα και πριν την κρίση» και συνεχίζει:
Σημαντικό κομμάτι από αυτό είναι επιχειρήσεις ή επαγγελματίες που αντικειμενικά δεν μπορούν να πληρώσουν. Πρέπει να βρεις πώς θα το αντιμετωπίσεις. Υπάρχει όμως ένα εξίσου μεγάλο κομμάτι προσώπων ή φορέων οι οποίοι, πίσω από το άλλοθι ότι ένα άλλο κομμάτι δεν μπορεί να πληρώσει, κρύβονται και δεν πληρώνουν.
Σχετικά με τους λόγους που οδήγησαν το ασφαλιστικό σε αυτή την κατάσταση, ο κ. Γιαννίτσης αφήνει αιχμές κατά για τις προηγούμενες κυβερνήσεις λέγοντας πως δεν απέτρεψαν τους ασφαλισμένους από το να βγουν σε πρόωρη σύνταξη. «Μεταξύ του 2008 και του 2015, βγήκαν στη σύνταξη, γύρω στις 550 χιλιάδες νέοι συνταξιούχοι, καθαρή αύξηση, άρα αν και κάποια πρόσωπα έφυγαν από τη ζωή, ήταν 550 χιλιάδες και ξέρουμε ότι άλλες 250 με 300 χιλιάδες εκκρεμούν στα ταμεία οι αιτήσεις τους, είτε γιατί δεν υπάρχουν λεφτά, είτε γιατί οι γραφειοκρατικές διαδικασίες έχουν γίνει τέτοιες που θέλουν 2,5, 15 χρόνια για να πληρωθεί η σύνταξη, άρα μιλάμε για 800.000 συνταξιούχους μέσα σε 7 χρόνια. Όταν οι κυβερνήσεις αφήνουν να αυξηθούν οι συνταξιούχοι έτσι, δεν χρειάζεται να αλλάξει τίποτα, ούτε το δημογραφικό, ούτε τίποτα, έχει τιναχτεί το σύστημα στον αέρα» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σε αυτό το πλαίσιο αφήνει αιχμές κατά της τρόικας και των Ευρωπαίων, λέγοντας πως «ήξεραν το θέμα των πρόωρων συντάξεων, και δεν έκαναν τίποτα για να το σταματήσουν μέχρι τώρα. Άφησαν και σπρώξανε μαζικά τον κόσμο στην έξοδο για διάφορους λόγους» είπε.
Για τη δική του ασφαλιστική μεταρρύθμιση
Σχετικά τη δική του μεταρρύθμιση, ο κ. Γιαννίτσης σημείωσε πως «εάν παίρναμε τότε μέτρα, σοβαρά όμως μέτρα, και κάναμε μια μεταρρύθμιση, προφανώς δε θα ήμασταν στην κατάσταση που είμαστε σήμερα ούτε στην κατάσταση που βρεθήκαμε το 2009. Το χρέος θα ήταν περίπου 80-100 δις χαμηλότερο, η Ελλάδα θα ήταν σε άλλη όχθη αναξιοπιστίας και υπερχρέωσης , και επομένως το ασφαλιστικό σύστημα θα καθόταν πολύ καλά στα πόδια του».
Παραδέχεται πως και η δική του πρόταση προέβλεπε μειώσεις συντάξεων, με το ποσοστό αναπλήρωσης να φτάνει σταδιακά μέσα σε μια δεκαετία, περίπου στο 80%.
Πάντως, όπως τονίζει «αν είχαμε παρέμβει τότε, αυτό το οποίο θα είχε δημιουργηθεί θα είχε αποτρέψει ένα πολύ χειρότερο αποτέλεσμα, που ήρθε σωρεύτηκε και δεν ήταν μόνο ότι μειώθηκαν οι συντάξεις όλων των συνταξιούχων. Καταρχήν μειώθηκαν, οι συντάξεις από το 2010 μέχρι σήμερα έχουν μειωθεί από 20 μέχρι και 55% στους συνταξιούχους, ή και παραπάνω, αλλά δεν μπορώ να μπω τώρα σε αυτές τις λεπτομέρειες. Επιπλέον όμως μειώθηκαν, η κρίση σημαίνει ότι αυξήθηκε η ανεργία, σημαίνει ότι μειώθηκαν οι μισθοί, σημαίνει ότι κατέρρευσε όλη η οικονομία και η κοινωνία».
Κατά τον ίδιο, η πρόταση που είχε παρουσιάσει τότε, θα διασφάλιζε «μία ισορροπία του συστήματος για μέχρι περίπου το 2030, ήταν ένας εύλογος τρόπος, γύρω στα 25 χρόνια».
Αφήνει αιχμές εξάλλου για τη στάση στελεχών του ΠΑΣΟΚ τότε, λέγοντας πως «το κυβερνόν κόμμα είχε πολύ μεγαλύτερη ευθύνη, διότι οι δυνάμεις του και οι πολιτικές και οι κοινωνικές και οι οργανωμένες και όλοι, όταν δίνει πρώτο το παράδειγμα τότε βεβαίως ακολουθούν και οι άλλοι. Αλλά και οι άλλοι ακολούθησαν, δεν ακολούθησαν, και άλλοι ήτανε σε παράλληλο βηματισμό».
