Το ΕΚΑΒ έχει σκοπό την αποστολή εξειδικευμένου προσωπικού στον τόπο ενός έκτακτου συμβάντος για την παροχή άμεσης βοήθειας και διακομιδής πασχόντων ατόμων προς τους πλησιέστερους υγειονομικούς σχηματισμούς (νοσοκομεία, κέντρα υγείας) με ασθενοφόρα ή άλλα μέσα, όπως ελικόπτερα.
Σύμφωνα με την κα Τζίνα Λεπτοκαρίδου, Διευθύντρια ΕΚΕΠΥ Βόρειας Ελλάδας, η κύρια δραστηριότητα του ΕΚΑΒ είναι η άμεση ιατρική και νοσηλευτική φροντίδα σε όλους τους πολίτες οπουδήποτε και οποτεδήποτε χρειαστεί, καθώς και η ασφαλής και ταχεία διακομιδή τους σε κατάλληλες μονάδες παροχής υπηρεσιών υγείας. Όπως τόνισε, μεγάλη είναι η βοήθεια από την Τροχαία, ώστε το ΕΚΑΒ να γνωρίζει πού ακριβώς έχει συμβεί ένα συγκεκριμένο περιστατικό.
Η κα Λεπτοκαρίδου μίλησε για τις ελλείψεις αλλά και την αναβάθμιση του στόλου, με το κεντρικό ΕΚΑΒ να προσπαθεί, όπως είπε, να αλλάξει ή να επιδιορθώσει τα γερασμένα οχήματα, ώστε τα υπάρχοντα ασθενοφόρα να είναι ασφαλή για τον ασθενή, τα οποία ήδη διαθέτουν υπερσύγχρονο εξοπλισμό. Σήμερα, στη Θεσσαλονίκη κυκλοφορούν 12 ασθενοφόρα, κατέληξε.
Ο κ. Χρήστος, διασώστης του ΕΚΑΒ 35 χρόνια, αναφέρθηκε στην άκρως απαιτητική καθημερινή βάρδια των εργαζομένων στα ασθενοφόρα, στις μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό, αλλά και στο ψυχολογικό κομμάτι, κυρίως όταν τα περιστατικά αφορούν παιδιά, περιπτώσεις μπροστά στις οποίες και ο ίδιος πολλές φορές λύγισε. Τα πιο σοβαρά περιστατικά που συνήθως καλούνται δε να διαχειριστούν, είναι οι καρδιακές ανακοπές και τα σοβαρά τροχαία ατυχήματα.
Όπως τόνισε η κ. Χριστίνα Καραμπελίδου, διευθύντρια ΕΚΑΒ Θεσσαλονίκης, “φωτιά” παίρνει καθημερινά το τηλεφωνικό κέντρο του ΕΚΑΒ, τις περισσότερες φορές δύσκολες είναι οι περιπτώσεις που καλείται να διαχειριστεί το πλήρωμα, ενώ χρειάζεται μία διαβάθμιση ως προς τον βαθμό του επείγοντος.
Ο κ. Γιώργος Κοντός, συντονιστής του ΕΚΑΒ, είπε ότι δέχονται πάνω από τριακόσια τηλεφωνήματα την ημέρα, τα οποία πρέπει να αξιολογηθούν, ενώ τα πληρώματα είναι στελεχωμένα με κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό.
Η απάντηση πάντως διασωστών του ΕΚΑΒ στο ερώτημα γιατί επέλεξαν αυτό το επάγγελμα-λειτούργημα, ήταν απλή : “Γιατί θέλω να βοηθάω”.
